Op zaterdag 8 maart 2003 demonstreren een kleine vijftig rechts-extremisten door de Rotterdamse wijk Feijenoord. De route is kort en loopt grotendeels langs het spoor door een dunbevolkt gebied. Op de plek waar een nieuwe moskee zal gaan verrijzen houdt het deelraadslid Florens van der Kooi een toespraak tegen de islam in het algemeen en tegen de nieuwbouwplannen in het bijzonder. Hij is ook de landelijke voorzitter van de Nieuwe Nationale Partij (NNP), de partij achter deze kleine demonstratie, en ook de partij waarvoor hij in Feijenoord zitting heeft. Samen met de ex-Centrumdemocraat Jan Teijn werd hij in maart 2002 verkozen en keerde extreem-rechts terug in een politiek lichaam (#1). Maar nu, na een jaartje oppositie voeren, is de tweemansfractie gescheurd.
De ruzie begint al in de aanloop naar de demonstratie. Op 8 maart is er namelijk ook een NVU-demonstratie in Apeldoorn waartegen de Antifascistische Aktie (AFA) een tegendemonstratie heeft georganiseerd. Heel calculerend bedenken enkele bestuursleden van de NNP dan dat de AFA moeilijk op twee plaatsten tegelijkertijd zou kunnen demonstreren en hals-over-kop vragen zij de demonstratie aan in Feijenoord. Hiermee trappen zij echter Jan Teijn op zijn tenen omdat hij niet van de plannen op de hoogte is. Hij voelt zich nogal gepasseerd en roept openlijk uit dat hij, en zijn afdelingsbestuur, de NNP-demonstratie zal boycotten. Daags voor de demonstratie wordt het geschil echter bijgelegd en Jan Teijn doet uiteindelijk gewoon mee.
De ruzie begint al in de aanloop naar de demonstratie. Op 8 maart is er namelijk ook een NVU-demonstratie in Apeldoorn waartegen de Antifascistische Aktie (AFA) een tegendemonstratie heeft georganiseerd. Heel calculerend bedenken enkele bestuursleden van de NNP dan dat de AFA moeilijk op twee plaatsten tegelijkertijd zou kunnen demonstreren en hals-over-kop vragen zij de demonstratie aan in Feijenoord. Hiermee trappen zij echter Jan Teijn op zijn tenen omdat hij niet van de plannen op de hoogte is. Hij voelt zich nogal gepasseerd en roept openlijk uit dat hij, en zijn afdelingsbestuur, de NNP-demonstratie zal boycotten. Daags voor de demonstratie wordt het geschil echter bijgelegd en Jan Teijn doet uiteindelijk gewoon mee.
Weerstand
De lucht lijkt enkele dagen daarna helemaal geklaard als Teijn via zijn website Weerstand een gloednieuwe “NNP Rotterdam Rijnmond” internetsite lanceert. Met flink veel enthousiasme heeft hij hieraan gewerkt, en allerlei nieuwssecties aangebracht. Ook stelt hij het nieuwe afdelingsbestuur voor en blijkt de partijafdeling zelfs een heuse online-winkel te hebben. Hier zijn bijvoorbeeld hangertjes met een Keltisch kruis te koop en ook speldjes met witte vuistjes. Op de demonstratie liep bijvoorbeeld een van de organisatoren, Paul Peters, met zo’n speldje. Het is niet moeilijk om te raden wat er met een wit vuistje bedoelt wordt binnen deze racistische partij. Hiernaast verkoopt Teijn via deze webwinkel CD’s van “diverse rechtse bands”. Enkele noemt hij er ook bij name; met de titel “Frank Rennecke-Kameraden”, bedoelt hij natuurlijk de CD “Kameraden” van de Duitse fascistische volkszanger Frank Rennicke. Deze NPD’er werd vorig jaar nog wegens opruiing veroordeeld. Ook verkoopt Teijn hier een CD van de Duitse naziband Landser, getiteld “Landser—Der Sturm Brecht Los”. De Duitse justitie is deze band momenteel aan het vervolgen wegens aanzetten tot geweld en haat. De band heeft racistische en anti-semitische teksten. Ook heeft Teijn kennelijk nog een voorraadje Amerikaanse muziek liggen want ook de CD ‘For Segregationists Only’ is bij hem te koop in twee versies. Deze CD’s zijn gemaakt door de band Johnny Rebel. Dit is racistische countrymuziek uit de USA die openlijk sympathiseert met de Ku Klux Klan.
Kennelijk past deze onthullende winkel toch niet zo in het straatje van Florens van der Kooi en de rest van het NNP-bestuur, want na korte tijd worden de hierboven genoemde muziekitems uit de webwinkel verwijderd. En dat dit niet was omdat ze zo snel uitverkocht zijn blijkt weer een weekje later.
Dan namelijk kondigt Jan Teijn plotsklaps zijn vertrek uit de NNP aan. Als reden voert hij het radicale verleden van de nieuwe partijsecretaris Paul Peters op, die afkomstig is uit het nazistische Stormfront Nederland (SFN). Peters is op zaterdag 22 maart benoemd tot landelijk secretaris en Jan Teijn ziet dit niet zo zitten. Hij vreest dat de NNP een steeds extremere koers op gaat en vindt dat Florens van der Kooi zich autoritair gedraagt. Andere NNP’ers beweren echter dat Jan Teijn zelf geroyeerd werd op deze zaterdag vanwege de verkoop van de omstreden CD’s. Een andere oorzaak voor de scheuring kan liggen in het feit dat Jan Teijn en Florens van der Kooi sowieso niet goed met elkaar op kunnen schieten en dat een ruzie dus onvermijdelijk was.
En dat het radicale verleden van Paul Peters zo’n enorme struikelblok voor Jan Teijn zou zijn klinkt ook niet erg overtuigend als je naar Teijn’s eigen curriculum vitae gaat kijken. Aanvankelijk had hij vanaf 1994 als CD’er zitting in de Rotterdamse gemeenteraad. Medio 1996 stapt hij over naar de veel radicalere partij CP’86 en als deze partij eind 1996 uiteenscheurt in een gematigde en een radicalere vleugel kiest Jan Teijn voor de radicale neo-nazistische zijde. Hij koos op dat moment voor mensen die nu qua politieke kleur het best op hun plaats zouden zijn binnen de NVU. Met mensen uit deze kringen doet Teijn mee aan een kleine demonstratie van het radicale Odal-Aktiekomitee in Antwerpen in november 1997. Met vijftig neo-nazi’s waaronder Eite Homan, Martijn Freling, Joop Glimmerveen en Constant Kusters demonstreerde Jan Teijn toen voor eerherstel voor vrijwilligers in de Waffen SS en amnestie voor oorlogsmisdadigers uit de Tweede Wereldoorlog. Men droeg onder meer een spandoek van de NVU-jongerenorganisatie Germaanse Jeugd in Nederland mee.
Paul Peters
Toch heeft Jan Teijn wel gelijk als hij in de benoeming van de nieuwe NNP-secretaris een beweging naar rechts ziet. Met Paul G.A. Peters (1979) uit Voorburg haalt de partij namelijk een radicale fascist binnen. Hij was inderdaad actief binnen Stormfront Nederland (SFN), een organisatie die hoofdzakelijk door gabberjeugd bevolkt werd die elkaar onder meer op Hitlerherdenkingen ontmoette. Maar daar bovenop was Peters ook nog eens mede-verantwoordelijk voor de meest spraakmakende actie vanuit deze omstreden groepering. In april 2001 bekladde hij met twee jongens uit Oosterhout een joodse begraafplaats in die regio. Een schokkende actie waarover zelfs premier Wim Kok zijn afschuw uitsprak.
Peters kwam nog goed weg met een maandje celstraf, een schadevergoeding en tachtig uur werkstraf. Hij had bij de rechter verklaard dat hij uit SFN was en dat hij toch wel spijt had van de actie. Hij stond echter nog wel altijd achter de leuzen (zoals “Jude Raus” en “Wir sind zurück”) en verklaarde een moslimhater te zijn die vanaf zijn veertiende actief als rechts-extremist is. Zijn bewering over zijn vertrek bij SFN komt echter in een ongeloofwaardig daglicht te staan als Peters een paar weken na zijn proces weer actief is bij een folderactie van de organisatie in Nijmegen. Een groep anti-fascisten verjaagt het SFN-gezelschap dan voordat ze het centrum in kunnen trekken.
In een discussie over de NNP-ruzie op het extreem-rechtse internetforum van Polinco zegt “De Ruyter” uit Antwerpen dat er in het SFN-blad Stormnieuws ooit een foto gestaan heeft van de eerste bijeenkomst van Stormfront Nederland. Op deze foto zouden de deelnemers, waaronder Paul Peters, met “een erectie in hun rechterarm” gestaan hebben. Met andere woorden; ze brachten met zijn allen de Hitlergroet. Dat een dergelijke persoon in het hoofdbestuur van de NNP terecht is gekomen zegt veel over deze partij.
1#: Officieel is er de afgelopen jaren altijd een extreem-rechtse deelneming in een politiek lichaam geweest, maar de CD’er Ad Bierhuizen was tot maart 2003 de enige die nog over was. Hij zat in de Schiedamse gemeenteraad, maar vanwege zijn constante afwezigheid kun je hier moeilijk spreken van een actieve deelneming.
