Leiden moet het voorlopig doen met 38 in plaats van 39 volksvertegenwoordigers. De opvolging van het tussentijds vertrokken raadslid Tomas Kok blijkt een dusdanig complexe kwestie dat een snelle oplossing niet voor de hand ligt.
Het in oktober 2014 van Leefbaar Leiden afgesplitste raadslid Tomas Kok stopt als raadslid. Zijn Groep Kok verdwijnt daarmee uit de Leidse gemeentepolitiek.
Kok is wegens ziekte al langere tijd afwezig in de Leidse raad. Hij wil zich nu richten op zijn herstel. Dat gaat nog geruime tijd duren en daarom zegt hij niet meer in staat te zijn om het raadslidmaatschap te vervullen.
Het aantal vernielingen en bedreigingen in de wijk rond de Ter Haarkade is de afgelopen maanden niet toegenomen. Dat meldt burgemeester Henri Lenferink op basis van politiecijfers, en na vragen van het raadslid Tomas Kok. Hij beweerde dat er in de wijk, sinds bekend is geworden dat er een grote moskee komt, een stijging in de cijfers te zien zou zijn.
In de wijk rond de Ter Haarkade, waar de bouw van een omstreden moskee wordt toegestaan, is de PVV als grootste partij uit de bus gekomen. Dat blijkt nu de gemeente Leiden de definitieve uitslag van de provinciale verkiezingen van vorige week ook per stembureau heeft uitgesplitst en bekendgemaakt.
Nog niet veel over gehoord, zegt burgemeester Henri Lenferink over Identitair Verzet, de actiegroep die dit weekend met een handjevol mannen op het dak van de moskee in aanbouw aan de Haagweg klom. Toch is het niet voor het eerst dat deze actiegroep, die zegt te staan voor een ’Nederlands Nederland’, zich in Leiden laat zien. De groep heeft zelfs een Leidse afdeling.
‘Stop de Islam’, stond er op een spandoek die zaterdag werd opgehangen bij de nieuwe Al Hijra moskee in Leiden. Deze daad en bijbehorende demonstratie werd opgeëist door het Identitair Verzet die waarschuwt dat het niet bij deze ene actie zal blijven.
Activisten van Identitair Verzet hebben vanmorgen enige tijd het in aanbouw zijnde islamitisch centrum aan de Ter Haarkade bezet gehouden. De Moslimgroep Leiden bouwt daar een nieuwe Al Hijra moskee die het huidige onderkomen in de Rembrandtstraat moet gaan vervangen.
Dit onderzoeksverslag gaat over risico en bescherming in verband met discriminatoire incidenten bij moskeeën. Uit het boek ‘Islamofobie en Discriminatie’1 kwam al naar voren dat het bredere beeld van toenemende islamofobie in Nederland samenging met het vaker voorkomen van geweld en incidenten bij moskeeën. Het aantal geregistreerde gevallen liet een continuïteit zien met periodes waarin het piekte, afhankelijk van de omstandigheden. Dit was bijvoorbeeld het geval na de aanslagen op het WTC in New York op 11 september 2001 en na de moord op van Gogh in november 2004. In 2014 werden voor het eerst moskeeën zelf gevraagd naar hun ervaringen op dit gebied.2 Gecombineerd met de gegevens uit andere bronnen hadden we hiermee weliswaar geen compleet maar wel een aannemelijk beeld over discriminatoire agressie en geweld tegen moskeeën in Nederland. Dit beeld is samengevat als volgt. Van de naar schatting 475 moskeeën in Nederland heeft meer dan een derde (39 %) in de afgelopen tien jaar te maken gehad met één of vaak meerdere voorvallen van discriminatoire agressie en geweld. Vernieling, bekladding met discriminatoire leuzen, (pogingen tot) brandstichting, dreigbrieven en het ophangen van een varkenskop behoren tot de meest voorkomende incidenten. Een deel van deze moskeeën maakte zulke incidenten
minstens jaarlijks of zelfs vaker mee. 30% van de moskeeën heeft geen voorvallen van discriminatoire agressie en geweld meegemaakt. Van 29% van de moskeeën is niet bekend of zij dit soort ervaringen hebben gehad.