Fascistische organisatie die actief was van 1934 tot 1941
Scholingsinstituut dat haar oorsprong in de Arnhemse kring van de CP’86 vond, maar daar inmiddels volledig van losgescheurd is. Momenteel kan de SOS gezien worden als de scholingsorganisatie van Voorpost Nederland. De belangrijkste kracht achter de SOS is Marcel Rüter, maar ook Tim Mudde draagt zijn steentje bij. Belangrijkste activiteit is het promoten van extreem-rechtse… Lees verder
‘Radicaal- en extreemrechts spelen al jaren in op sentiment van de boze burger’.
Een beeldmerk van de fascistische organisatie Zwart Front wordt volop gedeeld in Facebook-groepen van Zwarte Piet-aanhangers. In deze groepen heerst angst voor het verlies van identiteit en cultuur. Rechts-extremistische groeperingen liften daarop mee, blijkt uit onderzoek van Pointer. Voorstanders van Zwarte Piet delen de afbeelding zonder altijd te weten wat de herkomst ervan is.
Zwart Front meldt op sociale media dat ze vandaag in Oisterwijk naar de begraafplaats zijn gegaan waar Arnold Meijer begraven lag. Arnold Meijer was voor de Tweede Wereldoorlog de leider van een gelijknamig Zwart Front (1934-1941). Zijn graf is onlangs door de kerk geruimd. Het Zwart Front heeft hem hier nog nooit eerder herdacht, maar wil dit vanaf nu elk jaar komen doen. Op een foto ligt een vlag van Zwart Front op de grond met witte rozen en een foto van Arnold Meijer. De herdenking zou maar door twee mensen uitgevoerd zijn, waaronder de voorman Ritchie Kolvers.
Fortuyns befaamde slogan ‘Ik zeg wat ik denk’ heeft de laatste jaren niet
alleen op grote schaal navolging gekregen, maar ook geleid tot felle discussies
over de grenzen van de vrijheid van meningsuiting. Begin 2006, tijdens
de wereldwijde ophef over de Deense ‘Mohammed-cartoons’, pleitte vvd-
Kamerlid Ayaan Hirsi Ali voor ‘het recht op beledigen’.1 Een van de Deense
prenten was een afbeelding van de profeet Mohammed met een tulband in
de vorm van een bom met aangestoken lont. Deze spotprent kreeg in 2008
een hoofdrol in de film van Wilders, Fitna, die al evenzeer heeft geleid tot
verhitte discussies over de grenzen van de vrijheid van meningsuiting. Dat
die grenzen opgeschoven zijn en dat er meer gezegd kan worden dan voorheen
lijkt wel duidelijk. Een treffende illustratie is de opschudding over de
politie-inval in mei 2008 bij een Nederlandse cartoontekenaar ‘Gregorius
Nekschot’ die jarenlang de islam op de korrel heeft genomen. De aanhouding
van de cartoonist, die ervan verdacht werd de discriminatieverboden
te hebben geschonden, wekte grote publieke en politieke verontwaardiging.
Spotprenten zouden moeten kunnen, zo werd alom betoogd, ongeacht
hun inhoud. De vraag waar de grenzen van vrije meningsuitingen dan
wel zouden moeten liggen, bleef op de achtergrond. Wel is in discussies
gedurende de laatste jaren steeds vaker betoogd dat de grens zou moeten
worden getrokken bij aanzetten tot geweld.
Maar, zo zeggen anderen, ook zonder aanzetten tot geweld kan grote
schade worden berokkend, want de verruimde uitingsvrijheden zijn van
invloed op het vóórkomen van intolerantie en discriminatie. Als argument
voor deze stellingname worden indicaties voor een tamelijk hoog niveau
van islamofobie in Nederland aangehaald. Uit enquêteonderzoek blijkt
dat meer dan de helft van de Nederlandse, niet-islamitische schoolgaande
veertien- tot zestienjarige jongeren negatief staan ten opzichte
van moslims.2 Als een van de oorzaken wordt negatieve beeldvorming
genoemd: ‘negatieve stereotypen van moslims en negatieve clichés van
de islam, negatieve berichten van ouders en de beste vriend of vriendin
over moslims en de islam, en de overtuiging dat moslims een bedreiging
vormen voor de veiligheid een belangrijk effect op de attitude’.
Lees verder in de monitor