Eindhoven, in het zuidoosten van Nederland, is al sinds jaren een plaats die veel extreem-rechts activisme kent. Begin jaren 90 was er in heel Nederland sprake van gestructureerde activiteiten van nazi-skinheads. Een van de actiefste groepen bevond zich toen in Eindhoven. Maar sinds de teruggang van extreem-rechts, vanaf 1998, is Eindhoven een vreemde eend in de bijt aan het worden. Terwijl in heel Nederland sprake was van een duidelijke afname van organisatie en aanhang voor extreem-rechtse organisaties, zien we in Eindhoven eigenlijk het omgekeerde gebeuren.
In 1998, nadat de actieve skinhead-groep al enige tijd is ingestort, verhuist de extreem-rechtse activist Michel Hubert naar zijn geboortestreek terug. Hubert is oorspronkelijk afkomstig uit een dorpje naast Eindhoven, maar heeft een aantal jaar in Utrecht gewoond om te kunnen studeren. In deze periode is Hubert een belangrijke figuur in de extreem-rechtse scene geworden. In eerste instantie als lid, activist en webmaster van de CP’86 en vanaf 1996 als lid, activist en later actieleider van Voorpost-Nederland.
Na zijn terugkeer in Eindhoven gaat Hubert door met zijn activiteiten. Hij krijgt daarbij hulp van een aantal oude kameraden en weet bovendien een nieuwe generatie rechts-extremisten aan zich te binden. Zo weet hij te zorgen voor een stevig politiek fundament in de regio. In die periode is Hubert nog actief bij Voorpost en bij de aan Voorpost gelieerde Nederlandsche Studenten Vereniging (NLSV). Hubert zet voor deze twee groeperingen de Voorpost-kring Kempenland en de Nationalistische Studenten Eindhoven op.
Binnen Voorpost is op dat moment een discussie gaande over het karakter van de organisatie. De ene richting wil het een intellectuele en educatieve organisatie laten zijn, de andere richting wil meer actie. Deze actie-richting staat onder leiding van Tim Mudde; Michel Hubert is een van zijn trouwste aanhangers. Daarom krijgt de nieuwe groep in Eindhoven vooral een activistische inslag. Er worden regelmatig posters en stickers geplakt, er worden leuzen geklad en er worden extreem-rechtse bands opgericht die vervolgens op hun eigen feestjes optreden. Daarnaast heeft de groep ook aandacht voor haar politieke tegenstanders. Linkse activisten worden in kaart gebracht, lastig gevallen en er worden vernielingen aangericht bij linkse kantoren en woonhuizen.
In 1999/2000 is deze Eindhovense groep inmiddels redelijk serieus te nemen. Hubert beschikt over politieke ideeën en een groep aanhangers die de ideeën in de praktijk wil brengen. Het enige dat de groep niet heeft is een goede ruimte voor bijeenkomsten en concerten. Ook al zijn er de nodige kroegen in Eindhoven en omgeving waar ze zich kunnen vertonen, een echte ruimte voor hun eigen mensen en activiteiten is er niet. Om daar in te voorzien werd in een bos dat in de buurt van het huis van Hubert ligt een leegstaande kazerne gevonden en gekraakt. Een van de krakers (en de eerste bewoner van het complex) lichtte de kraak toe tegenover een journalist: “We hebben zelf en via onze advocaat duidelijk gemaakt dat we hier alleen maar willen wonen. We hebben allemaal een fatsoenlijke achtergrond en willen de boel niet vernielen. We zijn geen proto-type krakers; dit is de eerste keer dat we een kraak zetten. Het is een beetje behelpen, douchen kunnen we hier niet en koken is ook niet mogelijk. Maar we redden ons aardig. We krijgen koffie bij onze achterburen in het asielzoekerscentrum en af en toe komt een stel meiden ons eten brengen.”
Over de plannen met de kazerne schreef Michel Hubert het volgende stukje: “Kraken maakt vrij! – De volkgezinde vrijplaats De Kazerne
1 Een nationalistische vereniging heeft en krijgt geen ruimte tot zijn/haar beschikking.
2 ruimte is nodig voor vergaderingen, bijeenkomsten (vorming), en natuurlijk feesten.
3 Kraken is een oplossing. Het systeem (en rode fasisten) heeft nu bijna geen grip meer op je. Je kunt nu aktiviteiten ontplooien.
4 nadeel is het tijdelijk karakter van de ruimte. Je zult nu luxe moeten missen.
5 Er moet gestreeft worden naar een overeenkomst met de gemeente. Doel is een toegewezen ruimte krijgen of voor een lage prijs huren. Dan pas kan er geinvesteerd worden in de ruimte en kan deze worden opgeknapt. En kunnen de aktiviteiten pas echt beginnen.
6 dan ben je vrij”
Na de kraak zit het de nieuwe gebruikersgroep erg mee. Het pand is eigendom van de gemeente Eindhoven en het Ministerie van Defensie. De gemeente zegt niks aan de situatie te kunnen doen en Defensie zegt niks aan de situatie te willen doen. Daarmee staat niks de groep in de weg om het pand op een langdurig gebruik in te richten en dat gebeurt dan ook. Een deel van het pand wordt als woonruimte ingericht, waar een aantal extreem-rechtse activisten komt te wonen, want “samenwonen vergroot de band en samen ga je eerder aktie voeren”.
Daarnaast moet er een kroeg- en concertruimte gebouwd worden om “niet-nationalistische” jongeren te bereiken en geld in het laatje te brengen. Als laatste moet de kazerne een ruimte herbergen waar acties voorbereid kunnen worden.
Na een maand gekraakt te zijn vinden de eerste bijeenkomsten, feesten en concerten plaats. De kazerne wordt razendsnel een begrip in de Nederlandse nazi-scene, aangezien het de enige plek is waar het mogelijk is om bij elkaar te komen zonder gestoord te worden door overheid, zaaleigenaren of anti-fascisten.
Dat werkt inspirerend, want binnen een half jaar wordt de eerste internationale bijeenkomst gepland, het Nationalistisch Jongeren Treffen. Op deze bijeenkomst komen enkele tientallen rechts-extremisten uit Nederland, Belgien und Deutschland. 
Maar ongestoord vindt deze bijeenkomst niet plaats. Vlak voor en in de weken na het treffen worden er op grote schaal vernielingen aangericht op het terrein van de kazerne. Eén gebouw, waar gewoond wordt en de concertruimte zich bevindt wordt dusdanig vernield dat verder gebruik bijna niet mogelijk is. Volgens Hubert zijn de vernielingen gepleegd door anti-fascisten, maar anderen zeggen dat die op het conto te schrijven zijn van mensen die bij concerten zijn geweigerd. Voor de gebruikers van de kazerne is het in ieder geval aanleiding om een petitie in te dienen bij de gemeente met het verzoek om de vernielingen te stoppen. De daders van de vernielingen worden echter niet gevonden. Het concrete gevolg van de vernielingen is in ieder geval dat het aantal activiteiten in de kazerne voor een flinke periode zo goed als nul bedraagt. Verder neemt het aantal acties tegen bekende anti-fascisten in Eindhoven toe. Er worden op grote schaal vernielingen aangericht en er wordt zelfs een vuurwerkbom in een woonhuis gegooid.
De bewering dat de vernielingen afkomstig zijn uit eigen kring zijn overigens minder idioot dan ze misschien lijken. Vanaf het begin houdt de kazerne er een rigide toegangsbeleid op na. Ten eerste wordt er rekening mee gehouden dat op concerten en bijeenkomsten antifascisten of pers af komen. Daarom worden alleen bekenden en hun introducees binnengelaten. Maar daarnaast worden ook potentiële sympathisanten van de kazerne geweerd. Hubert moet, in navolging van Mudde, niks hebben van bier-nazi’s, posers en mensen die alleen voor muziek en niet voor politiek komen. Die zijn niet welkom. Verder worden ook een aantal aanhangers van andere extreem-rechtse organisaties, zoals de Nederlandse Volksunie en Stormfront Nederland, geweerd, tenminste voor zover ze geen persoonlijke vrienden zijn. een opvallende uitzondering op dit toegangsbeleid wordt gemaakt voor Dave Blom en Suzie King.
Dave Blom is actief binnen het Aktiefront Nationale Socialisten (ANS) en de NVU en probeert zo nu en dan foto’s te maken voor de anti-antifa en is een overtuigd Nationaal-Socialist. In het verleden werd hij gearresteerd en veroordeeld wegens het vernielen van een Joods kerkhof. Voldoende redenen om hem op basis van het deurbeleid van de kazerne de deur te weigeren. Maar aangezien hij tot voor kort de zanger was van Brigade M, kon men moeilijk om hem heen. Ook de vriendin van Blom, Suzie King, is actief binnen Nationaal Socialistische kring. Bovendien maakte ze zich al erg impopulair bij de kazerne-groep door tijdens een van de eerste concerten op het terrein bierbonnen te stelen en door te verkopen. Maar als vriendin-van was ook zij tot voor kort welkom.
Inmiddels is Brigade M echter uit elkaar gevallen en is Dave Blom door Tim Mudde uit de band gezet. Waarschijnlijk zal dit er toe leiden dat ook Blom het terrein niet meer op komt.
Naast de problemen die de kazerne-groep heeft met NVU-aanhangers wekken veel thema’s die door de kazerne-gebruikers worden aangesneden ook de nodige verbazing bij vriend en vijand. De Eindhovense groep stapte in de loop van 2001 ook uit Voorpost en richtten samen met Mudde en zijn mensen de “Nationale Beweging” (NB) op. De NB moest een beweging in de letterlijke zin van het woord worden, een politieke actiegroep zonder binding met een partij. De NB pikte, in de traditie van Voorpost, voor extreem-rechts eigenaardige thema’s op: strijd tegen McDonald’s, strijd tegen globalisering, dierenstrijd en recent ook de strijd tegen alcoholmisbruik en roken. Dit zijn thema’s die aan veel bierdrinkende, rokende, vleesetende en McDonald’s bezoekende skinheads moeilijk uit te leggen zijn. Terwijl diezelfde skinheads wel een substantieel deel van de mogelijke sympathisanten van de kazerne vormen. Zowel het deurbeleid, als de politieke agenda vielen dus niet altijd even goed binnen de scene en zorgden voor conflicten.
Maar omdat er verder in Nederland geen alternatief was en omdat de populaire nazi-band Brigade M van Tim Mudde er min of meer huisband was, bleven de rechts-extremisten er toch in redelijk grote getale op af komen. Dat wil zeggen, nadat de schade van de vernielingen hersteld was en er vanaf het voorjaar van 2002 weer regelmatig bijeenkomsten waren. Hier kwamen behalve uit Nederland ook mensen uit België en Duitsland. Met rechts-extremisten uit beide landen zijn er al jaren goed contacten. In Vlaanderen gaat het daarbij om mensen van Voorpost en van de Vlaamse Jongeren Mechelen (VJM). De VJM is een van de radicaalste organisaties in Vlaanderen en is net als de Nationale Beweging vooral gericht op actie. In Duitsland bestaan er al langer contacten met de skinheadscene. Tim Mudde maakte in 1997 de cd “Welkom in Sassem” met behulp van diverse Duitse kameraden en trad de afgelopen tijd ook regelmatig in Duitsland op met Brigade M. Ook was een delegatie van de kazerne onlangs aanwezig op een nazi-demonstratie in Bochum. Deze contacten zorgden dat Duitse bands als Sleipnir en Oidoxie op hun beurt weer in de kazerne optraden. Ook wordt in de kazerne een benefietconcert gehouden voor de Duitse “nazi-bard” Frank Rennicke, waar 1.600 euro op wordt gehaald. Frank Rennicke werd onlangs veroordeeld tot het betalen van een boete van vele tienduizenden euro’s wegens opruiing.
Met al deze activiteiten is de kazerne als een vrijplaats voor extreem-rechts te typeren. Dit vrijplaats-gehalte blijkt ook uit de andere organisaties uit binnen- en buitenland die gebruik kan maken van de kazerne. Zo hield bijvoorbeeld de jongerenorganisatie van de extreem-rechtse NNP er een bijeenkomst en was er een meeting van de Nationale Beweging samen met de Belgische organisaties VJM, Nationalisten tegen Globalisering en Nation.
Dat de kazerne de nodige wrevel opwekt zal dus duidelijk zijn. De gemeente Eindhoven ziet de situatie met lede ogen aan, maar kan of wil geen actie ondernemen. In december 2002 werd door de Marechaussee (militaire politie) een inval gedaan op het terrein, maar daarbij was niks gevonden. Het is waarschijnlijk dat de kazerne-groep van tevoren op de hoogte was van de inval-plannen, doordat een journalist van te voren bij het terrein was komen kijken. Defensie zou wel wat tegen de groep kunnen doen, maar heeft zelf geen interesse meer in het pand en onthoudt zich dus van actie. Het plan is om het terrein over een tijdje over te dragen aan de gemeente, maar daar wordt nog over onderhandeld.
Aangezien er op dit moment dus geen hoop is dat de overheid een einde maakt aan deze nazi-vrijplaats is de Anti Fascistische Actie (AFA) onlangs een campagne gestart tegen de kazernegroep. In eerste instantie is een open brief aan het gemeentebestuur geschreven met de oproep om de groep aan te pakken. Zoals verwacht werd hier negatief op gereageerd. De volgende stap die genomen zal worden is het organiseren van een demonstratie tegen de kazerne om de druk op de gemeente verder op te voeren.
