Home » Publicaties » Ronald Eissens

Ronald Eissens

Filter

Publicaties

4 resultaten

MDI Jaarverslag 2013

Jaar:
2014
Taal:Aantal blz:
23
Soort Uitgave:
Beschrijving:

Voor u ligt het MDI jaarverslag 2013. Wij zijn verheugd dat het ons gelukt is om ook 2013 ons werk te blijven doen. 15 jaar subsidierelatie met de overheid kwam helaas dit jaar vanwege bezuinigingen bij de ministeries ten einde. Hoewel het tegengaan van alle vormen van discriminatie op Internet (en daarbuiten) belangrijker is dan ooit, is het anti-discriminatie beleid in Nederland de afgelopen jaren aan erosie onderhevig, wat zich uit in het sluiten van instellingen op ons terrein en desinteresse bij bestuur, politici en beleidsmakers. Dit brengt niet alleen schade toe aan discriminatie-bestrijding maar zet ook een verkeerde toon richting de samenleving. Voorbeelden daarvan zijn de inertie die aan de dag werd gelegd bij de kwestie van antisemitische uitingen gedaan door Turkse jongeren in Arnhem, de vreemde reacties op het (terecht) kritische rapport van de Europese Commissie tegen Racisme en Intolerantie (ECRI) over Nederland (PvdA fractievoorzitter Samson vroeg zich af waar Europa zich mee bemoeit en noemde het rapport ‘zwak’, D66 fractieleider Pechtold distantieerde zich in grote mate van het rapport) en last but not least de lethargie over de discriminerende ‘grappen’ van Gordon, Daphne Bunskoek en Jack Spijkerman in de media. Een lethargie die vreemd genoeg geheel verdween bij de kritiek op het Sinterklaasfeest vanwege de Zwarte Piet; een hausse van onverbloemd anti-zwart racisme was het resultaat. Men is gewoon niet in staat om voortvarend om te gaan met discriminatie en hate-crimes. De ‘verassende’ conclusie dat antisemitisme en homohaat ook uit minderheidsgroeperingen komt
geeft eerder aanleiding tot opluchting (‘zie je wel, zij doen het ook’) dan tot zorg. De afdeling MDI van Stichting Magenta is een van de slachtoffers van het ‘nieuwe denken’ dat is neergedaald over Nederland. Bovendien heeft foutieve publiciteit over sluiting van het MDI ervoor gezorgd dat het aantal meldingen in 2013 daalde.

Lees verder in het jaarverslag

MDI Jaarverslag 2012

Jaar:
2013
Taal:Aantal blz:
24
Soort Uitgave:
Beschrijving:

Na 15 jaar het werk van het MDI te hebben ondersteund, hebben de Ministeries van Veiligheid en Justitie en Sociale Zaken en Werkgelegenheid besloten om uit bezuinigingsoverwegingen de financiering van het MDI per 31 december 2012 te beëindigen. Dat is te betreuren en ons inziens onverstandig. De ministeries willen dat het behandelen van meldingen over discriminatie op Internet wordt gedaan door de Stichting M, een organisatie die telefonische anonieme klachten over misdaad in de samenleving aan de politie doorgeeft. Wij betwijfelen ten zeerste of de stichting M qua taakstelling, expertise en middelen in staat is om de meldingen van discriminatoire uitingen op Internet op eenzelfde adequate en zorgvuldige wijze af te handelen als het MDI. Discriminatie op Internet (en daarbuiten) is een flink probleem dat door de huidige economische situatie alleen maar zal toenemen. Gezien het grote maatschappelijk belang van een goede meldingsafhandeling heeft de Stichting Magenta besloten om het MDI te continueren. Ondertussen is er alternatieve financiering gevonden, worden er zoals gewoonlijk meldingen behandeld en aangiftes gedaan en is het voor ons ‘business as usual’. Onze werkrelaties met het Openbaar Ministerie/LECD, de politie, andere diensten en de Anti-Discriminatie Voorzieningen functioneren zoals tevoren. Daarnaast zullen wij onze werkzaamheden verbreden.

Lees verder in het jaarverslag

MDI Jaarverslag 2011

Jaar:
2012
Taal:Aantal blz:
23
Soort Uitgave:
Beschrijving:

2011 in het kort: In haar 14e jaar ontving het MDI wat minder meldingen dan in 2010, maar het aantal gemelde uitingen steeg, terwijl het aantal aantal uitingen dat als strafbaar werd beoordeeld licht daalde. De grootste categorie van discriminatie in 2011en de grootste stijger was ‘overige afkomst en nationaliteit’ vanwege een groot aantal meldingen (210) gedaan door één persoon over online discriminatie van Polen en andere Midden en Oost Europeanen (MOE-landers). Hierdoor onstaat een vertekend beeld in de statistiek, waardoor de werkelijk grootste categorie, discriminatie van Moslims, pas op de tweede plaats komt en antisemitisme op de derde. Het MDI heeft in 2011 1039 meldingen ontvangen over 1624 unieke uitingen. Het aantal meldingen is daarmee licht gedaald (1174 in 2010) maar het aantal gemelde uitingen is licht gestegen (1572 in 2010). Het aantal uitingen dat door het MDI als strafbaar is beoordeeld, is ook iets gedaald; van 684 in 2010 naar 651 in 2011. Opvallend voor de verslagperiode 2011 is dat steeds minder uitingen van extreem-rechtse websites worden gemeld. Meer en meer wordt online discriminatie bedreven op ‘normale’ websites, discussieforums, nieuwsforums en weblogs. Er lijkt een ‘mainstreaming’plaats te vinden van discriminatie en een steeds grotere acceptatie van discriminerende uitingen. Het onder invloed van de huidige politieke situatie en het maatschappelijk debat verschuiven van de opinie over wat discriminerend is heeft haar weerslag op gerechtelijke uitspraken (o.a. in de zaak Wilders) maar ook op wat het Openbaar Ministerie als ‘haalbaar’ ziet bij eventuele vervolging.

Lees verder in het jaarverslag

Is Europe on the “right” path?

Right-wing extremism and right-wing populism in Europe
ISBN:
978-3-86872-617-6
Jaar:
2011
Taal:Aantal blz:
348
Soort Uitgave:
Beschrijving:

Imagine a pamphlet announcing that the “Muslim Fifth Column is taking over Europe. We will soon be living in Eurabia under sharia law.” Or imagine a pamphlet saying that the “world conspiracy of Jews, this dirty vermin that keeps on returning to pollute our societies, has taken control of the banks and industry again.” In the Netherlands, both pamphlets would provoke public outcry against the authors, since the year is 1989 and we have just stepped out of our time machine to witness the ensuing protest marches and the imminent arrest of the neo-Nazis who distributed these pamphlets. Those were the good old days when the extreme right was small, when mainstream racism and anti-Semitism did not openly exist, and any word or sign of discrimination was immediately attacked by anti-racists, anti-fascist groups and all loyal democrats. In those days, support for the rights of economic immigrants, or guest workers, as they were called back then, was the norm and not the exception. In Western Europe everybody on the left side of the political spectrum had faith in a future of equality and freedom from discrimination, while those on the right who kept silent were branded as racists, or at least apologists. During the 1980s, anti-racist and anti-fascist groups built up considerable popular support, to the extent that anti-racism in the Netherlands became the norm and any dissenting voice was immediately labelled racist or fascist.

Bijzonderheden: Right-wing extremism and populism in the Netherlands: Lessons not learned. Page 123-139