De Nederlandse Volksunie (NVU) neemt in vijf gemeentes deel aan de verkiezingen. Niet eerder deed deze nationaal-socialistische partij in zoveel plaatsen mee. Van een groei bij de NVU is echter geen sprake. Nationaal Socialisme De NVU is een uitgesproken extremistische partij. Strenge rassenwetten, antisemitisme en een nationaal-socialistische eenheidsstaat maken deel uit van het gedachtegoed van… Lees verder
Daags voor de kerstdagen beleefde Leiden een Actie van AFA tegen Brigade M. Doel was de regionale band Brigade M, die oefent in een door de gemeente gesubsidieerde ruimte. Ook deze avond had de band de oefenruimte besproken, maar konden enkele tientallen antifascisten met een blokkade voorkomen dat de band de oefenruimte kon betreden. Wat… Lees verder
Persbericht AFA 22 december 2002 Geen oefenruimte voor fascisten! Vandaag hebben wij, zo’n 30 activisten van Anti-Fascistische Aktie (AFA) Nederland, voorkomen dat de fascistische band Brigade M gebruik kon maken van de oefenruimten van het Muziekhuis aan de Middelstegracht in Leiden. Op het moment dat de leden van Brigade M het Muziekhuis wilden betreden, blokkeerden… Lees verder
Zaterdag 13 januari 2001 werd Henk Ruitenberg voor de tweede keer in zijn politieke carrière verkozen tot voorzitter van een extreem-rechtse partij. Was hij medio jaren negentig nog voorzitter van de CP’86, inmiddels is hij de leider van de NNP. Ruitenberg bracht de extreme vleugel van het Nederlandse fascisten-landschap iets waar grote behoefte aan was:… Lees verder
De Nederlandse Volksunie (NVU) wordt in 1971 door Guus Looy opgericht als één van de diverse naoorlogse pogingen om eerherstel voor oorlogsmisdadigers te verkrijgen. Het Heelnederlands gedachtegoed wordt omarmd en in 1973 krijgt de NVU een tweede (Vlaamse) voorzitter: Roeland Raes. Dit initiatief levert nauwelijks enig succes op. De partij blijft marginaal tot ene Joop… Lees verder
Marcel Hoogstra en Marc de Boer Ditmaal een artikel over niet één, maar twee rechts-extremisten. Niet omdat deze heren individueel niet interessant genoeg zouden zijn voor een beschouwing, maar omdat hun beider handel en wandel zo nauw met elkaar verweven is. We hebben het hier over Marcel Hoogstra en Marc de Boer, in extreem-rechtse kringen… Lees verder
Die Hammerskins sind eine der ältesten und beständigsten Neonazi-Organisationen in Deutschland. Das seit über 30 Jahren bestehende Netzwerk versteht sich als eine „Bruderschaft“ und „Elite“ der Neonazi-Szene. Ihre straffe Organisation ist Teil einer international eingeschworenen Gemeinschaft, die sich «Hammerskin Nation» (HSN) nennt und von Europa in die USA bis nach Neuseeland reicht. Ihr Wirkungsbereich ist umfassend, ihre Mitglieder sind treibende Kräfte innerhalb der militanten Neonazi-Szene.
Deze week verscheen op De Correspondent een artikel over extreem-rechts geweld in Nederland. Het betreft een interview met Willem Wagenaar. ‘Voor de Anne Frank Stichting houdt hij minutieus bij hoe rechts-extremistische groepen en personen zich ontwikkelen en volgt hij de groei van extreemrechts van nabij.’
Sinds enkele jaren groeit overal ter wereld het rechts-extremisme. Ook is er steeds meer geweld. Maar voor Nederland ziet onderzoeker Willem Wagenaar een positieve uitzondering.
Kijk eens wie we aantreffen bij een nazi-demo in Berlijn. Niemand minder dan wapenhandelaar en Pegida-Unterscharführer Edwin Wagensveld, die we natuurlijk absoluut géén nazi mogen noemen.
Im Jahr 2012 gründete sich die Neonaziorganisation «Combat 18» („Kampfgruppe Adolf Hitler“) Deutschland. «Combat 18» (C18) Deutschland ist die „autorisierte“ deutsche Division eines internationalen Netzwerks von C18-Gruppen, die sich als eine weltweite Bruderschaft verstehen und organisatorisch und sozial eng verbunden sind.
Der niederländische „Pegida“-Kopf und in Bayern lebende Militaria- und Waffenhändler Edwin Wagensveld wurde wegen Steuerhinterziehung zu einer Haftstrafe verurteilt.
Een neonazidemonstratie in het Duitse Remagen met de Nederlanders Simon van Dijk en Stefan Wijkamp als deelnemers. Op deze demonstratie zijn activisten van de NPD en Die Rechte actief. De Nederlandse website van RVF Landstorm Nederland heeft opgeroepen mee te doen: “Gedenkmarsch, für die Toten der Rheinwiesenlager“.
In een café in Antwerpen organiseren de Autonome Nationalisten Vlaanderen een zogenaamd “Heel Nederlands Congres” met diverse sprekers. Er zijn ongeveer twintig mensen aanwezig. Uit Nederland is partijleider Constant Kusters van de NVU een van de sprekers. Hij kaart de “vluchtelingeninvasie” en de “pro-Israël en zionistische houding van het Vlaams Belang en PVV” aan. Bestuurslid Andries Kockaert van het Vlaams Belang uit Brussel houdt een toespraak over Zuid-Afrika, waarin hij de blanken als oorspronkelijke bewoners van dit land presenteert. Kockaert is in deze periode vaker op bezoek bij radicale bijeenkomsten van neonazi’s. Verder is er een vertegenwoordiger van de NPD aanwezig.
In het Duitse Waren (Müritz) organiseren extreemrechtse groepen een demonstratie met het thema “Kampf dem Ausbeutungs-Kapitalismus! Für eine zinsfreie Wirtschaftsordnung”. Bij de organisatie zitten groepen zoals “the A.N. and Unabhängige Kameradschaften, waaronder A.G. Nord-Ost, Nationale Sozialisten Müritz en het Kollektiv 56.”
Op de website van de Vrije Nationalisten Noord-Brabant verschijnt een oproep voor deelname aan deze demonstratie Deze groep is onderdeel van het netwerk ACN/AKN. Achteraf verschijnen er op de websites van ACN/AKN Nederland en de NRA verslagen van deze demonstratie, maar men laat in het midden of er ook Nederlanders bij de demonstratie aanwezig zijn geweest of niet. Er zijn ongeveer honderd mensen aanwezig, waaronder een spreker van de NPD.
Het ANS heeft de neonazidemonstratie “Tag der Deutschen Zukunft” in Neuruppin, Noordoost-Duitsland in haar agenda gezet. Het motto is: “Unser Signal Gegen Überfremdung” en het is georganiseerd door de NPD, JN, Die Rechte en Der Dritte Weg. Onder de zeshonderd deelnemers lopen ook verschillende Nederlanders rond zoals Stefan Wijkamp, Gerard Bruins en Patrick Hendriks.
Een 1 mei demonstratie van de NPD in het Duitse Mönchengladbach met als thema “Asylbetrug macht uns arm!”. Er zijn enkele Nederlandse neonazi’s aanwezig uit de ANS hoek.
In het Duitse Remagen organiseren neonazi’s een demonstratie. Het gaat om een “Trauermarsch” die wordt georganiseerd door Die Rechte en mensen van Aktionsbüro Mittelrhein, die na hun vrijlating actief zijn bij de NPD en haar jongerenorganisatie JN. Er zijn ongeveer 140 deelnemers en vanuit Nederland is een handjevol mensen aanwezig die deels actief zijn bij Blood & Honour Nederland, zoals Stefan Wijkamp.
Een grote demonstratie van Hooligans Gegen Salafisten (HoGeSa) in Keulen. Er breken rellen en gevechten uit. Er zijn ongeveer 2500 Hooligans en rechts-extremistische jongeren aanwezig van bijvoorbeeld NPD en Die Rechte. Ze gooien stenen, flessen en vuurwerk naar de politie. Er worden leuzen geroepen zoals ‘buitenlanders eruit!. Er zijn ook Nederlanders en Vlaamse rechtsextremisten aanwezig van de NVU en de Autonome Nationalisten Vlaanderen, zoals Ben van der Kooi en Owen Koenekoop. Er is een optreden van de Hooliganband Kategorie C.
Een groep van dertig mensen van de partijen NPD en Die Rechte uit Duitsland organiseert een excursie naar Huis Doorn in de plaats Doorn in Nederland. Hier woonde van 1920 tot zijn dood in 1941 de Duitse Kaiser Wilhelm II in ballingschap.
Leden van de actiegroep “Nationale Sozialisten Niederlande” (NSN) lopen in het midden-Duitse Erfurt mee in een extreemrechtse anti-EU-demonstratie van de NPD.
This paper has been prepared by the Institute for Strategic Dialogue as a background briefing for the European Policy Planners’ Network on Countering Polarisation and Radicalisation (PPN). It aims to provide an overview of recent developments in far-right extremism across Europe, highlight case studies of projects seeking to combat this threat, and offer practical lessons learned for policy makers and frontline workers.
Fortuyns befaamde slogan ‘Ik zeg wat ik denk’ heeft de laatste jaren niet
alleen op grote schaal navolging gekregen, maar ook geleid tot felle discussies
over de grenzen van de vrijheid van meningsuiting. Begin 2006, tijdens
de wereldwijde ophef over de Deense ‘Mohammed-cartoons’, pleitte vvd-
Kamerlid Ayaan Hirsi Ali voor ‘het recht op beledigen’.1 Een van de Deense
prenten was een afbeelding van de profeet Mohammed met een tulband in
de vorm van een bom met aangestoken lont. Deze spotprent kreeg in 2008
een hoofdrol in de film van Wilders, Fitna, die al evenzeer heeft geleid tot
verhitte discussies over de grenzen van de vrijheid van meningsuiting. Dat
die grenzen opgeschoven zijn en dat er meer gezegd kan worden dan voorheen
lijkt wel duidelijk. Een treffende illustratie is de opschudding over de
politie-inval in mei 2008 bij een Nederlandse cartoontekenaar ‘Gregorius
Nekschot’ die jarenlang de islam op de korrel heeft genomen. De aanhouding
van de cartoonist, die ervan verdacht werd de discriminatieverboden
te hebben geschonden, wekte grote publieke en politieke verontwaardiging.
Spotprenten zouden moeten kunnen, zo werd alom betoogd, ongeacht
hun inhoud. De vraag waar de grenzen van vrije meningsuitingen dan
wel zouden moeten liggen, bleef op de achtergrond. Wel is in discussies
gedurende de laatste jaren steeds vaker betoogd dat de grens zou moeten
worden getrokken bij aanzetten tot geweld.
Maar, zo zeggen anderen, ook zonder aanzetten tot geweld kan grote
schade worden berokkend, want de verruimde uitingsvrijheden zijn van
invloed op het vóórkomen van intolerantie en discriminatie. Als argument
voor deze stellingname worden indicaties voor een tamelijk hoog niveau
van islamofobie in Nederland aangehaald. Uit enquêteonderzoek blijkt
dat meer dan de helft van de Nederlandse, niet-islamitische schoolgaande
veertien- tot zestienjarige jongeren negatief staan ten opzichte
van moslims.2 Als een van de oorzaken wordt negatieve beeldvorming
genoemd: ‘negatieve stereotypen van moslims en negatieve clichés van
de islam, negatieve berichten van ouders en de beste vriend of vriendin
over moslims en de islam, en de overtuiging dat moslims een bedreiging
vormen voor de veiligheid een belangrijk effect op de attitude’.
Lees verder in de monitor
With extreme right parties in government in Austria and Italy, and Jean-Marie Le Pen contesting the run-off in the 2002 presidential elections in France, few people will dispute their continuing relevance in the politics of Western Europe. Indeed, ever since the first small electoral successes of parties like the Centrumpartij in the Netherlands or the Front National in France in the early 1980s, the extreme right has been the most discussed group of parties both in and outside of the scholarly community. Thousands of newspaper articles and hundreds of pieces of scholarly work have been devoted to extreme right parties, predominantly describing their history, leaders or electoral successes, as well as proclaiming their danger. Remarkably little serious attention has been devoted to their ideology, however. This aspect of the extreme right has been considered to be known to everyone. The few scholars that did devote attention to the ideology of the contemporary extreme right parties have primarily been concerned with pointing out similarities with the fascist and National Socialist ideologies of the pre-war period. If the similarities were not found, this was often taken as ‘proof ’ that the extreme right hides its (true) ideologies, rather than as a motivation to look in a different direction.
The Extreme Right has always been weak and fragmented in the Netherlands. It lacked an
ideological tradition as well as a solid social base. A landowning aristocracy no longer played
a significant role in Dutch politics in the nineteenth century – power had shifted to a patrician
bourgeoisie already in the Dutch Republic (1588-1795). Moreover, the Dutch did not have to
deal with a national question that could have given rise to a nationalist movement with
extremist tendencies. It is true, reactionary anti-democratic forces did emerge in the late
nineteenth century, but they were divided between Liberal, Catholic and Calvinist parties.
Only has survived until today, the Reformed State Party (Staatkundig Gereformeerde Partij ,
SGP). This party has come to accept democracy in practice, but not in theory. It would like to
replace universal suffrage by ‘organic suffrage’, i.e. give the right to vote only to (male)
heads of households.3 However, it is not a nationalist, racist or xenophobic party.4 Since 1925
it has occupied two or three seats in parliament.
Hoe intolerant zijn de autochtone Nederlanders jegens allochtonen? Al bijna
25 jaar peilt het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP) de publieke opinie over
allochtonen en publiceert daar geregeld over. Eind jaren tachtig, begin jaren
negentig zien we een lichte verharding van het opinieklimaat, maar volgens het
SCP zijn er over het algemeen weinig veranderingen. Ongeveer 80% van de
bevolking vindt dat autochtonen en allochtonen gelijke behandeling moeten
hebben bij verdelingsvraagstukken, zoals bij huisvesting en werkgelegenheid.
Ongeveer 13% van de autochtone bevolking staat afwijzend tegenover
allochtonen. Ongeveer 50% van de autochtone bevolking is tegen immigratie
gekant.
Wat dit laatste betreft vond het NIPO in 1998 een andere uitkomst:1 niet de
helft, maar driekwart van de autochtone Nederlanders is tegen verdere
immigratie gekant. Er is – volgens het NIPO – een groeiend draagvlak voor
immigratiebeperking terwijl tegelijkertijd het vertrouwen in integratie en
aanpassing van allochtonen afneemt. Het NIPO vond deze trend aan de hand
van opiniepeilingen in de jaren 1993, 1995 en 1998.
Eind 1999 bleek uit ander NIPO-onderzoek dat eenderde van de Nederlanders
gekant is tegen het verlenen van asiel aan politieke of economische
vluchtelingen.2 Tweederde van de Nederlanders ondersteunde wel het beleid
van de overheid om politieke vluchtelingen die in hun eigen land vrezen voor
hun leven asiel te geven. Ongeveer de helft van de ondervraagden vond dat
asielzoekers overlast geven. Verder dacht zo’n veertig procent dat asielzoekers
gemiddeld crimineler zijn dan Nederlanders.
Lees verder in de monitor
Dit is de tweede rapportage van het project Monitor racisme en extreem-rechts, dat wordt uitgevoerd in opdracht van het ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties. Het monitor-project heeft twee centrale doelstellingen:
1. monitor racisme en extreem-rechts: het waarnemen van deze verschijnselen in Nederland, alsmede van de overheidsrespons op deze verschijnselen; periodieke rapportage, op twee manieren:
(a) ‘generale rapportage’: een algemene rapportage aan de hand van een vast stramien;
(b) een ‘verdiepingsslag’: rapportage waarin een speciaal onderwerp wordt belicht.
2. De periodiciteit van het project houdt in dat in het ene jaar een generale rapportage verschijnt en in het andere een ‘verdiepingsslag’. De eerste rapportage van 1997 was een generale, waarin het gaat om een breed beeld van de verschijnselen racisme en extreem-rechts in Nederland, alsmede van overheidsreacties daarop. Ook die van het komende jaar (1999) zal een generale rapportage zijn. Deze voorliggende tweede rapportage is gewijd aan een ‘speciaal’ onderwerp: de relatie tussen enerzijds de media en anderzijds racisme en extreemrechts.
Lees verder in de monitor
Of rechts-extremisme zich binnen onze krijgsmacht zal manifesteren is eveneens een open vraag. Wel kan men op voorhand al konkluderen dat, als de krijgsmacht eon afspiegeling heet te zijn van de maatschappij, er ook binnen deze organisatie potentiële groeimogelijkheden zijn voor het rechts-extremisme. Vanwege het latente gevaar dat anti-demokratische bewegingen in zich dragen is het noodzakelijk dat binnon de krijgsmacht aandacht besteed wordt aan mogelijke uitingen van rechtsextremisme/ racisme . Getracht zal worden enig inzicht te geven in een aantal rechts-extreme groeperingen in Nederland, hun filosofie, hun aanhang en het potentiële gevaar dat zij kunnen vormen voor de krijgsmacht. Als afsluiting zal worden getracht om de inhoud te verwerken in een aantal konklusies en aanbevelingen ten aanzien van de krijgsmacht.
Blz 6
Het JFN is een latent gewelddadige, op nationaal-socialistische leest geschoeide, groepering randgroepjongeren zonder vaste ideologie of organisatie. Men verzet zich met name tegen een multi-cultureel Nederland en Europa. Politieke tegenstanders , Joden en gekleurde buitenlanders zijn objekt van hun akties. De groepsleden hebben geen enkele moeite met de militaire dienst. Vaak ziet men zelfs dat dienstplichtige JFN-leden door commandanten worden beschouwd als model-soldaten. Zij accepteren de militaire hiërarchie zonder enig protest en zijn vaak zeer gemotiveerd. Dit uit zich soms in belangstelling voor speciale eenheden zoals het Korps Commando Troepen en het Korps Mariniers. Hierdoor bestaat het gevaar dat binnen krijgsmachteenheden bepaalde, door JFN-aanhangers geïnitieerde, incidenten over het hoofd gezien of gebagatelliseerd worden.
Met dank aan Stichting Argus en Buro Jansen & Janssen voor het openbaar maken van dit stuk