Volgens eigen zeggen werd Constant Kusters in 1989 actief binnen extreemrechts. Rond deze tijd viert hij dus zijn twintigjarig jubileum. Er zijn nog enkele Nederlandse rechtsextremisten die het twee decennia hebben volgehouden, maar veel zijn het er niet. Waar veel rechtsextremisten na korte of langere tijd afhaken vanwege de onderlinge ruzies, het geroddel en interne… Lees verder
Eind januari 2004 maakte de Amsterdammer Wim Beaux bekend de Nieuwe Nationale Partij te verlaten en sloot hij zich aan bij de NNP-afsplitsing “Nationale Alliantie”. Daarmee begon Beaux aan zijn vijfde extreemrechtse partij sinds hij in 1980 lid werd van de Centrumpartij. In deze 23 jaar is Beaux’ politieke carrière allesbehalve over rozen gegaan. Vlak na… Lees verder
Op zaterdag 8 maart 2003 demonstreren een kleine vijftig rechts-extremisten door de Rotterdamse wijk Feijenoord. De route is kort en loopt grotendeels langs het spoor door een dunbevolkt gebied. Op de plek waar een nieuwe moskee zal gaan verrijzen houdt het deelraadslid Florens van der Kooi een toespraak tegen de islam in het algemeen en… Lees verder
Daags voor de kerstdagen beleefde Leiden een Actie van AFA tegen Brigade M. Doel was de regionale band Brigade M, die oefent in een door de gemeente gesubsidieerde ruimte. Ook deze avond had de band de oefenruimte besproken, maar konden enkele tientallen antifascisten met een blokkade voorkomen dat de band de oefenruimte kon betreden. Wat… Lees verder
Het moet gezegd worden dat Emile Ratelband een enorme prestatie heeft geleverd met zijn verkiezingsdeelname. Binnen enkele dagen tijd heeft hij een goedgevulde kandidatenlijst in alle kringen ingeleverd gekregen. Hier waren meer dan 600 mensen bij betrokken. De andere kleine partijtjes hadden veel meer moeite om deze klus voor elkaar te krijgen en lieten allerlei… Lees verder
In Rotterdam doen zowel de Nederlandse Volksunie (NVU) als de Nieuwe Nationale Partij (NNP) mee. Bovendien kandideert de NNP ook in de deelraad Feijenoord. Beide partijen blijken hierbij in hoge mate een beroep te doen op voormalige leden van de CP’86. De Nederlandse Volksunie De lijst van de NVU bestaat uit vier namen. Constant Kusters,… Lees verder
Zaterdag 13 januari 2001 werd Henk Ruitenberg voor de tweede keer in zijn politieke carrière verkozen tot voorzitter van een extreem-rechtse partij. Was hij medio jaren negentig nog voorzitter van de CP’86, inmiddels is hij de leider van de NNP. Ruitenberg bracht de extreme vleugel van het Nederlandse fascisten-landschap iets waar grote behoefte aan was:… Lees verder
Het CDA-Eerste Kamerlid Van den Hul-Omta zal “bij wetgeving waakzaam zijn betreffende het door Taalverdediging bepleite”. Haar collega Woldring steunt Taalverdediging van harte en hun partijgenoot Visser-van Doorn, die in de Tweede Kamer zit, kan de meeste doelstellingen onderschrijven. Zij reageren op een brievenactie waarmee de actiegroep Taalverdediging alle landelijke politieke partijen om hun steun… Lees verder
De Nederlandse Volksunie (NVU) wordt in 1971 door Guus Looy opgericht als één van de diverse naoorlogse pogingen om eerherstel voor oorlogsmisdadigers te verkrijgen. Het Heelnederlands gedachtegoed wordt omarmd en in 1973 krijgt de NVU een tweede (Vlaamse) voorzitter: Roeland Raes. Dit initiatief levert nauwelijks enig succes op. De partij blijft marginaal tot ene Joop… Lees verder
Het aan Voorpost gelieerde Landelijk Actieplatform voor Nationalistische Studenten uit Rotterdam (LANS) heeft onlangs een poster gemaakt tegen pedofilie. Deze poster is onderdeel van acties die Voorpost op 8 april wil gaan voeren tegen “de acceptatie van pedofilie”. Voor de lay-out van deze poster maakten zij gebruik van een poster van de nazistische National Alliance… Lees verder
Els Süter uit Almere heeft het geweten. In februari 1999 zoekt zij, samen met dertig andere leden van het Genootschap Onze Taal, vol goede moed de pers op. De dertig hebben een initiatiefgroep opgericht om iets te doen aan het onnodig gebruik van Engelse woorden in de Nederlandse taal. Onnodig Engels Directe aanleiding voor het… Lees verder
Michiel Alexander Bos (1967) is bijna tien jaar actief op de uiterst rechter flank van de Nederlandse politiek. Hij begon zijn carrière bij de CD en de CP’86 en houdt zich tegenwoordig voornamelijk bezig met het in kaart brengen van zijn politieke tegenstanders. In 1989 is Michiel Bos lid van de CD van Janmaat. Hij… Lees verder
Elke partij die in een vertegenwoordigend lichaam zit heeft recht op allerlei vergoedingen voor haar werkzaamheden, onderzoek en opleiding, propaganda en dergelijke. Deze vergoedingen staan buiten het loon van de leden van bijvoorbeeld een gemeenteraad of het parlement zelf. Toen de CP’86 in 1994 in de gemeenteraad van Rotterdam werd gekozen en Martijn Freling voor… Lees verder
De kandidatenlijst van de CD in Zuid-Holland geeft een haast vertrouwd beeld: Janmaat als lijstduwer en verder allemaal mensen die al langer bij de CD rondlopen. Dat het nu zittende Statenlid Pieter de Jong geen kandidaat is heeft ongetwijfeld iets met zijn hoge leeftijd (82 jaar) te maken. Op de lijst staan elf kandidaten, twee… Lees verder
Marcel Hoogstra en Marc de Boer Ditmaal een artikel over niet één, maar twee rechts-extremisten. Niet omdat deze heren individueel niet interessant genoeg zouden zijn voor een beschouwing, maar omdat hun beider handel en wandel zo nauw met elkaar verweven is. We hebben het hier over Marcel Hoogstra en Marc de Boer, in extreem-rechtse kringen… Lees verder
In haar streven om aan de echte politiek deel te gaan nemen heeft het Vlaams Blok de laatste tijd een aantal veren moeten laten. Met name aan de uiterst rechtervleugel van de partij rommelt het flink. Concessies die het Blok doet aan de gevestigde partijen om na de gemeenteraadsverkiezingen in 1999 mee te kunnen regeren… Lees verder
Ed Polman (Edward, geboren in 1973) is de afgelopen jaren één van de meest actieve nazi-skinheads in de regio Rotterdam-Rijnmond. Hij duikt in 1994 voor het eerst op in het extreem-rechtse circuit wanneer hij lid wordt van de CP’86. De kring Rotterdam van de CP’86 is rond 1994 een verzamelbekken van jonge nazi-skinheads die zich… Lees verder
Gemeenteraadsverkiezingen Na de gemeenteraadsverkiezingen van maart haalden anti-fascisten opgelucht adem. Hier en daar was zelfs sprake van een uitgesproken juichstemming: Extreem-rechts behaalde twee zetels tegen 88 in 1984. In Utrecht blijft Wim Vreeswijk namens het Nederlands Blok zitting houden in de gemeenteraad en in Schiedam keert Ad Bierhuizen voor een tweede raadsperiode terug. Verder kwamen… Lees verder
Tibor Rudolf Mudde werd op 23 februari 1965 in Amsterdam geboren. Hij is sinds geruime tijd één van de belangrijkste figuren binnen extreemrechts in Nederland. Als tiener raakt hij verzeild in het extreemrechtse circuit en wordt hij lid van de Nederlandse Volksunie. In 1985 staat hij op de verzendlijst van het Consortium de Levensboom van… Lees verder
In Maar dat mag je niet zeggen beschrijft Nikki Sterkenburg haar tocht langs neonazistische ‘hipsters’ en jongeren die een blanke heilstaat nastreven. Een onderzoek dat ze begon als journalist en waarop ze woensdag promoveert.
Waar radicaal- en extreemrechtse activisten twintig jaar geleden in een sociaal isolement verkeerden, is dat anno 2020 allang niet meer het geval, schrijft Nikki Sterkenburg, die op dit onderwerp promoveert. Met een nieuw uiterlijk en aangepaste boodschap halen hun standpunten zelfs het parlement. ‘We hebben gewoon gelijk gekregen.’
Tot een aantal jaar geleden was weinig bekend over radicalisering in de gemeente
Rotterdam. In 2005 start het programma Meedoen of Achterblijven; het Rotterdamse
actieprogramma tegen radicalisering (waarbij de aandacht vooral is komen te liggen
bij islamitische radicalisering). Gelijktijdig start een centraal informatiepunt: het InformatieSchakelPunt Radicalisering (ISPR)1. Dit informatiepunt brengt – naast de politie
die ook informatie en inlichtingen over extremisme en radicalisering in de regio verzamelt
– signalen van radicalisering en extremisme bijeen vanuit gemeentelijke diensten,
deelgemeenten, aan de overheid gelieerde instellingen en eerstelijnswerkers.
Voor de gemeenten binnen de regio Rotterdam-Rijnmond is extreemrechts geen
nieuw verschijnsel. Het ISPR brengt jaarlijks een rapportage uit met een actueel
beeld van aard en omvang van radicalisering, waaronder extreemrechts.
With extreme right parties in government in Austria and Italy, and Jean-Marie Le Pen contesting the run-off in the 2002 presidential elections in France, few people will dispute their continuing relevance in the politics of Western Europe. Indeed, ever since the first small electoral successes of parties like the Centrumpartij in the Netherlands or the Front National in France in the early 1980s, the extreme right has been the most discussed group of parties both in and outside of the scholarly community. Thousands of newspaper articles and hundreds of pieces of scholarly work have been devoted to extreme right parties, predominantly describing their history, leaders or electoral successes, as well as proclaiming their danger. Remarkably little serious attention has been devoted to their ideology, however. This aspect of the extreme right has been considered to be known to everyone. The few scholars that did devote attention to the ideology of the contemporary extreme right parties have primarily been concerned with pointing out similarities with the fascist and National Socialist ideologies of the pre-war period. If the similarities were not found, this was often taken as ‘proof ’ that the extreme right hides its (true) ideologies, rather than as a motivation to look in a different direction.
The Extreme Right has always been weak and fragmented in the Netherlands. It lacked an
ideological tradition as well as a solid social base. A landowning aristocracy no longer played
a significant role in Dutch politics in the nineteenth century – power had shifted to a patrician
bourgeoisie already in the Dutch Republic (1588-1795). Moreover, the Dutch did not have to
deal with a national question that could have given rise to a nationalist movement with
extremist tendencies. It is true, reactionary anti-democratic forces did emerge in the late
nineteenth century, but they were divided between Liberal, Catholic and Calvinist parties.
Only has survived until today, the Reformed State Party (Staatkundig Gereformeerde Partij ,
SGP). This party has come to accept democracy in practice, but not in theory. It would like to
replace universal suffrage by ‘organic suffrage’, i.e. give the right to vote only to (male)
heads of households.3 However, it is not a nationalist, racist or xenophobic party.4 Since 1925
it has occupied two or three seats in parliament.
Hoe intolerant zijn de autochtone Nederlanders jegens allochtonen? Al bijna
25 jaar peilt het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP) de publieke opinie over
allochtonen en publiceert daar geregeld over. Eind jaren tachtig, begin jaren
negentig zien we een lichte verharding van het opinieklimaat, maar volgens het
SCP zijn er over het algemeen weinig veranderingen. Ongeveer 80% van de
bevolking vindt dat autochtonen en allochtonen gelijke behandeling moeten
hebben bij verdelingsvraagstukken, zoals bij huisvesting en werkgelegenheid.
Ongeveer 13% van de autochtone bevolking staat afwijzend tegenover
allochtonen. Ongeveer 50% van de autochtone bevolking is tegen immigratie
gekant.
Wat dit laatste betreft vond het NIPO in 1998 een andere uitkomst:1 niet de
helft, maar driekwart van de autochtone Nederlanders is tegen verdere
immigratie gekant. Er is – volgens het NIPO – een groeiend draagvlak voor
immigratiebeperking terwijl tegelijkertijd het vertrouwen in integratie en
aanpassing van allochtonen afneemt. Het NIPO vond deze trend aan de hand
van opiniepeilingen in de jaren 1993, 1995 en 1998.
Eind 1999 bleek uit ander NIPO-onderzoek dat eenderde van de Nederlanders
gekant is tegen het verlenen van asiel aan politieke of economische
vluchtelingen.2 Tweederde van de Nederlanders ondersteunde wel het beleid
van de overheid om politieke vluchtelingen die in hun eigen land vrezen voor
hun leven asiel te geven. Ongeveer de helft van de ondervraagden vond dat
asielzoekers overlast geven. Verder dacht zo’n veertig procent dat asielzoekers
gemiddeld crimineler zijn dan Nederlanders.
Lees verder in de monitor
De Nederlandse Binnenlandse Veiligheidsdienst (BVD) constateert in zijn
jaarverslag van juli dat extreem-rechtse organisaties in Nederland in betekenis
afnemen. Het verlies van de extreemrechtse partijen bij de gemeenteraads- en
parlementsverkiezingen in maart en mei zijn daar een uiting van. Er zijn in
Nederland niet meer dan vijftig georganiseerde neonazi’s. De laatste jaren waren
dat er nog meer dan honderd.
De extreem-rechtse partijen bij de gemeenteraadsverkiezingen van maart 1998
verliezen vrijwel al hun zetels. In Rotterdam-Schiedam behouden de Centrum
Democraten (CD) 1 zetel en in Utrecht gaat één zetel naar het Nederlands Blok.
Extreem-rechts had 88 zetels: 78 voor de CD, 9 voor CP’86 en 1 voor het
Nederlands Blok.
Bij de parlementsverkiezingen van mei 1998 verliest extreem-rechts hun
belangrijkste vertegenwoordiging, nl. de drie Kamerzetels van de
Centrumdemocraten.
Bij de Rijksuniversiteit Leiden doet Jaap van Donselaar onderzoek naar extreemrechts.
Hij noemt een aantal oorzaken van het verlies van extreem-rechts.
Belangrijk daarbij is de veranderde kieswet. Voor het eerst had iedere partij 570
handtekeningen nodig verspreid over het gehele land om in alle kieskringen mee
te kunnen doen.
Lees verder in het jaaroverzicht
Dit is de tweede rapportage van het project Monitor racisme en extreem-rechts, dat wordt uitgevoerd in opdracht van het ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties. Het monitor-project heeft twee centrale doelstellingen:
1. monitor racisme en extreem-rechts: het waarnemen van deze verschijnselen in Nederland, alsmede van de overheidsrespons op deze verschijnselen; periodieke rapportage, op twee manieren:
(a) ‘generale rapportage’: een algemene rapportage aan de hand van een vast stramien;
(b) een ‘verdiepingsslag’: rapportage waarin een speciaal onderwerp wordt belicht.
2. De periodiciteit van het project houdt in dat in het ene jaar een generale rapportage verschijnt en in het andere een ‘verdiepingsslag’. De eerste rapportage van 1997 was een generale, waarin het gaat om een breed beeld van de verschijnselen racisme en extreem-rechts in Nederland, alsmede van overheidsreacties daarop. Ook die van het komende jaar (1999) zal een generale rapportage zijn. Deze voorliggende tweede rapportage is gewijd aan een ‘speciaal’ onderwerp: de relatie tussen enerzijds de media en anderzijds racisme en extreemrechts.
Lees verder in de monitor
De extreem-rechtse partijen verliezen bij de gemeenteraadsverkiezingen van
maart 1998 vrijwel al hun zetels. In Rotterdam behoudt de CD 1 zetel en in
Utrecht gaat er één zetel naar het Nederlands Blok. De Centrumdemocraten
doen in 25 gemeenten mee aan de gemeenteraadsverkiezingen. In 1994 deed
de CD in 45 gemeenten mee en haalde toen 77 zetels. Deze zetels werden niet
allemaal bezet; bovendien verloor in die periode de CD ook zetels doordat leden
overstapten naar andere partijen of een eigen fractie oprichtten.
Hoewel de politieke kracht van extreem-rechts verwaarloosbaar is, doen
verschillende leden van de partijen ook in 1977 van zich spreken. Nog steeds
zijn het vooral de buitenlanders die het moeten ontgelden. Sporadisch worden er
antisemitische uitlatingen gedaan. Omdat extreem-rechts het nazi-gedachtegoed
wil uitdragen, is een aantal zaken hieronder toch opgenomen.
Verontrustend is het gebruik van internet door extreem-rechtse groeperingen in
het buitenland. In Nederland zijn racistische uitlatingen weliswaar verboden,
maar zolang dat in andere landen niet ook het geval is, valt er moeilijk tegen
buitenlandse sites, waarop buitenlandse racisten hun ‘materiaal’ aanbieden, op
te treden.
Eén van de personen uit deze hoek die geen blad voor de mond neemt, is
Constant Kusters. CIDI zet een aantal strafzaken tegen hem in gang.
Lees verder in het jaarrapport
Dit is het eerste verslag van het project Monitor racisme en extreem-rechts dat is uitgevoerd in opdracht van het ministerie van Binnenlandse Zaken. Onder ‘racisme’ worden hier ook verstaan: antisemitisme, rasvooroordeel, vreemdelingenhaat, xenofobie en rasdiscriminatie. De monitorwerkzaamheden zijn niet uitsluitend gericht op uitingen van racisme, maar tevens op de bestrijding van deze verschijnselen.
Het project heeft twee doelstellingen:
1. permanente monitoring van racisme en racismebestrijding
2. een periodieke rapportage over de belangrijkste bevindingen
Het nut van periodieke rapportage is velerlei. Jaarlijks wordt op basis van een vast stramien de balans opgemaakt van de belangrijkste uitingen van racisme en rechtsextremisme, alsmede van de ontwikkeling van strategieën ter bestrijding. De rapportages kunnen door hun systematische en periodieke karakter bijdragen aan accumulatie van kennis en inzichten. Er wordt inzicht verkregen in ontwikkelingen die zich op langere termijn voordoen. Dat geldt niet alleen de achterliggende periode maar ook de toekomst.
De monitor kan bijdragen aan vroegtijdige onderkenning van relevante, nieuwe ontwikkelingen.
De algemene vraagstelling luidt:
1. hoe hebben uitingen van (racistisch) rechts-extremisme zich (in Nederland) ontwikkeld?
2. welke patronen van respons zijn er geweest?
Lees verder in de monitor
De belangrijkste extreemrechtse partijen zijn nog steeds de in het parlement en
gemeenteraden vertegenwoordigde Centrumdemocraten (CD) en CP’86, die
alleen in gemeenteraden vertegenwoordigd is. Na jaren van stilte liet dit jaar ook
de Nederlandse Volks Unie (NVU) weer van zich horen. In CP’86 is een
scheuring ontstaan. De CD en CP’86 hebben enige tijd overwogen te fuseren.
Binnen de CP’86 ontstaat een scheuring. Door het gehele jaar heen vinden er
arrestaties plaats van extreemrechtse aanhangers wegens ordeverstoringen,
geweldpleging, meedoen aan verboden demonstraties en diefstal. Daaronder
bevond zich ook de medewerker van de CD in de Tweede Kamer, C. Rietveld. In
Rotterdam is onenigheid geweest over het gebruik door CP’86 van hun
fractiekamer.
Lees verder in jaroverzicht