Home » Politieke partijen » Nieuwe Nationale Partij / Volksnationalisten Nederland » Gemeenteraadsverkiezingen 2002 in Leeuwarden

Gemeenteraadsverkiezingen 2002 in Leeuwarden

In Leeuwarden doet de NNP mee onder leiding van partijsecretaris Hendrik Sybrandy.

Lijsttrekker Hendrik Sybrandy

Hendrik Sybrandy, die ook lijsttrekker voor de NNP in Amsterdam is, loopt sinds 1992 rond binnen het extreemrechtse circuit. In dat jaar ontmoet hij extreemrechtse deelnemers aan de Fries-nationalistische Warns-herdenking en wordt vervolgens lid van het Nederlands Blok. In eerste instantie is hij alleen lid, maar vanaf 1994 wordt hij ook actief. Rond 1995 loopt hij stad en land af voor de acties van deze partij. Hij doet verschillende pogingen om gekozen te worden, maar dat loopt nooit op iets uit. In 1995 behaalt hij te weinig stemmen en in 1998 en 1999 lukt het hem niet om voldoende ondersteuningshandtekeningen te bemachtigen en kan hij helemaal niet mee doen.

In 1999, na de verprutste verkiezingsdeelname in Leeuwarden, zoekt Sybrandy onderdak bij de NNP. In november 1999 wordt Sybrandy benoemd tot secretaris van die partij. Verder neemt hij allerlei administratieve functies waar en is landelijk woordvoerder van de partij, waarmee hij, naast Marcel Hoogstra, een van de belangrijkste figuren binnen de partij wordt.

De nummer twee op de lijst is Wim Geurts. Geurts zit eind jaren 80 in de CP’86 en wordt in 1991 secretaris van die partij. Vlak na deze benoeming arresteert de politie Geurts na een brand in een asielzoekerswoning. Hij had een jerrycan met dieselolie en lappen in huis en was in de buurt van het pand gesignaleerd. Geurts ontkent betrokkenheid en wordt niet veroordeeld omdat er onvoldoende bewijs is.
In 1994 doet Geurts voor de eerste keer een gooi naar een raadszetel in Leeuwarden namens de CP’86 (vier jaar eerder kandideerde hij al in Almere). Hij wordt echter niet gekozen. In 1998 is Geurts kandidaat voor het Nederlands Blok, maar mag niet meedoen omdat er niet voldoende handtekeningen onder de lijst staan. Enkele maanden later zet hij zelf zijn handtekening onder de lijst van Nederland Mobiel voor de parlementsverkiezingen. Een jaar later steunt hij het Nederlands Blok weer bij Provinciale Staten-verkiezingen. In 2000 blijkt Geurts actief te zijn geworden bij de NNP, wanneer hij benoemd wordt tot secretaris van de afdeling Noord. De nummer zes van de lijst is het roemruchte CD-raadslid uit Almelo, Henry Oudendijk. Oudendijk zit van 1994 tot 1998 in de Almelose raad, waar hij keer op keer voor veel verrassingen zorgt. Al voor de verkiezingen zegt hij de CD te zullen verlaten, maar wanneer hij wordt gekozen neemt hij toch plaats namens de partij. Twee maanden later verlaat hij de partij alsnog en wordt lid van het Nederlands Blok. In 1997 haalt Oudendijk de krant, wanneer hij samen met Hendrik Sybrandy het Franse Front National feliciteert met de overwinning in Vitrolles. In maart van dat jaar stapt hij ook uit het Nederlands Blok en gaat verder op persoonlijke titel.

Henry Oudendijk

Twee maanden later moet Oudendijk zich bij de rechter verantwoorden voor steunfraude van enkele duizenden guldens, wat hem een boete oplevert. In november 1997 is Oudendijk weer goed voor landelijk nieuws. Om aandacht te krijgen voor een nationalistische poster achter zijn raam, hangt hij er een sex-pop naast. De buren bellen de politie, die hij vervolgens weigert binnen te laten. Zijn deur wordt opengebroken en de pop in beslag genomen en Oudendijk krijgt een proces-verbaal. Oudendijk had al een naam hoog te houden. In een regionale krant verscheen eerder het verhaal dat hij ontslagen is als basisschool-conciërge, na het seksueel lastigvallen van kinderen.
Ondanks al deze activiteiten verwacht Oudendijk in 1998 weer herkozen te kunnen worden. Hij heeft echter geen geld voor een campagne en sluit zich daarom weer aan bij de CD. Hij betaalt daar 25 gulden per ondersteunende handtekening, wat hem een aangifte van de gemeente Almelo oplevert. Al deze moeite is tevergeefs: Oudendijk wordt niet herkozen. Sinds een jaar is hij bij de NNP actief.

Overige Kandidaten

Van de overige kandidaten zijn er een aantal met Sybrandy meegekomen van het Nederlands Blok:
– Henriette Kleij probeerde in 1999 namens het Nederlands Blok mee te doen aan de Provinciale Staten-verkiezingen;
– Wiebe van de Veen was tussen 1991 en 1995 betrokken bij de CD en stond diverse keren kandidaat. In 1998 en 1999 ondersteunde hij het Nederlands Blok.
– Emil Dröge komt voort uit de CP’86, waar hij in 1994 kandidaat voor was. Eerder stond hij op de lijst van de CD en in 1998 en 1999 probeerde hij met het Nederlands Blok mee te doen aan de verkiezingen.
– Tjeerd Bekema was in 1998 ondersteuner en in 1999 kandidaat van het Nederlands Blok.
– J. Goslinga zette in 1999 zijn handtekening voor het Nederlands Blok.
– John Keja was sinds 1995 betrokken bij het Nederlands Blok en deed  onder andere de layout van het blad Nederlands Blok Nieuws.
– Verder staat Herke van der Meulen nog op de lijst, die ook in Amsterdam voor de NNP kandideert.

Ondersteuners

Ook bij de ondersteuners van de lijst zitten veel voormalige Nederlands Blokkers, maar er zijn ook een aantal ondersteuners met een wat roemruchter verleden.

Klaas Postmus zette in 1998 en 1999 zijn handtekening voor het Nederlands Blok, maar was in de jaren 80 en 90 ook al langdurig betrokken bij de Centrumpartij, CD en CP’86. Dit leverde wat problemen op, aangezien hij tegelijkertijd bij de Parketpolitie werkte.
Ook Anne Albertsma is een oudgediende. Hij was in 1982 al lid van de Centrumpartij. Tegelijkertijd was hij betrokken bij de Vikingjeugd en stond hij op de verzendlijst van de weduwe Rost van  Tonningen.  In 1983 stuurde hij een dreigbrief aan een oud-verzetsman en ondertekende deze met “NSDAP” (de partij van Hitler). In 1985 wordt bij een huiszoeking een grote hoeveelheid nazi-materiaal bij hem gevonden, waaronder materiaal van de NSDAP/AO, die streeft naar heroprichting van Hitlers partij in Duitsland. Albertsma was verder nog lid van de CP’86 en zette eerder zijn handtekening voor het Nederlands Blok.

Terug naar overzicht