Deze tekst is onderdeel van onderzoeksresultaten kwartaal 3 ’23
In juni is Ronald van der Wal gearresteerd in Polen. Hij stond op het punt vijf vuurwapens met munitie aan te schaffen. Die zouden voor een aanval in Nederland bestemd zijn. Van der Wal is een oude bekende binnen extreemrechts Nederland. Hij was onder meer actief bij de CP’86 en fantaseerde over politiek gemotiveerd geweld.
Op 13 juni is Ronald (Ron) van der Wal (1969) door de Poolse grenswacht en militaire inlichtingendienst SKW op heterdaad betrapt bij de aanschaf van vijf vuurwapens, inclusief munitie. “Het bleek dat de man”, zegt een woordvoerder van de grenswacht, “wapens uit Polen wilde smokkelen en gebruiken op het grondgebied van Nederland.” Wat Van der Wal dan van plan zou zijn met die wapens is tot op heden onduidelijk, maar in een persbericht van de Poolse grenswacht wordt benadrukt dat hij “banden heeft met extreem-nationalistische groeperingen.” De Poolse staatssecretaris van Binnenlandse Veiligheid stelt dat met de arrestatie “een reëel scenario” is voorkomen waarbij Van der Wal de wapens zou gebruiken voor “aanvallen” in Nederland.
Partijpolitiek
Van der Wal is een lange periode actief geweest binnen verschillende extreemrechtse organisaties in Nederland. Zijn loopbaan start begin jaren ‘90 met een lidmaatschap bij de neonazistische CP’86. Deze politieke partij werd in 1998 verboden vanwege het voortdurend haatzaaien, geweld plegen en orde verstoren. Alhoewel Ronald vaak aan demonstraties van de CP’86 deelneemt, en hier ook een aantal keer voor wordt gearresteerd, levert hij zijn bijdrage aan de partij vooral buiten het zicht van de openbaarheid. Hij ontpopt zich tot een landelijke vergadertijger en eind 1996, zo’n drie jaar na zijn aanmelding bij de CP’86, wordt hij ook bestuurslid van de afdeling Gelderland. Wanneer het verbod van de CP´86 nadert en er een scheuring binnen de partij ontstaat wordt er door de ‘gematigde’ tak van de CP’86 iets nieuws opgericht, de Volksnationalisten Nederland. Van der Wal is erbij. Binnen deze partij fungeerde Van der Wal als adviseur van het dagelijks bestuur. Maar na het verbod op de CP’86 in 1998 werd publiekelijk de discussie gevoerd of deze organisatie niet moest worden gezien als een opvolger van deze partij. Dat zou de Volksnationalisten Nederland in grote problemen brengen. Opnieuw een partijverbod en vervolging van het bestuur was niet ondenkbaar. Om dit risico te vermijden richtte de achterban weer een nieuwe partij op: de Nieuwe Nationale Partij (NNP). Ook bij deze partij is Van der Wal zeer actief als organisator, maar electoraal succes blijft uit voor de NNP.
“Met wat geluk gaat er daarbij een aantal de pijp uit”
Het gebrek aan politiek succes gaat Van der Wal niet in de koude kleren zitten. Van “nationalistische partijtjes” verwacht Ronald “voorlopig niets positiefs”, laat hij in 2004 in een artikel in een tijdschrift van Voorpost weten. Hij schrijft daar zijn hoop te vestigen “op de nationalistische beweging als geheel.” Het bestaan van een netwerk van “honderden rechtse vriendenclubjes” in plaats van het werken met officiële organisaties heeft volgens hem als voordeel “dat je min of meer ongrijpbaar bent.” Van der Wal richt zijn hoop op middelbare scholieren, de politie en de “altijd conservatief gebleven krijgsmacht”.
Van der Wal heeft op het moment dat dit artikel werd geplaatst reeds de Vereniging van Nederlandse Nationalisten (VNN) opgericht. De VNN wil het nette gezicht van rechtsextremisme in Nederland zijn en zo onder meer de interesse van de achterban van de LPF trekken. Maar de VNN moet ook een bindende factor binnen de verdeelde extreemrechtse beweging in Nederland zijn. Om deze doelen te bereiken organiseert de VNN allerlei bijeenkomsten en activiteiten en is Van der Wal op verschillende internetfora actief. Op deze fora toont hij echter een minder net gezicht. Van der Wal is zeer verontwaardigd dat Joop Glimmerveen samen met een andere man is veroordeeld vanwege het brengen van de Hitlergroet op een militaire begraafplaats. Op het VNN-forum toont hij in een naar eigen zeggen cynische bui zijn mededogen voor dieren, waarop volgens Van der Wal geen proeven meer uitgevoerd mogen worden. Daar kunnen volgens hem beter “werkloze gastarbeiders en asielzoekers” voor worden gebruikt. “Met wat geluk gaat er daarbij een aantal de pijp uit”, besluit hij zijn bijdrage. En met de invloed van zijn VNN is Van der Wal niet erg tevreden. Op het VNN-forum wordt gediscussieerd over het oprichten van een vrijkorps. Van der Wal stelt dat “een officieel vrijkorps met wapens en uniformen” niet mogelijk is. “Maar” stelt hij, “het staat ons vrij een stel potige knapen te organiseren.”
Nieuwe move in politieke carrière
Van een vrijkorps is het niet gekomen, dierproeven zijn nog steeds toegestaan en de VNN sterft een stille dood. Van der Wal schrijft hier en daar op het internet nog wat positieve berichten over Trots op Nederland, de PVV en Partij Vrij Almelo, maar verder verdwijnt hij ruim tien jaar geleden van het extreemrechtse politieke toneel.
Totdat deze zomer de persverklaring van de Poolse douane wordt gepubliceerd. We zien Van der Wal geboeid op de grond naast zijn Mercedes liggen. In zijn tas een fikse bundel geld. Volgens het Algemeen Dagblad zou Van der Wal een Russische vriendin hebben en zou hij mogelijk contact hebben gezocht met pro-Russische groeperingen. Of dat iets met zijn wapenaankoop te maken heeft is op dit moment niet duidelijk. Net zoals het onduidelijk is op welke banden met “extreem-nationalistische groeperingen” hij zou hebben en waar de werkloze Van der Wal het geld voor deze wapens heeft vergaard. Het is wel bekend waar Van der Wal deze zomer zijn 54e verjaardag viert: In Polen tijdens zijn drie maanden durende voorarrest.
