In het weekeinde van 21 Mei heeft Voorpost het meest mislukte Pinksterkamp uit haar geschiedenis gehouden. Was het bestuur van Voorpost Nederland zelf van plan hier het hoogtepunt van 1999 van te maken, anti-fascisten dachten hier anders over en wisten het één en ander grondig te verpesten.
Twee jaar geleden werd het Voorpost pinksterkamp voor het eerst in Nederland georganiseerd. Marcel Rüter en Tim Mudde hadden het bestuur van Voorpost sinds enkele maanden overgenomen van de oude garde. Voorpost huurde een terreintje af in het Limburgse Evertsoord en vermaakte zich drie dagen lang met sport, zang, drank en barbecue. Er waren ongeveer zestig personen uit Nederland, België en Duitsland aanwezig en alles liep van een leien dakje.
Het afgelopen jaar vond een dergelijk kamp plaats in de omgeving van Ronse in de Belgische Ardennen. Na afloop van dit kamp kondigde Voorpost-Nederland aan dat het twintigste kamp wederom in Nederland zou worden georganiseerd en aldus geschiedde. Er werd niets aan het toeval overgelaten: “Dat zal een onvergetelijk kamp worden. Alle kameraden uit Nederland, Duitsland en Vlaanderen die in de voorbije twintig jaren één of meerdere Pinksterkampen bijwoonden worden uitgenodigd.”
In juli van het vorig jaar begon de Anti Fascistische Actie (AFA) ondertussen met haar campagne tegen Voorpost en organiseerde in Delft een demonstratie tegen de voorgenomen Willem van Oranje-herdenking. De demonstratie was een succes: Voorpost week uit naar Geertruidenberg. Voorpost zelf liet weten dat “ze zeer tevreden zijn met de aandacht van de pers en hoopt dat AFA en anderen de volgende bijeenkomsten ook met het nodige lawaai willen omgeven, dit scheelt enige duizenden guldens aan propagandamateriaal.”
In oktober vorig jaar werd door Jan Slootweg (elektricien, ex-CP’86-lid en het vaste maatje van actieleider Tim Mudde) een kampeerboerderij in het Friese Veenwouden gehuurd voor een familiereünie. Op deze plek moest het Pinksterkamp 1999 plaatsvinden. Slootweg huurde in 1994 ook al het wegrestaurant De Engel in Lisse, waar de CP’86 haar jaarlijkse partijcongres wilde houden. Ook hier kwamen anti-fascisten achter de lokatie en staken een stokje voor de bijeenkomst.
Vervolgens werden uitnodigingen verstuurd naar kameraden in Nederland, België en Duitsland en men hoopte dat het één groot feest zou worden. “Er is voor elk wat wils, sport, vorming, kultuur, zang, braai, kameraadschapsavonden enz. Vul vlug bijgaand formulier in en stuur het dadelijk op naar één van de beide postbussen. U ontvangt dan het adres en wegbeschrijving naar het pinksterkamp. Daar uiterst links heel wat belangstelling heeft voor dit 20ste Pinksterkamp vragen wij de uiterste discretie te bewaren over de plaats waar het pinksterkamp door gaat” aldus Voorpost-Nederland.
AFA had echter andere plannen. Ze wilden het Pinksterkamp niet verstoren, maar zorgen dat de gangmakers van het kamp thuis moesten blijven. Daarom werden bij diverse Voorposters demonstraties voor de deur aangekondigd. Zowel Voorpost-oprichter Frie Verbrugge in Hoeven als de huidige voorzitter Marcel Rüter zouden met een bezoek worden vereerd. Verder was besloten om ook de anti-antifa thuis te houden door bij de huizen van Marcel Hoogstra en Marc de Boer langs te gaan, die beiden actief in deze hoek zijn.
De keuze voor deze personen wekte bij Voorpost zoveel argwaan dat men collectief op tilt sloeg: in diverse steden waar bekende Voorposters wonen, maar waar AFA verder geen plannen mee had, stapte men naar de politie om bescherming te vragen. Ook werden medestanders gemobiliseerd om huizen te beschermen. Marcel Rüter bezorgde zichzelf en zijn buren de meeste overlast. Hij stapte niet alleen naar de politie, maar verspreidde ook een buurtpamflet. Rüter: “De AFA geeft met haar intolerante en gewelddadige houding en wijze van optreden, zoals terminologie en haar huidige “Destroy Voorpost” tournee duidelijk weergeeft, duidelijk blijk van uiting van een uiterst “rode” vorm van fascisme. Inbraken, gewelddadig optreden, bedreiging en intimidatie uit AFA-kringen in het recente verleden maken dit onweerlegbaar duidelijk. De pot verwijt dus de ketel.” De gemeente Hilversum verbood de demonstratie voor zijn huis echter en zette de straat af.
Voorpost-oprichter Frie Verbrugge probeerde de demonstratie nog te voorkomen door zich per e-mail bij AFA te melden: “Jullie antifascistische onderzoeks – en opsporingsdienst had al lang kunnen uitvogelen dat ik me sinds 1996 niet meer aan Voorpost-aktiviteiten bezondig. Geen wonder ook, want met mijn 54 lentes kom ik bij de tegenwoordige Voorpost-broekjes niet bepaald inspirerend over!” Frie Verbrugge is echter niet in zijn eerste leugen gestikt en was ook de afgelopen jaren trouw bezoeker van Voorpost-activiteiten. Bovendien maakt het algemeen secretariaat van de organisatie tot op de dag van vandaag gebruik van een postbus bij hem om de hoek. De actie zou dus gewoon doorgaan.
Het echtpaar Verbrugge bleef dus maar thuis: “Ze waren van plan met pamfletten en het scanderen van teksten ons als fascist aan te wijzen voor de buurt”, zegt mevrouw Verbrugge. Ze ontkennen hun banden met Voorpost niet (‘geen lid meer maar bezoeken nog wel bijeenkomsten’), maar vinden dat het om een culturele en correcte organisatie gaat. “We zetten ons in voor het zelfbeschikkingsrecht van alle volkeren. Of het nou om Vlamingen, Schotten, Kosovaren of Nederlanders gaat. Elk volk heeft recht op zijn eigen staat.” Irene Verbrugge: “AFA doet het voorkomen alsof wij mensen zijn die asielzoekerscentra in de fik zouden steken… Nee, als vrijwilliger zou ik er ook niet gaan werken. Maar dat er langzamerhand te veel asielzoekers zijn, dat vindt hier de hele straat. Daarom ben je nog geen fascist. En die bijeenkomsten zijn gewoon gezellig. Met barbecue en veel zingen.”
Ook Marcel Hoogstra deed zijn best om de actie te verbieden middels een fax aan de gemeente Spijkenisse: “Op 22 mei a.s. heeft een bonte verzameling van extreem linkse Autonomen, – chaoten en -krakers, verenigd in het overkoepelend orgaan AFA, aangekondigd een demonstratieve optocht en folder acties te houden in de directe omgeving van mijn woning in de wijk Waterland te Spijkenisse. Ik vind het zeer ongepast de interne rust- en openbare orde in een woonwijk, omwille van hun politieke ideeën, te laten verstoren. Dit gezien hun ‘manier van actie voeren’ en ‘uitstraling ervan’ die dan ook zeker emotionele reacties bij kinderen en buurtbewoners zullen oproepen.” Hij had hier enig succes mee, want de gemeente verbood de demonstratie voor zijn huis en verwees naar een naburig winkelcentrum.
Verder namen nog diverse andere Voorposters, waaronder Marc de Boer, Tim Mudde en Robert Schaap voorzorgsmaatregelen. Hiermee was de actie bij voorbaat al een succes. Er was niet verwacht dat zoveel Voorpost-kader zo paniekerig zou reageren en af zou zien van een bezoekje aan het kamp.
Op vrijdagavond verzamelden zich echter nog wel de nodige fascisten in Veenwouden. Het waren echter met name Belgische Voorpost-leden die de tocht naar Friesland maakten. Uiteindelijke vervoegden zich enkele tientallen Voorposters bij de kampeerboerderij. De volgende dag vertrok het grootste deel van de deelnemers voor een wadlooptocht toen een busje Voorposters (waarschijnlijk per toeval) de colonne bussen tegemoet reed. Zij waarschuwden de laatste aanwezigen, die er hals over kop in hun auto’s vandoor gingen. De eigenaar van de kampeerboerderij en de loco-burgemeester van het dorp wisten niet wie ze in huis hadden en stelden zich achter het doel van de actie: het contract werd ontbonden en de loco-burgemeester kondigde een verbod op het Pinksterkamp af. 
Kort na de actie gaf Voorpost een woedend persbericht uit. Enkele citaten: “Vandaag, zaterdag 22 mei 1999, stond Nederland in het teken van intolerantie, intimidatie, bedreiging, vrijheidsbeperking en geldverspilling. (…) De wijze waarop de AFA deze aandacht afgedwongen heeft maakt het tot een hedendaagse vorm van ‘rood’ fascisme, zoals we dit nu hebben leren kennen van de Serviërs in Joegoslavië. Want ook hier werden vrouwen en kinderen bedreigd en uit hun verblijfplaats gejaagd door een overmacht van zogenaamde antifascisten van de AFA. (…) Dit weekeinde heeft in ieder geval duidelijk gemaakt dat de gewone burger zich niet laat intimideren en in haar privacy laat aantasten en op tal van plaatsen de betreffende bedreigde personen daadwerkelijk heeft bijgestaan.”
Twee dagen later verspreidde Voorpost een nieuw persbericht waarin vermeld werd dat het kamp elders was voortgezet: “er werd nog eens hard gelachen en een pint genomen op die domme linkse knokploeg die eerst voor een lege lokatie stond en bovendien geen rekening had gehouden met onze alternatieve lokatie.”
Of Voorpost zich echt naar een andere lokatie heeft begeven valt sterk te betwijfelen. Uit het eerste persbericht komt met name de woede en teleurstelling naar voren. Bovendien zaten alle prominente Voorposters de avond na de actie gewoon thuis. Een intern Voorpost-blaadje gaf dan ook een iets ander, minder juichende, kijk op de zaak: “Een 150 krakers, anarchisten, en ander <<democratisch>> tuig uit Duitsland en Nederland verstoorden ons 20ste Pinksterkamp in Friesland.”
En ook het ledenblad van de NNP laat weinig heel van de door Voorpost naar buiten gebrachte juichstemming. Onder het kopje “Rode Fascisten Belagen Voorpost” schrijft het blad: “Tijdens het pinksterweekeinde heeft een groep van ca. 150 extreem-linkse autonomen het pinksterkamp van Voorpost in het Friese Veenwouden verstoord. Al geruime tijd werd er binnen linkse kringen opgeroepen om het ‘fascistische’ Voorpost dwars te zitten zodat deze passende maatregelen kon voorbereiden. Toen duidelijk werd dat een bende linkse autonomen, die bekend staat om haar gewelddadige akties, in de buurt van het pinksterkamp van Voorpost was werd uit veiligheidsoverwegingen besloten om alle deelnemers te evacueren, waaronder een aantal vrouwen, kinderen, baby’s en ouderen. De bijeenkomst is later op een alternatieve plek voortgezet zodat het opzetje van de AFA gelukkig slechts gedeeltelijk succesvol is geweest.” Al met al kan geconcludeerd worden dat de actie van AFA zeer succesvol is geweest en dat Voorpost weer een flink stuk verder in haar isolement is gedouwd.
