Ce texte fait partie des résultats de recherche trimestriels 3 '23
In korte tijd zijn twee belangrijke kopstukken van White Lives Matter Nederland (WLM) est entré en contact avec la justice à deux reprises. Pour atténuer les conséquences personnelles et organisationnelles, une campagne de financement participatif a été lancée. Cependant, le tribunal leur a interdit de telles actions..
Het is redelijk stil rond WLM in Nederland. De reden volgens deze actiegroep: “De politieke onderdrukking” van het “pro-blanke activisme.” De groei en de bekendheid van WLM is volgens de actiegroep zo bedreigend dat “het systeem” na de laseractie op de Erasmusbrug in Rotterdam “klappen” heeft uitgedeeld. Door de arrestatie van de twee kopstukken in februari van dit jaar “stagneert WLM Nederland in groei.”
En daarom is er in augustus door Daniel Smirnov (1988), een van de verdachten van de laseractie op de Erasmusbrug, een crowdfundingactie gestart. Die heeft als minimaal doel geld te verzamelen voor een nieuwe bodycam, sticker printer en telefoon. Deze apparatuur is in beslag genomen bij de arrestatie in februari maar “gekocht met ons eigen geld” laat Smirnov weten. Omdat Smirnov en zijn mede-arrestant John Abrossimow (1998) ook te maken hebben met juridische kosten en een vermeend verlies van inkomen dat is ontstaan tijdens het drie weken durende voorarrest hebben ze de donaties nodig om zo “sneller te herstellen van systeemonderdrukking.” Over de inbeslagname van een kruisboog en 3D-geprinte onderdelen voor wapens zwijgt Smirnov. Daar ligt kennelijk geen prioriteit voor WLM.
De vervolging vanwege het projecteren van racistische leuzen is niet de enige juridische procedure waarin Smirnov en Abrossimow zijn verwikkeld. In maart van dit jaar zijn zij samen met een andere WLM activist veroordeeld vanwege racisme en geweld. Dans ce conviction stelt de rechtbank dat het verspreiden van WLM-materiaal (et matériel lié au WLM) est punissable. En bovendien is de kopstukken een contactverbod opgelegd. Smirnov en Abrossimow mogen voor een periode van twee jaar “op geen enkele wijze – direct of indirect -” contact met elkaar zoeken.
Met het opstarten van deze crowdfunding overtreedt Smirnov duidelijk deze uitspraak. Abrossimow deed dit al eerder, door zijn activiteiten bij het aan WLM gelieerde Club actif Dietsland voort te zetten.
Weinig hulp
De gewenste financiële ondersteuning blijft grotendeels uit. Op de Telegram-groep van WLM wordt positief gereageerd op de actie, maar alleen in de eerste vier dagen van de crowdfunding komt er een aantal tientjes binnen. Daarna blijft het stil voor WLM. Het eerste streefbedrag van 500,- wordt bij lange na niet gehaald. Laat staan het hoogste streefbedrag van ruim 2000,- waarbij alle opgevoerde kosten voor de WLM-activisten worden gedekt. Door de juridische problemen van Smirnov en Abrossimow komt de WLM-activist Jan van de Kar (1993) veel meer op de voorgrond van deze organisatie te staan. In juli probeert hij zijn verantwoordelijkheid voor WLM te nemen door een laserprojectie-actie uit te voeren op een kantoorgebouw in Capelle aan de IJssel. Dankzij oplettende omstanders werd Van de Kar direct door de politie opgepakt. De laserprojector is in beslag genomen en Van de Kar wordt a continué pour insulte de groupe. Het knullige verlies van de laserprojector veroorzaakt nog verder oplopende kosten, maar dit is vreemd genoeg niet meegenomen in het financiële plaatje van Smirnov.
Problemen
De juridische en financiële tegenslagen van WLM veroorzaken veel problemen voor de actiegroep. En dan moeten de rechtszaken van de Erasmusbrug-actie en de laseractie van Van de Kar nog starten. Het heeft er alle schijn van dat WLM dit soort tegenslagen niet kan opvangen. Dat blijkt onder meer uit de geringe financiële solidariteit van de WLM-achterban, die kennelijk liever alleen vrijblijvend opmerkingen maakt op het Telegram–kanaal. Maar ook uit het feit dat de harde kern van WLM dermate klein is dat ze zelfs hun eigen solidariteitscampagne moeten organiseren.
