De strategie die Voorpost volgt in haar poging om een serieuze kracht op het politieke speelveld in Nederland te worden is de afgelopen twee jaar voldoende door ons belicht in deze Nieuwsbrief, in de Alert! en op Internet: verbreding door middel van intellectualisering, ideologisering en het contacten leggen met gelijkgestemden.
Sinds dit voorjaar lijkt de organisatie zich echter steeds meer op haar linkse tegenstanders te richten. Het gaat hier met name om pogingen radicaal linkse groepen te provoceren of bij hen verwarring te zaaien. We willen in dit artikel een kort overzicht geven wat Voorpost in 1999 aan activiteiten op dit gebied heeft ontplooid en een inschatting maken waarom zij dit doet.
Sinds 1996 Voorpost is overgenomen door de tandem Rüter-Mudde is de organisatie steeds meer als Nieuw Rechts te typeren.
Maar een belangrijk onderdeel van de Nieuw Rechtse theorie, het overnemen van succesvolle strategieën en ideeën van haar linkse politieke tegenstanders, liet Voorpost tot voor kort aan zich voorbij gaan. Er werd vooral een beroep gedaan op een extreme variant van het volksnationalisme, waarbij met name gewaarschuwd werd voor buitenlandse krachten die onze cultuur zouden bedreigen: de Islam en de veramerikanisering. Over “linkse” items werd wel gesproken, maar dan vooral binnen de organisatie zelf. Alleen de aan Voorpost gelieerde Nederlandse Studenten Vereniging voerde vorig jaar actie tegen de Europese Verkiezingen en probeerde onder het pseudoniem “Louche” verwarring te zaaien binnen linkse gelederen.
In februari 1999 bezocht een delegatie van de Voorpost-studiedienst “Studie, Opbouw en Strijd” (SOS) in Parijs een GRECE-conferentie (#1), die als thema de strategie van Nieuw Rechts op Europees vlak had. In een persbericht liet SOS weten dat na deze conferentie “voorstellen en adviezen op nationaal vlak aan haar medewerkers zullen worden voorgelegd om zo tot een energieke en daadkrachtige werking te komen.” Op deze conferentie lijkt Marcel Rüter zijn inspiratie voor een nieuwe tactiek te hebben opgedaan.
Öcalan
Een week na deze bijeenkomst brengt Rüter namens SOS een persbericht uit waarin hij het opneemt voor de Koerdische leider Abdullah Öcalan, die op de vlucht is voor de Turkse justitie en geheime dienst. Tot op dat moment hadden alleen linkse en Koerdische organisaties zich druk gemaakt over de positie van Öcalan. Rüter eist politiek asiel voor Öcalan in Nederland, zodat hij vanuit hier “een zoveelste Holocaust (kan) voorkomen“. Bovendien wil Rüter dat het zelfbeschikkingsrecht voor de Koerden op de agenda van de Internationale gemeenschap komt te staan. Hij ondertekent het persbericht met “Vrienden voor Koerdistan“. Hiermee springt Rüter voor het eerst in op een typisch links thema.
Wanneer Öcalan ontvoerd wordt door de Turkse geheime dienst en gevangen wordt gezet in Turkije leidt dit tot de nodige onrust. Zo wordt in Nederland een bezettings/gijzelingsactie- uitgevoerd door Koerden in Den haag. Over dit alles horen we Rüter en de zijnen echter niet meer.
In maart organiseert SOS een kaderbijeenkomst onder het thema “Cultuur, Volkeren en Identiteit“, waar Rüter en Luc Pauwels (#2) toespraken houden en aansluitend wordt gediscussieerd. Tijdens deze bijeenkomst vertelt Rüter onder andere de komende tijd het debat met de media uit te willen lokken. Ook hiervoor lijkt Rüter linkse thema’s uit te zoeken.
Kosovo
In april woedt de Kosovo-oorlog in alle hevigheid en debatteren Rüter en de zijnen ook over de vraag welk standpunt er moet worden ingenomen. Rüter stuurt teksten van Laurent Ozon (#3) en Luc Pauwels via e-mail naar allerlei linkse organisaties en personen. Ozons tekst richt zich in felle bewoordingen tegen de “Amerikaanse oorlog in Europa” en gebruikt daarbij precies dezelfde redeneringen als terug gevonden kunnen worden in linkse anti-oorlogsstukken: er is niet serieus geprobeerd het conflict diplomatiek op te lossen, het is een oorlog in Europa over Amerikaanse belangen, Milosevic wordt versterkt in zijn positie en de oppositie krijgt steeds minder ruimte, onschuldige burgers zijn het voornaamste slachtoffer van de oorlog etc. etc.
Luc Pauwels stelt zich daarentegen nadrukkelijk achter het volksnationalistisch streven van de Kosovaren. Hij keert zich tegen de tegenstanders van de oorlog en noemt ze communisten en pacifisten. Hij verklaart zich weliswaar ook tegenstander van de NAVO en het Amerikaans imperialisme, maar vindt de belangen van het Kosovaarse volk zwaarder wegen. Anti- oorlogspropagandisten ziet hij als bondgenoten van (“de communist”) Milosevic.
Zie daar in grote lijnen een kopie van de discussie binnen links.
In Nederland zelf neemt Alfred Vierling expliciet stelling tegen de oorlog. Vierling is, hoewel hij geen officiële functie bekleed, een prominente deelnemer aan het Nieuw Rechtse discussie- circus. In april stuurt hij een e-mail naar de Leidse groep “De Fabel van de Illegaal” (spelfouten van Vierling):
zelfs alle vredesbewegingen zijn nu voor bommen gooien op onschuldige burgers in belgrado. in 1979 demonstrrerden 500.000 mensen tegen plaatsing van kruisraketten en nu staan ze te jubelen. begrijp jij het begrijp ik het. ik weet wel dat de uck een cia org is; zo hebben de vs ook de ESCOM waarnemers in Irak opgezte volgens heyt boek van hun hoofd Ritter. Toen al bombardeerden de vs de no-fly-zones zonder UN SC mandaat, en nu wordt europa helemaal door de strot geduwd, dat de navo een am politiemacht is. straks zijn de tchechenen de zielige minderheid en kunnen de amerikanen onder het mom van humanitaire interventie zich een weg bombarderen naar de oliepotten van azerbeidjan en kazakstan. Was Hitler ook niet begonnen met zielige minderheden in Sudetenland te redden, was zijn doel ook niet de Kaukasus ? Allemaal al eerder vertoond, maar Nederland slaapt, niemand gaat de straat op tegen de bombardementen, julie ook al niet, gebrek aan doorzicht misschien ? ik leef nu dus in een fascisitisch oorloglustig land, wie is hier de fascist ?
alfred vierling
In juni dient Vierling bij het Internationale Strafhof voor voormalig Joegoslavië in Den haag een klacht in tegen Minister-President Wim Kok, Minister van Buitenlandse Zaken Jozias van Aertsen en Minister van Defensie Frank de Grave. Hij wil dat zij zich verantwoorden voor hun steun aan de NAVO-acties tegen Servië.
Na deze acties is het enige tijd behoorlijk stil rond Voorpost. Naast de zomervakantie, komt dit waarschijnlijk ook door de morele dreun die Voorpost opliep tijdens het door de Anti Fascistische Actie (AFA) verstoorde Pinksterkamp in Veenwouden en doordat Marcel Rüter gedurende de zomermaanden zijn handen vol had aan een relatiecrisis.
McDonalds
De activiteiten die voor de zomer plaatsvonden wisten nauwelijks media-aandacht te genereren, met uitzondering van het verstoorde Pinksterkamp en de jaarlijkse Willem van Oranje- herdenking van Voorpost. Ook de door Rüter aangekondigde discussie met de media kwam niet erg van de grond. Dit veranderde echter in oktober toen Voorpost op Wereldvoedseldag actie ging voeren tegen hamburgergigant McDonald’s.
In diverse steden deelden Voorpost-activisten folders en (Hollandse) appels uit, uit protest tegen het Amerikaanse cultuurimperialisme. Onder het kopje “Stop De Massacultuur. Wereldvoedseldag = Anti- McDonald’s- dag” keert Voorpost zich in een pamflet tegen de verspilling van natuurlijke hulpbronnen, natuurvernietiging, voedselvergiftiging en vervuiling door McDonald’s. 
Maar op een enkele plaats onderscheidt het pamflet zich van een links pamflet: “Wist u dat McDonald’s de wereld afbakent met afschuwelijke metershoge palen met daarop haar teken als bewijs van bezetting (…)“, waarmee Voorpost verwijst naar de door haar verafschuwde globalisering en veramerikanisering. In de acties zelf waren de verschillen iets duidelijker waarneembaar. Zo deelde Voorpost in Antwerpen bijvoorbeeld worstenbroodjes uit.
Voorpost vond de actie een doorslaand succes: “Op diverse plaatsen in Nederland werd zonder enig probleem of opstootje met veel succes actie gevoerd. Waarbij wij in Zwolle zelfs ondersteuning van linkse actievoerders hebben gekregen. Folders werden verspreid en onbespoten appels werden uitgedeeld aan passanten. Onder de aanwezigheid van toekijkende politie werd duidelijkheid dat een groot aantal mensen vandaag McDonald’s links heeft laten liggen en haar trek elders heeft gestild. Daarom voortaan: Wereldvoedseldag = Anti-McDonald’s-Dag = Voorpost-Actiedag en Steun aan de Franse boeren !!.” 
De anti-McDonald’s- acties werden door diverse media zo grappig bevonden dat onder de noemer “extreem-rechts en links zijn het eens” diverse kranten, weekbladen en de VPRO- televisie aandacht aan de Voorpost-actie besteedden. Vrij Nederland, Nieuwe Revu en het programma Waskracht probeerden daarin aan te geven wat de overeenkomsten en de verschillen tussen Voorpost en de linkse anti-McDonald’s-activisten zijn. In Waskracht! kon Rüter zelfs een verkapte oproep tot samenwerking tussen links en rechts doen. 
Eind november probeert de Nederlandse Studentenvereniging wederom voor verwarring te zorgen door onder haar nieuwe naam, LANS (#4), naar buiten te treden. Zij voeren op kleine schaal actie tegen de top van de World Trade Organisation, die op dat moment plaatsvindt in Seattle (Verenigde Staten). Onder het motto “Studenten in verzet tegen kapitalisme en mondialisering” proberen ze anoniem aansluiting te zoeken bij linkse actiegroepen tegen de WTO. Dit mislukt echter en LANS verspreidt op eigen kracht posters en pamfletten in enkele universiteitssteden. Ook in deze pamfletten is de rechts-extremistische kretologie zo goed als afwezig. De afsluitende zin laat echter weinig aan de verbeelding over: “We roepen op te vechten tegen de mondialisering, uit respekt voor alle verschillen en met duidelijk bewustzijn van onze eigenheid!”
Wat te doen?
De strategie van Nieuw Rechts is er op gericht een eigen plaats in het politieke spectrum te krijgen waar zij als volwaardige politieke discussiepartner wordt gezien. Deze plaats is aan de rechterkant van het politieke spectrum en kenmerkt zich met name door haar racistische kijk op de wereld. De wereld moet volgens Nieuw Rechts (Voorpost) geanalyseerd en geordend worden aan de hand van etnische kenmerken: volken moeten zich in vrijheid kunnen ontwikkelen op hun eigen plek in de wereld. In Nederland hamert Voorpost op de identiteit van het Nederlandse volk die wordt bedreigd door immigratie (“Geen Moskee in deze Wijk!”), multi-cultuur (“Stop Ritueel Slachten!”) en globalisering (“Stop de Massacultuur!”).
Tot op dit moment lijkt die strategie nauwelijks succesvol. Voorpost wordt nergens geaccepteerd, wordt algemeen als fascistisch bestempeld en lijkt nauwelijks te groeien. Het gaat nog steeds om een klein groepje dat ternauwernood enige acties en bijeenkomsten kan organiseren.
Over het algemeen wordt er vanuit de media en vanuit linkse hoek ook weinig of geen aandacht besteed aan de acties vanuit de Voorposthoek. Nu er echter steeds openlijker aangewreven wordt tegen radicaal-links lijkt de paniek af en toe enigszins toe te slaan. Met name omdat dit door de media opgepikt wordt als leuk nieuws in deze postmoderne tijden. De Leidse actiegroep “De Fabel van de Illegaal” legde haar secretariaatsfunctie van de campagne “Mai Niet Gezien!” neer toen de internationale anti-MAI-campagne zich in haar ogen onvoldoende distantieerde van Nieuw Rechts. Na de anti-McDonald’s-acties van Voorpost leken verschillende groepen ook moeite te hebben uit te leggen wat nu het verschil is tussen Voorpost en radicaal-links in verband met dit thema. 
De globalisering wordt door Voorpost ongetwijfeld gezien als een groot probleem en een serieuze bedreiging voor de aanbeden “Nederlandse identiteit”. De keuze voor haar actiedoelen lijkt echter meer ingegeven door een opportunistische korte termijnstrategie dan door oprechte woede over de oprukkende globalisering: het creëren van media-aandacht en het verwarring zaaien bij radicaal links zijn bij Voorpost de belangrijkste overwegingen om tegen McDonald’s en de WTO ten strijde te trekken.
Aangezien de media alleen aandacht voor Voorpost hebben wanneer zij aansluiting zoekt bij linkse actiedoelen ligt deze keuze voor de hand. Dat de moeite die links af en toe heeft met deze herprofilering een bijkomend doel is blijkt uit de e-mails die vanuit de Voorposthoek rondgestuurd worden naar linkse groepen bij haar acties (#5). Ook de oproepen van Marcel Rüter tot samenwerking en het vormen van gelegenheidscoalities moeten in deze context bezien worden: “We hadden gehoopt dat mensen na de eerste schrik dat wij als nieuw rechts ook tegen mondialisering zijn, hun standpunten zouden aanscherpen en met hun campagne zouden doorgaan. Dat had dan tot dialoog kunnen leiden.”
Voorpost is echter niet geïnteresseerd in samenwerking of discussie met radicaal-linkse groepen, ze wil haar isolement doorbreken en probeert dit onder andere te doen door als redelijke gesprekspartner in de media te komen.
Om te voorkomen dat dit op welke manier dan ook enig succes oplevert lijkt de aloude isolatiestrategie de beste optie. Dit houdt in dat er geen discussie aangegaan zou moeten worden, maar ook dat linkse groepen hun agenda op geen enkel punt laten bepalen door Voorpost. Hiermee voorkomen we twee dingen: media-aandacht voor de ideeën van Voorpost en eventuele verwarring binnen radicaal-links.
In Utrecht werd daar onlangs het goede voorbeeld voor gegeven. Op een discussieavond over Nieuw Rechts in een links actiecentrum zat Alfred Vierling in de zaal. Toen de organisatoren hem wilden verwijderen, eiste Vierling dat de zaal zou meebeslissen. Helaas voor Vierling was men vastbesloten en werd hij er uitgegooid.
#1 GRECE staat voor “Groupement de Recherches et d’ Études pour la Civilisation Européenne” en is de moeder-organisatie van het Nieuw-Rechtse gedachtegoed. Zij staat aan de oorsprong van het Front National, maar is inmiddels door haar extremisme, heidendom en volksnationalisme vervreemd geraakt van Jean-Marie Le Pen en steunt nu de radicalere extreem-rechtse krachten in Frankrijk.
#2 Luc Pauwels is een leidend figuur van Vlaams Nieuw Rechts, oprichter en leider van de Nieuw Rechtse studieclub “Teksten, Kommentaren en Studies”.
#3 Laurent Ozon is een vertegenwoordiger van de ecologische tak van GRECE.
#4 LANS staat voor Landelijk Actieplatform voor Nationalistische Studenten, vergelijk LAKS, Landelijk Aktie Komitee Scholieren. (zie LANS)
#5 Zie bijvoorbeeld de hierboven al aangehaalde teksten van Laurent Ozon en Luc Pauwels die Marcel Rüter rondstuurde.
