Egbert Perée

In 1980 begint Egbert Perée (1924) zijn extreem-rechtse carrière bij het uiterst rechtse ‘Referendum Nederland’. Dit is een groepering die zich voornamelijk bezighoudt met het aflopen van inspraakavonden en het sturen van ingezonden brieven. Referendum Nederland heeft maar één boodschap: ‘Buitenlanders Eruit!’. Als contactadres gebruikt Perée de postbus van de Nationale Partij Nederland, een voorloper van de Centrumpartij.

———————————————————————————————-

Egbert Perée
Egbert Perée

Uit Algemeen Dagblad 12 nov. 1979

Grenzen Sluiten
        Het optreden van het Nationaal Jeugdfront was te verwachten, als reactie op de stroom vreemdelingen, die ons land binnenstroomt. Engeland sloot zijn grenzen (AD 31-10-’79).

        Ook Nederland dient de grenzen te sluiten voor hen buiten EEG-verband. Gastarbeiders behoren in onze samenleving te worden ingepast, zij die dat niet willen moeten door middel van de bestaande emigratiewetten een kans op terugkeer krijgen. Men dient de huwelijken die een Nederlands paspoort te doel hebben plus de sociale voorzieningen onmogelijk te maken. Illegalen en zij die ons land tot twistpunt maken voor hun politieke doeleinden (amicales en grijze wolven) moeten worden uitgewezen.
Nederland is te klein om bevolkingsgroei, politieke- of godsdiensttwisten van elders op te vangen. Onze problemen zijn groot genoeg, de economie en de voorzieningen staan onder druk.

E. Peree, Dordrecht

———————————————————————————————

Van 1982 tot 1986 is hij betrokken bij de Centrumpartij, onder meer als penningmeester van de afdeling in zijn woonplaats Dordrecht. Hiernaast is hij in de jaren tachtig betrokken bij de Vrije Democraten. Deze club wordt dan geleid door de latere CD-penningmeester Michiel Koning. In 1986 wordt Perée het derde lid (nr. 103) van de CP’86 en in 1988 is hij lid van de kascommissie en partijsecretaris. Omstreeks deze tijd is Perée enige tijd lid van de CD. Volgens de CD is hij uitsluitend lid geworden om de CD kapot te maken. Janmaat suggereert achteraf dat hij een BVD-infiltrant is geweest, maar dat doet Janmaat wel vaker.

Vlaams Blokkers op het dak van Perée
Vlaams Blokkers op het dak van Perée

In 1990 haalt Egbert Perée de nationale pers. De CP’86 en het Vlaams Blok willen een gezamenlijke persconferentie beleggen tegen een expositie in het Anne Frankhuis over extreem-rechts in Europa. Nadat deze persconferentie op andere lokaties is verboden proberen beide partijen die in het huis van Perée te houden. Dit mislukt echter jammerlijk. De politie zet de straat af en wanneer Philip de Winter van het Vlaams Blok met een megafoon de persconferentie begint te houden vanuit een raam op de eerste verdieping, haalt de politie de voordeur eruit en arresteert alle aanwezigen.

Officieel is Perée in 1990 uit de CP’86 gestapt, kort daarvoor is hij nog partijsecretaris en lijsttrekker in Dordrecht. Op de ledenlijst van 1995 staat hij echter nog altijd te boek als erelid en ere-abonnee. Dit is vreemd omdat hij in 1991 samen met W.J. Geurts, een ander CP’86-lid, het Democratisch Alternatief Nederland opricht. Deze partij komt echter nooit van de grond. De enige activiteit die ooit door hen is ondernomen is deelname aan fusiebesprekingen met de CD, CP’86 en de Realisten Nederland onder leiding van het Vlaams Blok. Nadat deze besprekingen op niets uitlopen, verneemt niemand nog iets van dit Democratisch Alternatief.

Hiernaast is Perée eind jaren tachtig en begin jaren negentig actief in de Nederlandse afdeling van Voorpost.

In 1993 komt Perée in aanvaring met justitie. Hij vergelijkt de Dordtse anti-discriminatieraad met Hitlers Sturm-Abteilung, de S.A. Hiervoor wordt hij veroordeeld tot 500 gulden boete.

Wanneer hij in 1994 zijn vergelijking herhaalt wordt hij opnieuw veroordeeld en nu tot 1500 gulden boete en 3 weken voorwaardelijke celstraf. Hij is op dat moment adviseur van het Nederlands Blok.

Egbert Perée
Egbert Perée

In 1994 wordt hij ingeschakeld als documentalist van weer een andere extreem-rechtse splinter, het Patriottisch Democratisch Appèl (PDA). Het lag in de bedoeling dat hij in 1995 kandidaat voor deze partij zou zijn bij de Provinciale Statenverkiezingen. Vanwege zijn CP’86-verleden is hier echter van afgezien.

In de zomer van 1998 wordt Perée benoemd tot voorzitter van de NNP. Zowel op de eerste persconferentie als in zijn eerste artikel in het partijblad ‘Barricade’ heeft hij het over zijn verleden in het verzet. Hij zou gewond zijn geraakt in een vuurgevecht met NSB-landwachters en een joodse familie ondersteund hebben met voedsel. In het artikel in Barricade schrijft hij verder dat hij in tijdens de politionele acties in Indonesië gelegerd was. Na deze inleiding die kennelijk moet aantonen dat hij geen fascist kan zijn, begint hij zijn pleidooi tegen de aanwezigheid van buitenlanders, asielzoekers en economische vluchtelingen.