Landelijk Actieplatform voor Nationalistische Studenten

In november 1996, rond de tijd van de scheuringsperikelen binnen de CP’86, zag een nieuwe extreem-rechtse organisatie het licht: De Nederlandse Studentenvereniging (NLSV(1)) voorheen: De Nederlandse Studentenvereniging, zie kader onderaan artikel. Zij doet zich voor als een ‘gewone’ studentenvereniging, maar is dat zeker niet. 

De NLSV noemt zich een vereniging voor bewust Nederlandse studenten en wil de persoonlijkheid van studenten vormen, waarbij het ‘een vereiste voor een evenwichtige persoonlijkheid is om een duidelijk beeld van de eigen Nederlandse identiteit te vormen.’ Dit wil ze bewerkstelligen door uitstapjes te maken naar culturele bezienswaardigheden en bier- en zangavonden en activiteiten in de vrije natuur te organiseren. Onderling wordt men met ‘kameraad’ aangesproken. De NLSV beroept zich hierbij op ‘eeuwenoude Europese studenten tradities’. De studentenvereniging is actief in Utrecht, Rotterdam en Leiden.

Internet

De oprichters laten in december 1996 voor het eerst van zich horen. Zij verspreiden folders op Universiteiten en Hogescholen in Utrecht en Rotterdam en publiceren informatie over de NLSV op Internet. Al snel komt de organisatie in het nieuws. Het blad van de Universiteit van Utrecht wijdt een klein artikeltje aan de folderacties en legt direct een link naar het Vlaamse Nationalistisch Studenten Verbond (NSV), een fascistische studentenorganisatie met intieme banden met het Vlaams Blok en Voorpost.

Tot echte media-belangstelling komt het wanneer de Digitale Stad Amsterdam de pagina van de NLSV van het Internet verwijdert, omdat zij aan een aantal voorwaarden niet heeft voldaan (zo zijn er valse telefoonnummers opgegeven). Vooral op Internet zelf wordt er hierna een flinke veldslag uitgevochten in diverse discussiegroepen met de vraag of het hier om censuur gaat of niet. Na korte tijd wordt de pagina weer teruggeplaatst en neemt de NLSV bovendien een pagina op een andere plaats op het Internet in gebruik.

In het begin is de verschrikkelijk voorzichtige houding van de NLSV opvallend. Uitgesproken racistische of extreem-nationalistische opmerkingen worden amper of niet gemaakt. Ook wordt er in de begintijd niet verwezen naar andere extreem-rechtse organisaties. De NLSV zelf ontkent te pas en te onpas extreem-rechts te zijn. Later ziet men in dat deze pogingen vruchteloos zijn en gaat men openlijker te werk. Zo maakt men op de homepage links naar extreem-rechtse organisaties als Voorpost, de ONP, diverse NSV-afdelingen en het Duitse blad Junge Freiheit.

De NLSV plaatst, als reactie op een actie tegen extreem-rechts, een logo tegen extreem-links op haar homepage. Als de bezoeker op het plaatje klikt verschijnt een opsomming van het aantal doden dat onder communistische regimes gevallen is.

In maart 1999 voert de NLSV, samen met Voorpost, een actie waarmee men zich wel erg duidelijk profileert. Als Nelson Mandela in Leiden een eredoctoraat krijgt voert men met pamfletten en posters een actie onder het moto ‘geen eredoctoraat voor ANC-terreur’ en pleit men voor een eigen staat voor de Boeren in Zuid-Afrika.

De bestuursleden

Uit de achtergrond van de bestuurders en uit de dagelijkse praktijk van de NLSV wordt het nog duidelijker om wat voor club het gaat. De oprichters van de NLSV zijn de studenten Michel Hubert (voorzitter) en Jan Koevoet (secretaris). Verder is Marcel Bas de contactpersoon voor Zuid-Afrika van de NLSV. Wie zijn deze heren?

Michel Hubert (1974) is enige jaren lid geweest van de CP’86. Hij studeert Cognitieve Kunstmatige Intelligentie aan de Rijksuniversiteit Utrecht en woont in een studentenwoning in Zeist. In 1992 wordt hij lid van de CP’86. In september 1993 schrijft hij een ingezonden brief aan ‘Centrumnieuws’ waarin hij vertelt dat hij samen met een vriend een bezoekje heeft gebracht aan Stewart Mordaunt in Den Haag (Hubert zelf woont op dat moment nog bij zijn ouders in Geldrop). Hij meldt dat hij in Den Haag ‘negers en Marokkanen’ drugs zag gebruiken en eindigt zijn oproep met ‘doodstraf voor drugdealers’. Ook op straat wordt Hubert actief: In 1995 wordt hij twee keer gearresteerd bij verboden demonstraties van de CP’86.

Wanneer hij in Utrecht gaat studeren krijgt hij interesse voor Internet en wordt lid van de Internet-subcommissie van zijn faculteit. Tegelijkertijd neemt de CP’86 op het Internet een eigen ‘site’ in gebruik op naam van partijsecretaris Tim Mudde. Deze site bevat veel informatie over de partij, artikelen uit het partijblad en staat bol van de Keltische kruizen. In tegenstelling tot wat de officiële tenaamstelling doet vermoeden is het in werkelijkheid niet Mudde, maar Michel Hubert die de pagina’s onderhoudt. Saillant detail is dat hij hierbij gebruik maakt van de computer van de Universiteit van Utrecht. Behalve voor de CP’86 zet hij ook pagina’s voor ODIN en SOS in elkaar. Daarnaast maakt hij een pagina met een eerbetoon aan de Belgische fascist Joris van Severen.

Op de pagina’s van ODIN stonden artikelen over linkse politici en personen, waarbij regelmatig namen en adressen worden gepubliceerd. De genoemde personen worden na publicatie met enige regelmaat bedreigd of op een andere manier lastig gevallen door extreem-rechts.

Op de pagina’s van SOS stonden lijsten en boekbesprekingen van titels die SOS verkoopt. Het gaat hier om boeken over en van Europese fascisten en nationaal-socialisten. SOS staat voor ‘Studie, Opbouw & Strijd’, een extreem-rechtse organisatie van Marcel Rüter. Deze organisatie probeert het intellectueel niveau en de ideologische onderbouwing binnen extreem-rechts in Nederland te verbeteren. Om dit te bereiken geeft zij een tijdschrift (SOS-nieuwsbrief) uit, publiceert zij brochures en organiseert zij kaderdagen met semi-intellectuele thema’s.

De activiteiten van Michel Hubert op het Internet gaan echter verder: Hij begint (onder zijn pseudoniem Johan Vereke) een discussiegroep voor blanke nationalisten die een Internet- lokatie hebben. Ook is hij een keer betrapt toen hij een programma met de titel ‘jewrats.exe’ van het net opgehaald had. Wanneer hij in november 1996 de NLSV opricht zal het dan ook niemand verbazen dat hij deze organisatie onmiddellijk op het Internet zet.

De secretaris van de NLSV, Jan Koevoet, is ook een bekende van de CP’86 en sinds medio 1996 een medewerker van de SOS-nieuwsbrief van Marcel Rüter. Hij studeert geschiedenis aan de Hogeschool in Rotterdam. Begin 1997 heeft hij namens de NLSV contacten met het OSL, Voorpost en met de Vlaamse NSV. Eind 1997 is Koevoet lid van de CP’86-afsplitsing Volksnationalisten Nederland (VNN) en bezoekt hij hun feest in Gouda. Als deze partij in maart 1998 aan de gemeenteraadsverkiezingen in Rotterdam meedoet kan men op een ondersteunende handtekening van Koevoet rekenen.

Op een homepage van de ‘Boer Nation Embassy of Nederland’ meldt Marcel R. Bas (1970) zich als ‘Kontak Persoon Suid Afrika’ van de NLSV. Hij is een oude bekende binnen extreem-rechts Nederland en woont in Voorschoten (bij Leiden). In 1991 begon Marcel Bas artikelen te publiceren in het OSL-blad StaVast. Hij laat zich direct goed kennen met een verslag van een anti-golfoorlogdemonstratie in Den Haag waarin hij drie kolommen vuilspuit op links en vredelievend Nederland. In de volgende jaren schrijft Bas vele pagina’s vol over de door hem verfoeide multiculturele samenleving, de stroom van asielzoekers (die hij wil stoppen), en het Nederlandse drugsbeleid (waarbij hij onder andere verslag doet van een gesprek dat hij met twee drugsgebruikers had en passant vertellend dat het hier om personen uit Cambodja en Kameroen gaat). Ook is Marcel Bas sinds enige jaren de vaste verslaggever van StaVast bij de landelijke bijeenkomsten van het OSL.

Vanaf 1993 tot eind 1997 is Bas bestuurslid van de jongeren van de Nederlands- Zuidafrikaanse Werkgemeenschap (NZAW). Ook publiceerde hij regelmatig artikelen in het blad ‘Zuid-Afrika Nu’ van de NZAW. De NZAW was altijd een felle pro- apartheidsorganisatie, maar is zich sinds de omwenteling in Zuid-Afrika wat gematigder gaan opstellen. Dat Marcel Bas tot de extreem-rechtse vleugel van het NZAW behoort blijkt in november 1996. Hij schrijft een artikel in ‘Zuid-Afrika Nu’ over het oprukken van moslim-fundamentalisme en de toenemen de criminaliteit in Zuid-Afrika. In dit artikel neemt hij dermate rechtse standpunten in, dat de voorzitter zich in een naschrift distantieert van de inhoud van het artikel.

Marcel Bas laat zich in zijn geschriften kennen als een oerconservatieve nationalist met racistische buikkrampen. Vreemd genoeg keert hij zich in het openbaar ook af van partijen als de inmiddels verboden CP’86, maar blijkt hij in de praktijk intieme samenwerking met haar leden allerminst te schuwen. Zo prijkt in oktober 1999 zijn naam op de website van het nieuw-rechtse blad Heemland. Bas is de ‘webbeheerder’ van dit tijdschrift dat oorspronkelijk uit de Zuid Hollandse CD-kring stamde. Ook bezoekt hij af en toe bijeenkomsten van de uiterst rechtse organisatie Voorpost, al dan niet in NLSV-verband.

Activiteiten

Naast de achtergronden van het NLSV-kader wijzen ook de activiteiten die de NLSV tot nu toe heeft ontplooid in een extreem-rechtse richting. Naast de anonieme folderacties waarbij verwezen wordt naar een postbus voor verdere informatie heeft een aantal leden van de NLSV in februari 1997 een bezoek gebracht aan een bijeenkomst van Voorpost in België. Op 18 april 1997 hield de NLSV haar eerste openbare activiteit in Nederland. Samen met Vlaamse gasten werd er een Algemeen Nederlands Studenten Zangfeest in Rotterdam gehouden. Echt indrukwekkend was de opkomst hier echter niet. Van de circa twintig aanwezigen bestond ruim de helft uit Vlaamse NSV’ers. Ook Tim Mudde kwam nog even langs. Hij was echter na vijf minuten weer vertrokken.

Ondanks dit geringe succes blijft de NLSV bier-, zang en vormingsavonden organiseren. Bovendien doet zij in mei 1997 mee aan het pinksterkamp dat Voorpost in samenwerking met de Duitse neo-nazistische Junge Nationaldemokraten organiseert. Dat jaarlijkse kamp wordt dan voor het eerst in Nederland gehouden. Later dat jaar bezoekt men de zomeruniversiteit in Frankrijk van extreem-rechtse scholingsorganisatie GRECE(2).

Toekomst

Voorlopig lijken we ons qua omvang geen echte zorgen over de Nederlandse Studentenvereniging te hoeven maken. Al de activiteiten worden slechts door een handjevol mensen verricht. Begin 1997 beweren ze nog dat ze plaatselijke groepen aan het uitbouwen zijn in Utrecht, Leiden, Rotterdam, Amsterdam, Den Haag, Haarlem, Eindhoven en Wageningen. Dit was waarschijnlijk iets te hoog gegrepen want later zegt men in ‘verschillende studentensteden zoals Utrecht, Leiden en Rotterdam’ haar plaatselijke afdelingen te hebben. (zie ook verder naar beneden: NLSV wordt LANS)

In deze laatste drie steden verspreiden ze dan ook af en toe posters en stickers en legt men folders neer op openbare plekken. Zo werden in Rotterdam NLSV-folders aangetroffen in zowel de bibliotheek als de Hogeschool en de Erasmus Universiteit. Ook op de Universiteiten van Leiden en Utrecht duiken regelmatig pamfletten op. Het geheel heeft echter een weinig wervend karakter en de doelgroep toont dan ook weinig interesse. Voor terminologie als ‘kameraadschap’, ‘studentikoziteit’, ‘liefde voor de gehele Nederlandse kultuurgemeenschap’, ‘bewustmaking van de gemeenschappelijke Heel-Nederlandse geschiedenis’, ‘Zelfbewustzijn en fierheid ontwikkelen’ en ‘Standvastig en manhaftig strijden voor ons verbond en onze idealen’ loopt de gemiddelde student immers niet snel warm.

Noten:

1. In het begin gebruikt men de afkorting NSV, maar later moeten ze dit, onder druk van de christelijke Navigators Studenten Vereniging (ook NSV) veranderen en gaan de afkorting NLSV gebruiken. Ook schrijft men eerst Nederlandsche en later gewoon Nederlandse.

2. GRECE; Groupement de Recherches et d’Études pour la Civilisation Européenne.

NLSV wordt LANS

Op 14 oktober 1999 heeft de Nederlandse Studentenvereniging (NLSV) haar naam veranderd in Landelijk Actieplatform voor Nationalistische Studenten (LANS). Men wil “de voorhoede zijn van een nationalistische stroming in de studentenwereld en een landelijke platform voor nationalistische actie voor en door studenten”. De reden voor de naamswijziging is echter onduidelijk. Het zou gedaan zijn om de “landelijke werking te verbeteren” en de organisatievorm zou van een vereniging veranderd zijn in een platform. LANS is dan een koepel waarin diverse lokale studentenverenigingen verenigd zijn. Dit klinkt natuurlijk allemaal erg interessant, maar in feite is er niets veranderd. NLSV’ers in diverse steden hebben een mooie naam verzonnen voor hun lokale groepjes zoals: Diets Studentenverbond Leiden, Nationaal Autonoom Studentenkollektief Utrecht, Nationalistische Studenten Eindhoven en de afdeling Rotterdam blijft de naam Nederlandse Studentenvereniging voeren. In de praktijk blijven het dezelfde splintergroepjes als voorheen. In eerste instantie komt het vermoeden bovendrijven dat men van de besmette naam NLSV af zou willen. In allerlei publicaties was deze club immers al gebrandmerkt als extreemrechts en in de studentenwereld weet men inmiddels ook redelijk goed uit welke hoek de NLSV komt. Door echter het woord ‘nationalistische’ in de naam te gaan voeren is het voor een argeloze buitenstaander al veel sneller duidelijk wat voor vlees men in de kuip heeft. Waarschijnlijker is dus dat men simpelweg publiciteit wilde krijgen, iets wat amper gelukt is.

Een actieve kracht binnen het LANS blijft Jan Koevoet (1974) uit Rotterdam. Hij studeerde geschiedenis aan Hogeschool van Rotterdam. Naast zijn studentenactiviteiten is Koevoet actief bij Voorpost. In maart 1999 voerde hij met Voorpostactieleider Tim Mudde een opmerkelijke actie in Leiden. Nelson Mandela bezocht deze stad om een eredoctoraat te ontvangen. Op het moment dat de wagen van Mandela de Voorposters passeert ontrollen zij een spandoek waarop ‘Mandela moordenaar’ te lezen valt. De heren worden hierbij gearresteerd, maar worden uiteindelijk niet vervolgd. Nog interessant om te melden is dat de postbus van de Nationalistische Studenten Eindhoven (NSE) op naam van Tim Mudde staat als katvanger voor Michel Hubert. Hubert is oprichter en ex-voorzitter van de NLSV en verhuisde recent vanuit zijn studentenwoning in Zeist terug naar Brabant.

LANS heeft tot nu toe ongeveer dezelfde activiteiten als voorheen de NLSV ontplooid. Men verspreidt pamfletten onder studenten, plakt posters en onderhoudt een internetsite. Op de site staan naast allerlei verklaringen en artikeltjes ook links naar andere extreemrechtse organisaties zoals Voorpost en verschillende Duitse en Vlaamse clubs. Eind november voert men een actie tegen de WTO-top in Seattle. LANS noemt een aantal steden waar zij actief is: Eindhoven, Tilburg, Utrecht, Leiden en Rotterdam en men hoopt ook op scholen in Den Haag en Delft actie te kunnen gaan voeren. In januari reageert LANS op een anti-fascistische actie van de Jonge Socialisten (JS). Zij voerden actie tegen de ABN-Amro om hun adviezen aan Jorg Haider van het uiterst rechtse FPÖ (Oostenrijk). LANS nam een kijkje op de internetsite van de JS en ontdekte daar wat communistische vlaggen. Vervolgens maakte ze een poster over de wandaden van het communisme en zette dit tegenover de actie van de JS. In een persbericht verklaard LANS dat men deze posters in Eindhoven, Utrecht, Zwolle, Leiden en Rotterdam zal verspreiden.