Een zoektocht van een rechtse kiezer Stel, je bent rechts, heel erg rechts. Wat moet je dan met je zwevende stem bij deze Tweede Kamerverkiezing? Je kunt natuurlijk weer op Geert Wilders en zijn PVV gaan stemmen. Maar eigenlijk ben je een beetje teleurgesteld in Geert. Hij belooft al meer dan tien jaar gouden bergen,… Lees verder
Gaat Europa Rechts af? Voor de Europese verkiezingen van 22 mei 2014 hebben zich enkele kandidaten en partijen aangemeld met een rechtse tot extreemrechtse signatuur. De Europese Unie is niet populair in deze kringen, deels vanwege nationalistische sentimenten, maar ook vanuit onderbouwde argumenten en democratische afwegingen. Het is eigenlijk tegenstrijdig om je verkiesbaar te stellen… Lees verder
Haarlemmermeer Forza! Nederland is een uiterst rechts Fortuynistische partijtje dat sinds 2010 vertegenwoordigd is in de gemeenteraad van de verzamelgemeente Haarlemmermeer. Ze begonnen met drie raadsleden, maar 2012 was een roerig jaar waarin het ene raadslid Forza! verliet en het voormalige Trots op Nederland-raadslid Conny de Bree zich bij hen aansloot. De kern van de… Lees verder
Arnhem De gemeente Arnhem spant de kroon met de deelname van opmerkelijke partijtjes aan haar gemeenteraadsverkiezingen. De Libertarische Partij doet mee, verschillende ouderenpartijen, een afdeling van Trots op Nederland en maar liefst twee partijen die onomwonden extreemrechts zijn. Als klap op de vuurpijl betreedt een heuse antipedofielen partij het toneel. Over de neonazi’s van de… Lees verder
Grootegast Als je de politieke partij “VZ2000 Partij voor Veiligheid en Zorg” uit Grootegast wilt doorgronden moet je terug naar 1 mei 1999 en de provinciegrens oversteken naar de landelijke gebieden van het Friese Kollum. Op die fatale dag bijna 15 jaar geleden, wordt de jonge Marianne Vaatstra verkracht en vermoord door een Friese boer…. Lees verder
Zoals gebruikelijk wordt de Amsterdamse kiezer onthaalt op een bombardement aan kandidatenlijsten. Allerlei splinterpartijtjes doen een gooi naar de kennelijk felbegeerde raadszetel. De teller staat dit jaar op maar liefst 27 partijen. Homodiscriminatie Delano Felter (1967) lijkt kansloos met zijn eenmanslijst De Republikeinse Politieke Partij. Vooral omdat hij in het liberale Amsterdam vier jaar geleden… Lees verder
Op 11 februari 1990 werd Nelson Mandela vrijgelaten. Dat was het begin van het einde van de racistische Apartheidsstaat in Zuid-Afrika. De blanke overheersing en onderdrukking in dat land werden in 1994, na vrije democratische verkiezingen, definitief bij het vuilnis gezet. Dat betekende een groot bevrijdingsfeest voor het overgrote deel van de Zuid-Afrikaanse bevolking en… Lees verder
Bij Parlementsverkiezingen presenteren partijen zich doorgaans met gelikte verkiezingsspotjes, veelkleurige promotiefolders met de speerpunten, uitgewerkte partijprogramma’s vol nobele plannen en websites waarop de kandidaten zich van hun beste kant laten zien. De Antifascistische Onderzoeksgroep Kafka keek eens wat beter naar de politici die nu kandidaat staan voor de Tweede Kamerverkiezingen. Daarnaast bekeken we de politieke… Lees verder
Voor Thierry Baudets partij staat Yernaz Ramautarsing nummer twee voor de Amsterdamse raad. Een libertarische adept van Ayn Rand.
Het snelgroeiende Forum voor Democratie is allesbehalve een onemanshow.
Zijn stelling is: belasting is een soort gelegaliseerde roof en daarom is belastingontwijking een moreel recht. Toine Manders, door de Fiod bestempeld als fraudeur en lid van een criminele organisatie, zal vrijdag de mini-enquêtecommissie in Den Haag inwijden in zijn belastingtrucs.
As concern grows that Dutch politics is being influenced by American money, a new campaign disclosure report released in the Netherlands on Wednesday provided a twist: The spigot of American cash seems to have been mostly shut off.
Dat een bericht op Twitter verwijderd wordt, betekent niet dat het ook voorgoed verdwenen is. Politwoops, een project van de Open State Foundation, verzamelt ze en maakt ze doorzoekbaar. Uit hun laatste gegevens blijkt dat met name Forum voor Democratie de afgelopen weken flink wat berichten verwijderde.
De 46-jarige Toine Manders (niet te verwarren met de lijsttrekker van 50Plus) was tot mei 2015 voorzitter van de Libertarische Partij. In 2012 deed deze partij mee aan de verkiezingen voor de Tweede Kamer en haalde iets meer dan vierduizend stemmen: 0,04% van het totaal.
De Libertarische Partij organiseert een discussiebijeenkomst in een café in Amsterdam met het thema ‘Ter verdediging van discriminatie. Is Zwarte Piet racistisch? Botsen vrouwen tegen het glazen plafond?’. De spreker is Frank Karsten en hij pleit voor de vrijheid om te mogen discrimineren.
De Libertarische Partij heeft een bijeenkomst in Leiden met Thierry Baudet als spreker.
De Libertarische Partij organiseert in Den Haag een bijeenkomst met voordrachten over het Zuid-Afrikaanse stadje Orania. Hier zijn voornamelijk blanken gevestigd die moeite hebben met de omwentelingen na de Apartheidstijd. Twee van hen spreken het gezelschap toe.
Bij de Tweede Kamerverkiezingen verliest de PVV negen van haar vierentwintig zetels en eindigt op vijftien Kamerleden. De kleine rechtse partijtjes DPK van Hero Brinkman, de Anti Europa Partij en de Libertarische Partij halen geen zetels. De PVV likt haar wonden op een verkiezingsbijeenkomst in een Haags café. Hier spreekt Geert Wilders zijn aanhangers toe.
Uitkomsten van onderzoek laten steeds opnieuw in vele varianten en toonaarden zien dat de islam en moslims in Nederland maar moeilijk geaccepteerd worden. Dat komt onder meer naar voren in de resultaten van onderzoek naar discriminatie-ervaringen van Turks-Nederlandse en Marokkaans-Nederlandse jongeren en in de uitkomsten van onderzoek naar de mate van acceptatie van moslims. Veel jonge mensen van Turkse of Marokkaanse achtergrond hebben het gevoel niet bij de Nederlandse samenleving te horen. Ze voelen zich buitengesloten en afgewezen. Ze worden niet gezien als individuen, maar als Turken, Marokkanen of moslims d.w.z. als een afwijkende groep. Ze voelen zich anders behandeld op
vele terreinen van het dagelijks leven. Ze voelen zich vertekend weergegeven in de pers. Veel jonge mannen hebben te maken met etnische profilering door de politie. Zij noemen het ongunstige klimaat ten opzichte van etnische minderheden als de voornaamste reden waarom ze zich steeds meer identificeren met hun gemeenschap van herkomst en met hun geloof. Bij elkaar genomen geven de resultaten van de studie waarin dit naar voren komt een duidelijke indicatie dat ervaringen van discriminatie een rode draad vormen in het leven van deze jongeren. Eén zo’n vorm van discriminatie is islamofobie. Islamofobie manifesteert zich op verschillende terreinen en in veel sectoren van de samenleving, in ronduit gewelddadige praktijken en in gewone intermenselijke communicatie.
Dit onderzoeksverslag gaat over risico en bescherming in verband met discriminatoire incidenten bij moskeeën. Uit het boek ‘Islamofobie en Discriminatie’1 kwam al naar voren dat het bredere beeld van toenemende islamofobie in Nederland samenging met het vaker voorkomen van geweld en incidenten bij moskeeën. Het aantal geregistreerde gevallen liet een continuïteit zien met periodes waarin het piekte, afhankelijk van de omstandigheden. Dit was bijvoorbeeld het geval na de aanslagen op het WTC in New York op 11 september 2001 en na de moord op van Gogh in november 2004. In 2014 werden voor het eerst moskeeën zelf gevraagd naar hun ervaringen op dit gebied.2 Gecombineerd met de gegevens uit andere bronnen hadden we hiermee weliswaar geen compleet maar wel een aannemelijk beeld over discriminatoire agressie en geweld tegen moskeeën in Nederland. Dit beeld is samengevat als volgt. Van de naar schatting 475 moskeeën in Nederland heeft meer dan een derde (39 %) in de afgelopen tien jaar te maken gehad met één of vaak meerdere voorvallen van discriminatoire agressie en geweld. Vernieling, bekladding met discriminatoire leuzen, (pogingen tot) brandstichting, dreigbrieven en het ophangen van een varkenskop behoren tot de meest voorkomende incidenten. Een deel van deze moskeeën maakte zulke incidenten
minstens jaarlijks of zelfs vaker mee. 30% van de moskeeën heeft geen voorvallen van discriminatoire agressie en geweld meegemaakt. Van 29% van de moskeeën is niet bekend of zij dit soort ervaringen hebben gehad.