Stelde de Hess-herdenking het afgelopen jaar al weinig voor, dit jaar kregen de verenigde Europese nazi’s al helemaal niks van de grond.
In januari van dit jaar waren de eerste voortekenen voor de mars al waar te nemen. Een groepje Belgische nazi’s van het Odal-actiecomité organiseerde in een dorpje onder de rook van Antwerpen een Europese jongeren-meeting om te praten over Europese activiteiten met als speerpunt de Rudolf Hess-acties in augustus. De bijeenkomst werd verboden en op een zeer korte en kleine demonstratie in Antwerpen na gebeurde er niets.
Nadat er vorig jaar, ondanks enorme voorbereidingen, geen enkele geslaagde neo-nazidemonstratie plaatsvond in Duitsland was er dit jaar nauwelijks sprake van enige activiteit. In navolging van twee eerdere keren week men uit naar Denemarken, waar dergelijke demonstraties normaal gesproken niet verboden worden. De officiële Hess-herdenking werd dan ook op 15 augustus aangekondigd in Kopenhagen. Men wilde een demonstratie door het centrum houden en onder meer langs de Duitse ambassade lopen.
Omdat er een aantal anti-fascistische tegendemonstraties was aangekondigd, vreesde de Deense overheid ernstige ongeregeldheden. Zij gaf weliswaar toestemming voor de Hess-herdenking, maar deze moest buiten de stad plaatsvinden. De organisatoren stemden hier niet mee in. Op 14 en 15 augustus probeerden groepen nazi’s Kopenhagen te bereiken, maar velen van hen (waaronder Constant Kusters en tien andere Nederlanders) werden bij de grens teruggestuurd. Dit zelfde lot was beschoren voor groepen anti-fascisten die aan de tegen-demonstratie wilden deelnemen.
Een paar Nederlanders, onder wie Eite Homan, wisten Kopenhagen wel te bereiken. Homan had het vliegtuig genomen. (Hij durft Duitsland niet in. Vanwege zijn intensieve betrokkenheid bij neo-nazistructuren is de kans groot dat hij bij betreding van het Duitse grondgebied wordt gearresteerd.
Uiteindelijk demonstreerde honderddertig neo-nazi’s ’s ochtends om half acht in het dorpje Greve buiten Kopenhagen. Er werd een haastig rondje gelopen, gevolgd door een veldslag tussen de politie en demonstrerende anti-fascisten. De anti-fascisten belegerden het in Greve gelegen hoofdkwartier van de DNSB (Daenemarks National Socialistiske Bevaegelse), waar de demonstranten zich hebben teruggetrokken, en maakten zo verdere acties onmogelijk. Uiteindelijk worden de aanwezige buitenlandse nazi’s onder politiebegeleiding naar het vliegveld gebracht. Er werden 31 anti-fascisten gearresteerd. Ook werden er twintig nazi’s gearresteerd, onder andere wegens verboden wapenbezit.
In Duitsland vonden enkele zeer kleine acties plaats. In Wechmar en Zielitz werden demonstraties gehouden. In Wechmar overvielen de demonstranten een camping, waarbij een dertienjarige jongen gewond raakte. In Zielitz waren de Nederlanders, die bij de Deense grens waren teruggestuurd, aanwezig.
