Bij Parlementsverkiezingen presenteren partijen zich doorgaans met gelikte verkiezingsspotjes, veelkleurige promotiefolders met de speerpunten, uitgewerkte partijprogramma’s vol nobele plannen en websites waarop de kandidaten zich van hun beste kant laten zien. De Antifascistische Onderzoeksgroep Kafka keek eens wat beter naar de politici die nu kandidaat staan voor de Tweede Kamerverkiezingen. Daarnaast bekeken we de politieke… Lees verder
Mussolini-fan, SS-bewonderaar en Tweede Kamerlid Centrumdemocraten steunen Wilders De Partij voor de Vrijheid van Geert Wilders doet in maart mee aan de Provinciale Statenverkiezingen in alle provincies. Sinds de oprichting probeert de PVV tuig, onruststokers en bekende rechtsextremisten buiten de deur te houden. Dat dit niet eenvoudig is, bleek de afgelopen maanden. De ene na… Lees verder
Vanaf 1 januari 1999 is Nederland weer een nieuw extreem-rechts initiatief ‘rijker’. De Onafhankelijke Nationale Persdienst (ONP) opent een homepage met berichten “voor iedereen die de ontwikkelingen in de nationalistische beweging in Nederland wil volgen”. De ONP ziet zichzelf als een “onafhankelijk van beweging, organisatie of partij opererende informatiebron”. Dat het met die onafhankelijkheid wel… Lees verder
De sympathie voor extreem-rechts gedachtegoed is in Nederland sinds het begin van de jaren tachtig niet zo klein geweest als nu. Sinds de gemeenteraadsverkiezingen van vorig jaar, waar de versplinterde fascistische beweging van 88 zetels terugviel naar een totaal van twee, lijkt elke poging om via verkiezingen racistische denkbeelden aan de man te brengen vergeefse… Lees verder
Enige tijd voor de gemeenteraadsverkiezingen van 1998 zijn enkele actieve fascisten besprekingen begonnen over de toekomst van extreem-rechts in Nederland. Betrokken waren onder andere de Volksnationalisten Nederland (VNN), een aantal CD’ers en Voorpost. Ook Wim Vreeswijk van het Nederlands Blok was even van de partij. Enerzijds verwachtte men een ernstig verlies bij de verkiezingen en… Lees verder
Oprichting In 1992 nemen een aantal Nederlandse extreemrechtse partijen deel aan een serie fusievergaderingen onder leiding van Vlaams Blok-leider Filip de Winter. Als deze poging tot fusie zou lukken zou de partij Nederlands Blok moeten gaan heten. Alfred Vierling, Ton Steemers en Hans Lindenburg maken dit plan echter onmogelijk door in augustus 1992 een nieuwe… Lees verder
Oprichting In oktober 1984 worden Hans Janmaat en een aantal aanhangers na interne ruzies uit de Centrumpartij (CP) gezet. In november wordt door een aantal van hen de partij Centrumdemocraten (CD) opgericht. Ook Janmaat wordt lid van deze partij. In eerste instantie zit Janmaat niet in het bestuur, maar een jaar later trekt hij alle… Lees verder
Marcel Rüter is ongetwijfeld één van de meest toonaangevende personen binnen extreem-rechts in Nederland. Des te vreemder dus dat niemand ooit van hem gehoord heeft of enig idee heeft hoe hij er uit ziet. Dit heeft te maken met de andere kant van Rüter. Naast zijn politieke activiteiten heeft hij ook een succesvolle maatschappelijke carrière,… Lees verder
This thesis concerns the international contacts of the Centrumdemocraten and how the leader of the radical right party influenced the international contacts. I thought of the topic due to my interest in political leadership and the radical right. I had read a lot about the international contacts of the current day radical right and was wondering if the radical right formed a transnational network in the past. This precise topic was not one I had looked into during my bachelor’s and master’s degree. I did study a wide breadth of topics. This included courses on neoliberalism, energy transitions, in and out groups in societies, formations of states and political leadership. However political leadership and the radical right have been the most interesting topics to me.
Politiek in de marge
Met de Monitor racisme en extreem-rechts wordt beoogd uiteenlopende vormen van racisme, extreem-rechts en discriminatie — alsmede respons op deze verschijnselen — te volgen en daarover periodiek te rapporteren. Het initiatief tot dit onderzoeksproject is medio jaren negentig door de Leidse Universiteit genomen.
Sedert de vierde rapportage wordt het monitorproject gezamenlijk uitgevoerd door de Universiteit Leiden en de Anne Frank Stichting. Het nut van een periodieke monitorrapportage is divers. Er wordt op basis van een ‘vaste meetlat’ de balans opgemaakt van de belangrijkste uitingen en incidenten van rassendiscriminatie, racisme en rechts-extremisme, alsmede van de ontwikkeling van strategieën ter bestrijding. Door de rapportages worden politici, bestuurders en vertegenwoordigers van maatschappelijke organisaties in staat gesteld zich op de problematiek te bezinnen en tot oplossingsstrategieën te komen. De rapportages kunnen immers door hun systematische en periodieke karakter bijdragen aan accumulatie van kennis en inzicht. Er wordt tevens inzicht verkregen in ontwikkelingen die zich op langere termijn voordoen. Dat geldt niet alleen voor de achterliggende periode maar ook voor de toekomst. De monitor kan voorts bijdragen aan vroegtijdige onderkenning van relevante, nieuwe ontwikkelingen. Tot slot kan de rapportage dienstig zijn bij de beantwoording van de talloze praktische vragen over dit onderwerp die vanuit
binnen- of buitenland gesteld worden.
Lees verder in de monitor
Is er in ons land sprake van toenemend of afnemend racistisch geweld? Hoe is het gesteld met de tolerantie in Nederland? Heeft het lokale beleid tegen horecadiscriminatie succes of houdt het aantal klachten aan? Voor de beantwoording van dit soort vragen is het van groot belang dat er periodiek monitoronderzoek plaatsvindt naar de verschijningsvormen van rassendiscriminatie en extreem-rechts. Dit belang is medio jaren negentig door de Leidse Universiteit onderkend en aldaar is het project Monitor racisme en extreem-rechts ontwikkeld. Thans wordt het project uitgevoerd door de Leidse Universiteit in samenwerking met de Anne Frank Stichting en met steun van het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties. Monitoronderzoek is inmiddels een internationaal erkend instrument voor het waarnemen van racisme en discriminatie, en het ontwikkelen van beleid hiertegen. In 1999 ging in Wenen het Europese Waarnemingscentrum tegen Racisme
en Xenofobie van start. Het Weense waarnemingscentrum tracht via nationale monitorcentra de ontwikkelingen in de Europese Unie te volgen en te analyseren. Het project Monitor racisme en extreem-rechts vormt een belangrijke bron voor toelevering van gegevens aan het Europese waarnemingscentrum. In de Europese richtlijn van 29 juni 2000 voor gelijke behandeling van personen op grond van ras of etnische afstamming is eveneens een monitorbepaling opgenomen: na de totstandkoming van de nationale regelgeving in (uiterlijk) 2003 dient met ingang van 2005 elke vijf jaar verslag gedaan te worden over de effectiviteit van deze nationale maatregelen.
Lees verder in de monitor
DE CENTRUMPARTIJ
Centrum-democraten of democratisch centralistisch?
De Centrumpartij heeft gekozen voor een militantere koers waarbij partijdiscipline een eerste vereiste wordt genoemd. In de recente machtsstrijd is zowel door de gematigde als de radicale vleugel gebruik gemaakt van vele (on)eigenlijke argumenten teneinde de
oppositie uit te schakelen.
De ontwikkelingen binnen de CP lijken in een cruciaal stadium aanbeland voor wat betreft een al dan niet verdergaande antidemocratische opsteIling. Het conflict, dat de basis vormt van de huidige machtsstrijd, ligt niet zozeer op het politieke vlak, als wel op het terrein van de persoonlijke tegenstellingen tussen het Tweede-Kamerlid JANMAAT en de partijvoorzitter KONST. De partijvoorzitter valt te omschrijven als een idealist, die zijn eigen positie
binnen de partij van ondergeschikt belang acht aan het partijbelang.
Lees verder in het kwartaalbericht
Mede mogelijk gemaakt door Stichting Argus en Buro Jansen & Janssen
RECHTS-EXTREMISME
De Centrum Partij
Vier jaar na haar oprichting lijkt de Centrum Partij zeker gelet op de florissant ogende verkiezingsprognoses langzamerhand vaste voet in het Nederlandse politieke bestel te gaan krijgen. Dat dit groeiproces niet zonder strubbelingen verloopt blijkt vooral uit de onderlinge conflicten binnen de partijtop. De stelling dat de Centrum Partij aan haar eigen verdeeldheid ten onder zal gaan is in dit stadium echter een te ver gaande bewering; dat het groei proces als gevolg van het ontbreken van de noodzakelijke homogeniteit belemmerd zal worden staat echter welhaast vast.
Lees verder in het kwartaalbericht
Mede mogelijk gemaakt door Stichting Argus en Buro Jansen & Janssen