The crowd rose to its feet and roared its approval as Sen. Jeff Sessions bounded onto the stage at the Breakers, an exclusive resort in Palm Beach, Fla. Stephen Miller, an aide to the Alabama Republican, handed him a glass trophy honoring his bravery as a lawmaker.
Dat concludeert persbureau Reuters op basis van documenten die woensdag door het ministerie van Binnenlandse Zaken zijn gepubliceerd.
De partij van Geert Wilders ontving in 2015 108.000 euro van de conservatie Amerikaanse anti-islam stichting David Horowitz Freedom Centre.
As concern grows that Dutch politics is being influenced by American money, a new campaign disclosure report released in the Netherlands on Wednesday provided a twist: The spigot of American cash seems to have been mostly shut off.
The David Horowitz Freedom Center, a controversial California-based nonprofit that sponsors virulently anti-Muslim and anti-immigrant campaigns in the U.S., has quietly played a prominent role in financing Dutch far-right nationalist Geert Wilders’s People’s Party for Freedom (PVV).
Dat Geert Wilders veroordeeld is voor groepsbelediging en aanzetten tot discriminatie voor zijn ‘minder Marokkanen’-uitspraak is „een schande voor elke democratie”, zegt David Horowitz. Wilders is „een held” en „de Spinoza van onze tijd”, vindt zijn voornaamste donateur. „Zijn jullie in Nederland helemaal gek geworden”, roept Horowitz door de telefoon vanuit Californië. „Maar door zijn gedachten te veroordelen, maken jullie hem premier, want Wilders wordt er slechts populairder door.”
De Stichting Vrienden van de PVV ontving vorig jaar ruim 108.000 dollar van het rechts-conservatieve David Horowitz Freedom Center (DHFC) uit Californië. Dat meldt het FD. Dat is flink meer dan het jaar daarvoor. In 2014 ontving de PVV een kleine 20.000 dollar van het Center.
De donatie van 108.000 dollar werd aan het begin van 2015 in drie termijnen in de stichtingskas van Wilders gestort, zo blijkt nu uit de jaarrapportages van de politieke partijen. Die werden vrijdag openbaar gemaakt door het ministerie van Buitenlandse Zaken. Giften van meer dan 4500 euro moeten door de partijen aan het ministerie worden gemeld.
The Anti-Defamation League (ADL) is deeply distressed that two members of Congress are reportedly hosting anti-Muslim bigot Geert Wilders, leader of the xenophobic Freedom Party in the Netherlands, as a guest speaker later this week in Washington, D.C.
Geert Wilders maakt van 14 tot 16 november een reis naar de Verenigde Staten om te spreken op een conferentie in West Palm Beach. Zijn vlucht en hotel worden betaald door het David Horowitz Freedom Center.
Geert Wilders van de PVV bezoekt Canada en de Verenigde Staten in de periode van 17 tot en met 23 oktober. Op 22 oktober spreekt hij voor een zender in Canada om een reactie te geven op islamitisch terrorisme. Hij adviseert een strengere en hardere immigratiepolitiek. In de Verenigde Staten houdt Wilders toespraken voor zijn organisatie IFA. De steden die hij bezoekt zijn San Diego, Los Angeles, Nashville en Washington D.C., voor toespraken tegen de islam. Zijn reis wordt betaald door het David Horowitz Freedom Center. Op de 23e oktober is hij in Washington voor een ontmoeting met congreslid Michele Bachmann van GOP.
Uitkomsten van onderzoek laten steeds opnieuw in vele varianten en toonaarden zien dat de islam en moslims in Nederland maar moeilijk geaccepteerd worden. Dat komt onder meer naar voren in de resultaten van onderzoek naar discriminatie-ervaringen van Turks-Nederlandse en Marokkaans-Nederlandse jongeren en in de uitkomsten van onderzoek naar de mate van acceptatie van moslims. Veel jonge mensen van Turkse of Marokkaanse achtergrond hebben het gevoel niet bij de Nederlandse samenleving te horen. Ze voelen zich buitengesloten en afgewezen. Ze worden niet gezien als individuen, maar als Turken, Marokkanen of moslims d.w.z. als een afwijkende groep. Ze voelen zich anders behandeld op
vele terreinen van het dagelijks leven. Ze voelen zich vertekend weergegeven in de pers. Veel jonge mannen hebben te maken met etnische profilering door de politie. Zij noemen het ongunstige klimaat ten opzichte van etnische minderheden als de voornaamste reden waarom ze zich steeds meer identificeren met hun gemeenschap van herkomst en met hun geloof. Bij elkaar genomen geven de resultaten van de studie waarin dit naar voren komt een duidelijke indicatie dat ervaringen van discriminatie een rode draad vormen in het leven van deze jongeren. Eén zo’n vorm van discriminatie is islamofobie. Islamofobie manifesteert zich op verschillende terreinen en in veel sectoren van de samenleving, in ronduit gewelddadige praktijken en in gewone intermenselijke communicatie.
Op 22 juli 2011 richtte een Noorse islamofobe rechtsextremist1 een bloedbad aan onder jonge sociaaldemocraten op het eiland Utoya bij Oslo. Er vielen tientallen doden en gewonden. Ook plaatste hij bommen bij Noorse regeringsgebouwen waarbij eveneens doden vielen. De dader handelde uit ideologische motieven: hij wilde een einde maken aan de islamisering van Noorwegen en degenen die hij daarvoor verantwoordelijk hield treffen. Zijn aanslag was politiek van karakter. Hij richtte zich niet alleen tegen een jonge multiculturele generatie en het toekomstige partijkader onder hen, maar evenzeer tegen de instellingen van de Noorse democratie, tegen de basiswaarden van diversiteit en openheid.2 Voor zover bekend verrichtte de schutter zijn daden als eenling. Wel maakt hij in zijn motieven en standpunten deel uit van een breder, vooral virtueel netwerk dat zich richt tegen islam/moslims. Dit blijkt onder meer uit het door hem opgestelde en breed verspreide manifest met zijn vele verwijzingen. Het gaat hier om een islamofobe ideologie die wereldwijd door veel mensen en bewegingen wordt gedeeld en verspreid, vooral via de nieuwe media. Een belangrijk deel van deze (virtuele) beweging wijst niet alleen naar de islam/moslims bij de constructie van een vijandbeeld, maar houdt daarnaast de sociaaldemocratie verantwoordelijk voor de vermeende islamisering van Europa. Deze ideologie komt in verschillende varianten voor. Er zijn extremistische versies, extreme versies en gematigde varianten.
