Sinds twee jaar is de extreemrechtse beweging een illustere persoonlijkheid rijker: Virginia Kapic (1978). Begonnen als internetactiviste, verliet ze binnen ruim een jaar met slaande deuren de NVU en de NNP, om daarna de Nationale Alliantie (NA) op te richten. Inmiddels is ze een van de hoofdpersonen binnen de NA.
Virginia Kapic verscheen eind 2002 onder het pseudoniem “Herr Doktor” op het Nederlandstalige deel van het nazistische Stormfront-forum. Ze kwam daar per ongeluk terecht. Ze was namelijk op zoek naar de extreemrechtse organisatie “Stormfront Nederland”, die niets met het forum te maken heeft. Maar eenmaal op deze forumpagina beland bleef ze daar hangen en postte veel oeverloze verhandelingen over de wereldpolitiek, joden, Nederland, joden, religie, joden en joden.
In diezelfde periode werd ze lid van de Nederlandse Volks Unie. Daar waren twee redenen voor. Ten eerste deelde ze haar nationaal-socialistische gedachtegoed met de partij. Maar minstens zo belangrijk was haar aanbidding van Constant Kusters. Zij zag in Kusters niet alleen een ideologische broeder, maar ook een soort Messias: “Kusters is onbetwist de door God gezonden verlosser, de nieuwe profeet”, schreef ze en “the man is a God”. Dat klinkt vreemder dan het is. Kapic heeft namelijk de behoefte om haar leven in te richten aan de hand van Grote Mannen. Haar twee andere voorbeelden (Jezus (#1) en Hitler) zijn echter dood, en ze hoopte in de persoon van Constant Kusters hun waardige opvolger te vinden. Dat liep iets anders dan Kapic zich had voorgesteld.
Kapic was aanvankelijk zo in de ban van Kusters dat ze een tatoeage van een Odalrune met zijn naam eronder liet zetten in haar lies (#2). Verder probeerde ze, volgens Kusters, haar adoratie ook fysiek tot uiting te laten komen door lichamelijk contact. Deze details zouden normaal gesproken niet de moeite van het vermelden waard zijn, maar in dit geval wel, omdat ze een rol spelen in de verdere carrière van Kapic.
In het voorjaar van 2003 houdt Kapic de NVU voor gezien. Niet zozeer omdat ze haar ideologische lijn heeft aangepast – ze is en blijft een hartstochtelijke nationaal-socialist – maar omdat partijleider Kusters niet aan haar verwachtingen heeft voldaan: “De one man show kennen we, NVU, werkt niet.” (#3) Ze besluit over te stappen naar de Nieuwe Nationale Partij (NNP) en wordt actief voor de jongerenafdeling (NNJ). Haar keuze voor de NNP is puur pragmatisch: ze ziet die partij als grootste kanshebber voor politiek succes voor extreemrechts: “De voorliefde voor de nationaal socialistische ideologie heb ik niet verlaten (…) Een echte leider, zoals wijlen Adolf Hitler, is er niet. Is er nu niet, zal wellicht niet komen. Het draait nu om ONS. (…) Wat wij moeten doen is INZET tonen. Door ons aan te melden bij de NNP (J) en hen te helpen de partij op te bouwen.”
Van de kant van de NNP is het een opmerkelijke stap om met Kapic in zee te gaan. Er zitten wel meer overtuigde antisemieten en neonazi’s binnen de partij, maar van hen wordt verwacht dat ze zich in het openbaar onthouden van hun radicale mening. Dat is iets wat je van Kapic echter met de beste wil van de wereld niet kan verwachten.
Maar kennelijk was haar actieve bijdrage aan de partij voorlopig voldoende om geen aanstoot te nemen aan haar publiekelijke associatie met nazisme en antisemitisme. En actief was ze. Ze ging met de partij naar een (mislukte) demonstratie tegen pedofielen in Amsterdam, ze folderde met de partij in Breda en in Eindhoven, waar de NNJ’ers werden gearresteerd. Verder haalde ze met de NNP handtekeningen op in Den Haag tegen een drugsopvang.
Ook haar betrokkenheid bij de NNP verloopt echter niet al te soepel. Bij de NNJ raakte ze in conflict met actieleider Paul Peters. Haar geldingsdrang was een probleem. Maar de verwijten van Paul Peters dat ze onvoldoende actief was, maakte het ook niet beter (een verwijt dat Peters overigens iedereen maakte). De definitieve klap kwam echter met de herdenking van de aanslag op het WTC op 11 september 2003. Deze herdenking wordt georganiseerd door de NNP/NNJ, Nieuw Rechts, de Jonge Fortuynisten en de “Vrienden van Pim”. Ondanks deze brede coalitie kwamen er nauwelijks mensen op de herdenking af. Een handvol NNP-leden, enkele Jonge Fortuynisten en Pim-vrienden en een groep Nieuw Rechts-leden. De problemen ontstonden toen een groepje leden van de Joodse Defensie Liga arriveerde dat was uitgenodigd om de bijeenkomst te beveiligen. De JDL’ers zijn in kolderiek uniform gestoken, waarop een logo van en davidsster met zwaard stond afgebeeld. Het zal niet verbazen dat Kapic hier niet bepaald van gediend was. Ze besloot dan ook om de demonstratie voor gezien te houden. Maar haar woede over het incident was ook voldoende om de NNP te verlaten. Dat was overigens niet de enige reden, ook de niet-functionerende organisatie is haar een doorn in het oog. Op Stormfront zwaait ze de NNP uit: “Ik heb het gehad met FC Knudde” en “de NNP wordt een groot Zionistisch festijn.”
De volgende stap laat zich raden: na het verlaten van de NNP richtte Kapic haar eigen partij op. Wat meer verbaasde was dat ze dat niet alleen deed, maar met ex-NNP-lid Jan Teijn. Samen richtten Kapic en Teijn de Nationale Alliantie op.
Dat Kapic met Teijn in zee ging is in eerste instantie vrij verbazingwekkend. Over Teijn is veel te zeggen, maar niet dat hij een beginselvaste nationaal-socialist is. Sterker nog, een paar maanden voor deze samenwerking liep Teijn nog mee in een demonstratie die de Amerikaanse invasie in Irak steunde, samen met een aantal JDL-leden (#4). Over deze demonstratie schreef Teijn in zijn eigen blaadje: “Deze manifestatie vond plaats om te laten zien dat er ook nog een ander geluid bestaat dan linkse oproerkraaiers en moslimfundamentalisten die hun ware aard tonen door Israëlische en Amerikaanse vlaggen te verbranden. Het is trouwens onbegrijpelijk dat de politie deze vorm van antisemitisme zomaar toelaat. Kennelijk bang voor escalatie of discriminatie? Waarom mag de Joodse gemeenschap wel gediscrimineerd worden?”. Niet echt de mening van Kapic; die postte in de oprichtingsfase van de Nationale Alliantie het volgende bericht op internet: “De joden zijn het probleem helemaal niet. Als je hen de kracht ontneemt van hun gastheren zijn ze net zoals alle andere parasieten hulpeloos. De joden zijn kakkerlakken en kunnen makkelijk worden verdelgd als we kordaat optreden.”
Kennelijk was ideologie ook niet wat Kapic in Teijn zocht. Mogelijk hoopte ze in hem een volgzaam type te vinden, waar ze voor een keer geen ruzie mee zou krijgen. Met de oprichting van de Nationale Alliantie had Kapic in ieder geval haar handen vrij. Naast Teijn werden er nog een paar andere flexibele werkpaarden aangesteld en de radicale boodschap van Kapic deed de rest. Want voor veel radicale rechts-extremisten was er eigenlijk nauwelijks een andere optie over: Nieuw Rechts en de NNP waren na de 11 septemberherdenking plotseling “zionistische bolwerken”geworden. De NVU niet, maar bij die partij was de persoon van Kusters voor veel mensen een groot probleem. Zo kon de Nationale Alliantie al snel rekenen op een aanhang van enkele tientallen leden waaronder veel oudgedienden uit de NNP (#5). Maar ook mensen als Mart Moors (voormalig Jonge Fortuynist) en oudgediende Ton Hoogduin doken op bij de NA.
Deze groep mensen met verschillende achtergronden moest de nieuwe partij vorm gaan geven, maar met wat voor idee? De NA werd namelijk gepresenteerd als een paraplupartij waar alle ideologieën welkom waren, van nationalist tot nationaal-socialist tot Fortuynist. De ideologie laat dan ook te wensen over. Het officiële partijprogramma is een verzameling typisch reactionaire law-and-order standpunten, samengevoegd met wat vrolijk-populistische puntjes (aardig zijn voor dieren). De echte ideeën laat de partij niet direct zien, maar worden tegelijkertijd ook niet verborgen. Op het partijforum discussiëren alle partijprominenten, waaronder Kapic, volop mee. Daar blijkt ook dat Kapic radicale ideeën breed gedragen worden in de partij. Haar standpunten over Joden, het nationaal-socialisme, maar ook over gewelddadige acties en bijvoorbeeld het dragen van uniformen tijdens demonstraties, worden door een flink deel van de partij ondersteund. Maar niet door iedereen. Kapic’ medebestuurslid Hendrik Sybrandy verklaarde in een interview aan het blad Israël Aktueel over haar antisemitisme: “Jeugdige onbezonnenheid – ze is begin 20. We hebben haar denkbeelden inmiddels bijgeschaafd. Maar ze is verder heel bruikbaar. Ze is ijverig en schrijft goede artikelen. Iemand met aanzien.”
Binnen de partijstructuur is Jan Teijn de voorzitter en Kapic de secretaris. Daarnaast is Hendrik Sybrandy de vice-voorzitter en is er nog een penningmeester, maar die twee staan niet ingeschreven bij de Kamer van Koophandel. Hoe dit bestuur in werkelijkheid functioneert, werd duidelijk toen de NA een demonstratie aankondigde in Eindhoven. Een jong NA-lid suggereerde op het forum van de partij, dat het een leuk idee was om allemaal een zwart hemd en zwarte broek aan te trekken. Dat plan werd door voorzitter Teijn afgeschoten: “Beter niet allemaal in het zwart Tom. Volgens de Nederlandse wet is het verboden om geüniformeerd mee te doen aan demonstraties en manifestaties.” Kapic laat dat echter niet op zich zitten en zegt: “Wat een nonsens. Goed idee van Tom, pluim. Als de JDL in uniformpje heen en weer banjert, kan de NA dat ook. De nieuwe spelregels zijn dat we onze rechten terugclaimen. En bovendien lijkt het me ook erg stug dat iedereen dezelfde bloes en broek heeft. Alleen lijkt dit me wel iets voor de ordedienst meer dan voor elke deelnemer? Ik kom ook in het zwart. Gaan we de volgende keer allemaal in het wit?”, waarna Jan Teijn inbindt. (#6)
Dat een dergelijke brede partijopzet vraagt om problemen is duidelijk, helemaal wanneer je Kapic in het partijbestuur zet. En die problemen kwamen er ook, maar vooralsnog niet in de partij zelf. De NA, met Kapic voorop creëerde een opmerkelijk vijandsbeeld. De gebruikelijke doelgroepen (buitenlanders, moslims, joden, antifascisten, linkse politici) moesten het in de partijpropaganda natuurlijk wel ontgelden, maar het primaire doelwit van de NA werden de concurrerende NVU en NNP. De NNP moest het aanvankelijk ontgelden vanwege de samenwerking met de JDL. Kapic maakte de partijvoorzitter publiekelijk uit voor “Jodenkoning”.
In eerste instantie werd de NVU vooral met negatieve informatie op internet in de hoek gezet, maar de vete ontspoorde al snel. Zo bouwde kringen rond Kapic een aantal anti-Kusters-sites. De meest opvallende site is wel de “Antizionistische Onderzoeksgroep Revolutionairy White Hand”. Oorspronkelijk publiceerde die site over linkse tegenstanders, maar binnen de kortste tijd stond de site vol met “verraders” uit eigen gelederen en daarop zijn Kusters en andere NVU-leden prominent aanwezig. Het antwoord liet niet lang op zich wachten. De NVU publiceerde op haar beurt een groot artikel vol met ranzige (privé)details over prominente NA-leden als Kapic en Teijn. Dat artikel en een daarbij geplaatste cartoon schoot Kapic volledig in het verkeerde keelgat en deed het conflict verder ontsporen: Kapic bedreigde Kusters op internet met de dood en bouwde een tweede internetsite “Clown Kusters”, waar ze allerlei informatie over Kusters op plaatste, maar ook diverse e-mails die ze van Kusters had ontvangen toen het nog koek en ei tussen de twee was. Verder wil het extreemrechtse geruchtencircuit dat Kapic de ruiten van Kusters heeft ingegooid en dat er over en weer naar de politie is gestapt met strafbare informatie over de andere partij. De grootste gevechten lijken momenteel even bedaard. Maar de publicaties over en weer hebben wel dusdanige haatgevoelens opgeroepen dat het ongetwijfeld tot nieuwe uitbarstingen zal komen.
Naast dit moddergooien is Kapic ook nog op andere vlakken van de partij actief, ze loopt demonstraties en bijeenkomsten af, maar ook daar gaat het er niet zachtzinnig aan toe. Op een partijbijeenkomst eind oktober, waar Tim Mudde voorlichting gaf over antifascisten, kwam Jan Teijn te laat, met een aantal aangeschoten en luidruchtige Gabbers in zijn kielzog. Behalve onder invloed en luidruchtig, zorgden deze groep ook voor verdere overlast. Op straat werd de Hitlergroet gebracht, er werden stickers geplakt op de zaal en een aanwezige viel op vanwege een levensgrote SS-rune op zijn jas. Dat alles tot grote ontevredenheid van Kapic: “Door de ordedienst zal vanaf heden harder worden opgetreden bij ongeregeldheden. Eveneens zal er geen sprake meer zijn van een aanstelling van ordedienstleden ter plekke, maar zullen er standaard minstens twee vaste man (in dit geval ook vrouw) hiervan deel gaan uitmaken. Mensen die te beschonken zijn om zich normaal te gedragen worden er voortaan direct uitgezet met harde hand, vriendelijke woorden worden niet meer verspild. Bij het beledigen van (buitenlandse) passanten door leden op weg naar of van een bijeenkomst van de N.A of N.A-J. afkomstig zullen deze geroyeerd worden. Sympathisanten van de N.A. die zich op deze wijze misdragen zullen eveneens niet welkom meer zijn. Alcohol, in de meeste gevallen de boosdoener, mag niet meer worden meegenomen naar bijeenkomsten. De persoon die deze schenkt op de bijeenkomst zelf zal erop toezien dat er met mate gedronken wordt. En voor de zatlappen onder ons: alcohol doodt hersencellen en valt in dezelfde categorie als DRUGS. Jezelf niet kunnen beheersen is een teken van ZWAKTE. Zwakte is niet de kenmerk van een ‘Ariër’.”
Het lijkt er niet op dat Kapic in rustiger vaarwater terecht is gekomen.
(#1) – Kapic’verhouding met Jezus is overigens dieper dan alleen als Messias. Naast nationaal-socialist is Kapic namelijk ook orthodox-christelijk. Toen bij de kamerverkiezingen van 2003 geen extreemrechtse partij mee bleek te doen, stemde ze op de SGP. Ook haar felle jodenhaat is deels christelijk gefundeerd. In een tirade over de “leugen” van de holocaust schrijft ze: “Verder geloof ik dat de joden dit misbruikten, dat joden de woekerrente hebben uitgevonden, hun schepper hebben gekruisigd, stiekem van aard zijn (…).”
(#2) – Dit was overigens niet haar eerste tatoeage. Kapic heeft op haar schouder “Rotterdam”, op haar onderarm “Jezus de verlosser” en op haar ringvinger een Keltisch kruis staan.
(#3) – Ook al wijst Kapic het leidersprincipe van Kusters/NVU op dat moment al af, Kusters zelf is nog bepaald niet uit de gratie. In deze periode schrijft ze over hem: “Deze man, met een geest zo scherp als een mes en met een hart zo hard als steen…”etc. etc.
(#4) – Eerder liep Teijn overigens ook mee in een demonstratie voor eerherstel van de Waffen-SS. Deze beginselloosheid laat Teijn ook op internet zien. Hij is op diverse discussiefora onder meerdere identiteiten actief. Met de ene identiteit keert hij zich af van nazi-ideeën, terwijl hij die met een andere identiteit juist weer toejuicht.
(#5) – Zo stapten belangrijke NNP’ers als Wim Beaux (voorzitter Noord-Holland), Alex Neid (voorzitter NNJ), Hendrik Sybrandy (partij-secretaris) over.
(#6) – De uniformkwestie zou opnieuw opduiken bij de NA-jongerenorganisatie “Dietsland Jeugd”. Vlak na de oprichting wilde Kapic de jongeren graag van een uniform voorzien. Verschillende andere leden zagen daar (terecht) grote juridische problemen in. Maar Kapic viel daarvan niet te overtuigen en bleef doorzeiken totdat Jan Teijn de discussie op slot gooide.
