Zijn de deelnemende partijen extreemrechts of zijn het gewone rechtse partijen die een aantrekkingskracht hebben op rechtsextremisten? Als we alleen naar de partijprogramma’s kijken zijn conclusies soms moeilijk te trekken. Misschien helpt een kijkje achter de schermen? Welke mensen zijn betrokken bij deze verkiezingen? De PVV van Geert Wilders doet maar in twee gemeentes mee. Maar in diverse andere plaatsten doen partijtjes mee die zich sterk op de PVV richten en proberen mee te liften op hun succes. Twee van deze partijtjes zijn extreemrechts. Die doen in Almelo en Utrecht mee. Bij Trots op Nederland lopen allerlei PVV’ers rond. Blijven zij Verdonk trouw als zij verkozen zijn of keren zij terug naar de PVV? En wat doet de extreemrechtse activist Anton van Wijngaarden bij Trots op Nederland? Neonazi’s zijn te vinden bij de NVU en de Gelderse Centrumdemocraten. Bestaat de LPF eigenlijk nog of is die verder ineen gestort? Lees het allemaal via onderstaande links:
Trots op Nederland Lijst Rita Verdonk
In maar liefst 42 gemeentes doet de partij van Rita Verdonk mee aan de verkiezingen. De voormalige VVD-minister toont zich minder krampachtig dan Geert Wilders en is bezig een echte democratische partij op te bouwen. In haar standpunten en uitspraken is Rita Verdonk minder radicaal dan de PVV en figuren waar een extreemrechts luchtje aan hangt worden uit de partij gezet. Toch kent de partij zelf ook stevige standpunten over immigratie en integratie. Immigranten zijn alleen welkom als wij er zelf profijt bij hebben en het onzekere leven van buitenlanders die zonder status in Nederland verblijven is nog niet erg genoeg, dit moet van TON ook nog strafbaar gesteld worden. Er wordt flink in de ontwikkelingshulp voor arme landen gesneden, ook de subsidies moeten er aan geloven. Verder wil TON Marokkanen en Antillianen zwaarder dan autochtonen gaan bestraffen na het plegen van misdrijven Deze mensen worden dus niet meer als individu gezien, maar als lid van een etnische groep die anders behandeld zou moeten worden. Daarmee situeert Trots op Nederland zich duidelijk rechts van de VVD. In haar presentatie komt de partij niet extremistisch over. Maar door de harde rechtse standpunten enerzijds en het accepteren van leden anderzijds, zou de partij aantrekkingskracht kunnen hebben op rechtsextremisten. Omdat wij wilden bezien in hoeverre die de partij daadwerkelijk geïnfiltreerd hebben, is er bij TON naar kandidaten en ondersteuners gekeken.
De meeste kandidaten en ondersteuners van Trots op Nederland Lijst Rita Verdonk zijn, zover wij kunnen overzien, niet afkomstig uit extreemrechtse hoek. Het is een samenraapsel van politieke nieuwkomers en voormalige leden van de LPF, VVD en lokale partijen. Er zitten mensen tussen die uit een rechtsere hoek komen.
Nederland is een blank land
“Nederland is een blank land. Zuiver en Rijn zo hoort Europa te zijn.” Anton van Wijngaarden (1989) neemt op internet geen blad voor de mond. Deze kandidaat voor Trots op Nederland staat op plaats nummer drie voor een zetel in de gemeenteraad van Twenterand. Van Wijngaarden is sinds 2007 actief in de extreemrechtse activistische beweging. Dat begon met een groot aantal racistische uitingen op het internet en resulteert later in het lidmaatschap van actiegroepen en de deelname aan acties en demonstraties in binnen- en buitenland.
Op het extreemrechtse Holland Hardcore forum vertelt deze TON kandidaat dat hij aan een ‘extreemrechtse revolutie’ mee wil gaan doen en dat ‘blanken voor hun ras op moeten komen’. Hij vertelt een moskee te willen vernietigen en tegen ‘rassenvermenging’ te zijn. Hij “erkent noch ontkent de Holocaust” en is verantwoordelijk voor een grote reeks aan vergelijkbare uitspraken. De rol van Anton van Wijngaarden binnen de extreemrechtse beweging wordt na verloop van tijd steeds groter. Hij wordt beheerder van het Holland Hardcore forum en lid van de extreemrechtse actiegroep Voorpost. Voor deze organisatie treedt hij op als woordvoerder om de lokale pers te woord te staan. Hij maakt tevens deel uit van de ordedienst en neemt deel aan extreemrechtse bijeenkomsten en demonstraties in Nederland en Vlaanderen. Op dit moment staat deze activist kandidaat voor TON. Blijkbaar herkent Van Wijngaarden zichzelf in het nationalisme van TON en de harde uitspraken van Rita Verdonk over vluchtelingen en immigranten.
Partij voor de Vrijheid
Diverse kandidaten en ondersteuners waren betrokken bij de radicalere PVV van Geert Wilders. Bij de kandidaten is dat extra interessant, want zij maken kans straks gemeenteraadslid te worden. En waar ligt hun loyaliteit dan? Kozen zij opportunistisch voor Trots op Nederland omdat de PVV niet in hun gemeente mee ging doen? Of was het een echte keuze voor een gematigder geluid? Stappen de gemeenteraadsleden later over naar de PVV of blijven ze TON trouw na hun installatie? In november 2009 stelde een woordvoerder van Trots op Nederland nog dat “aanhangers van de PVV” die “een groep in de samenleving uitsluiten” zullen worden geweerd van de kandidatenlijst bij TON. In Amersfoort staat Tamara Wulffelé (1981) op de tweede plek. Zij steunde de PVV in 2006 bij de verkiezingen. Sterker nog, zij is dan een van de mensen die verantwoordelijk is voor het inleveren van de kandidatenlijst van de PVV in de kieskring van de provincie Utrecht. Tamara Wulffelé was in 2005 bestuurslid van de Jonge Fortuynisten en actief bij Forza! Nederland.
Ook in Tilburg staat een belangrijke Jonge Fortuynist kandidaat. Joost van Puijenbroek (1982) is er zelfs de lijsttrekker, en maakt dus goede kans gemeenteraadslid te worden. Hij is vanaf 2003 bij de Jonge Fortuynisten actief, onder andere als vice-voorzitter van het hoofdbestuur. Als de extreemrechtse partij Nieuw Rechts in november 2004 een bijeenkomst houdt met Forza! Nederland om Theo van Gogh te herdenken is Joost van Puijenbroek een van de sprekers. Op het internetforum van de Fortuynisten stelt hij dan ook dat hij geen gevaar ziet in extreemrechts. Op een andere site van de Jonge Fortuynisten roept hij in 2009 zijn achterban op om de PVV financieel te steunen.
Verschillende mensen die in 2006 de PVV ondersteunen bij de verkiezingsdeelname staan op lagere, en mogelijk onverkiesbare, plekken op lijsten van Trots op Nederland. Dan gaat het bijvoorbeeld om Thea Schampers (1956) in Den Bosch, Marcel Stokvis (1977) in Heerlen, Robert ten Bosch (1954) in Purmerend en Bram Sonneveld (1984) in Almere. De PVV is in Almere een directe concurrent van Trots op Nederland. Hans Krosse (1949) uit Rosmalen is de vierde kandidaat van Trots op Nederland in Den Bosch. Hij steunde in 2003 de extreemrechtse LPF-afsplitsing de Conservatieven.nl van Winny de Jong en Michiel Smit bij hun verkiezingsdeelname.
Tot slot kijken we naar Den Haag. Dat is de tweede gemeente waar Trots op Nederland het tegen de PVV opneemt. Cees de Jager (1949) staat begin 2009 op een uitgelekte uitnodigingslijst van een PVV bijeenkomst. Hij is de zesde kandidaat op de Haagse lijst van TON en was jarenlang raadslid voor een lokale Scheveningse partij. Ook steunde hij de Partij voor Nederland van Hilbrand Nawijn bij de verkiezingen in 2006. Dat deed TON-kandidate Amy Mac Gillavry (1975) ook. Zij komt uit de LPF. Bij de Haagse TON-lijst zitten meer mensen die bij de Partij voor Nederland betrokken zijn geweest. Hilbrand Nawijn werkte toen samen met Filip de Winter van het Vlaams Belang. Ze gingen op een studiereisje naar geestverwanten in Denemarken en Nawijn ontving De Winter in het huis van wijlen Pim Fortuyn. Dit tot afschuw van menig Fortuynist. Dat was kennelijk geen probleem voor enkele Haagse kandidaten voor Trots op Nederland. Willem van der Velden (1942), Paul Just de la Paisieres (1949) en Helene Vos-van der Velden (1967) waren in 2006 dan ook gewoon kandidaat bij de Tweede Kamerverkiezingen voor Nawijn’s partij. Over Willem van der Velden is nog meer te zeggen. In 2002 was hij kort Tweede Kamerlid voor de LPF. Hij kwam niet meer terug nadat het kabinet instortte. In die tijd laat hij zich assisteren door een voormalige Centrumpartijprominent Rien Boiten. Kritiek daarop wuift hij weg. In 2006 is Van der Velden de Haagse lijsttrekker voor de LPF en wordt ook verkozen. Tegelijkertijd staat hij bij de Parlementsverkiezingen dus kandidaat voor de LPF-concurrent Partij voor Nederland en veroorzaakt zo een verwarrende situatie. Als media in 2006 berichten over een mogelijke financiering door het Vlaams Belang van het verkiezingsmateriaal van de Partij voor Nederland ontkent Willem van der Velden als partijpenningmeester deze beschuldigingen.
Er staan dus enkele mensen kandidaat voor Trots op Nederland met een omstreden politiek verleden. Zullen zij verkozen worden en blijven ze de partij dan trouw? Trots op Nederland heeft al eerder laten merken korte metten te maken met rechtsextremisten die de partij binnen willen komen. En wat gebeurt er als het PVV geluid hen toch meer aan blijkt te spreken? Keren de voormalige PVV’ers dan terug naar Wilders? In Alphen aan den Rijn is overigens de eerste kandidaat al uit TON gezet vanwege extreemrechtse berichten op internet. Wim Schouten twitterde dat hij moslims dood wilde schieten die tegen Joden en Israel zijn.
Terug naar boven #boven
Partij Vrij Utrecht een doorstart van het Nederlands Blok
Wim Vreeswijk heeft met zijn echtgenote Irene Mullaert een nieuwe partij opgericht om in de stad Utrecht aan de verkiezingen mee te doen. De partijnaam en het logo verwijzen naar de PVV.
Vreeswijk kent Geert Wilders sinds eind jaren negentig toen zij beiden in de Utrechtse gemeenteraad zaten. Wilders namens de VVD en Vreeswijk namens het Nederlands Blok. Wim Vreeswijk geeft nu regelmatig kritiek op Wilders, die hij de ene keer te soft en de andere keer te radicaal vindt. Het echtpaar Vreeswijk trachtte in de aanloop naar deze verkiezingen zich aan te sluiten bij Trots op Nederland, maar waren niet meer welkom toen duidelijk werd wie zij waren. Want vooral Wim Vreeswijk (1950) heeft een flinke carrière binnen extreemrechts doorlopen. Vanaf begin jaren tachtig is hij belangrijk bij de Centrumpartij en later de CD waar hij tal van bestuursfuncties bekleedde en zetels innam in gemeenteraden en provinciebesturen. Hij was de voorzitter en grote man van het Nederlands Blok dat de Nederlandse zusterpartij van het Vlaams Blok had moeten worden. Vreeswijk bezocht de zwarte NSB-weduwe Rost van Tonningen, maar ook een bijeenkomst van een pro-apartheidsclub en kameraadschapavonden van Voorpost op de Yzerbedevaart. Vreeswijk trachtte zich de afgelopen jaren al aan te sluiten bij Leefbaar Nederland en de LPF, maar kwam nooit verder dan een gewoon lidmaatschap. In 2003 bracht hij het extreemrechtse partijtje de Conservatieven.nl (van Winny de Jong en Michiel Smit) in opspraak door zijn hand- en spandiensten bij de verkiezingen. Wim Vreeswijk is nu lijsttrekker van zijn PVU. Het partijtje keert zich tegen de opvang van asielzoekers en stemrecht voor buitenlanders. Irene Vreeswijk-Mullaert (1952) staat op de derde plek op de kandidatenlijst van de PVU. Sinds begin jaren tachtig is zijn actief bij de Centrumpartij, de CD en het Nederlands Blok. Ze stond bij veel verkiezingen kandidaat en was bestuurslid van het Nederlands Blok. Ook zij bezocht bijeenkomsten in België van het Vlaams Blok, vaak samen met haar man.
De nummer twee op de kandidatenlijst is John van Walsum (1937) uit Utrecht. Van Walsum komt ook uit het Nederlands Blok en stond in 2000 kandidaat in Utrecht. Dat geldt ook voor Mevrouw M. Kuipers (1937) op plaats vier, Norbert Keijzers (1951) op plaats zes en Joop van de Brug (1935) op plaats acht van de PVU. Zij stonden in de jaren daarvoor ook diverse malen kandidaat voor het Nederlands Blok. In 2003 steunde Norbert Keijzers de Conservatieven.nl bij de Kamerverkiezingen. Waarschijnlijk op verzoek van Vreeswijk. 
Het extreemrechtse verleden van Joop van Rijswijk (1938) gaat iets verder terug in de tijd. Hij was eind jaren tachtig, begin jaren negentig bij de CD actief. Zo stond hij kandidaat bij de Tweede Kamerverkiezingen en het Europese Parlement. Ook trachtte hij voor de CD verkozen te worden in zowel de provincie als de stad Utrecht. Hij was bestuurslid van de Utrechtse CD kring, maar werd in 1991 geen Statenlid vanwege zijn gezondheid. Althans dat was de reden die daarbij werd opgegeven. Nu is hij kennelijk weer gezond en staat op de vijfde plek van de PVU. Ondersteuners Als een partij geen zittende raadsleden heeft in een gemeente moet er een aantal handtekeningen verzameld worden om mee te kunnen doen aan de verkiezingen. Onder deze ondersteuners van de PVU zitten een aantal interessante personen. De heer I. van Basten (1937) bijvoorbeeld komt ook uit het Nederlands Blok. Hij stond in 1999 en 2000 bij verschillende verkiezingen kandidaat voor die partij. Dat deed dhr. J. Bronk (1934) ook driemaal in die periode. Daarnaast stond Bronk in 1994 ook kandidaat voor de CD in Utrecht. Ook hij is in 2003 kennelijk door Vreeswijk gecharterd om een handtekening te zetten voor de Conservatieven.nl De laatste handtekeningzetter die genoemd moet worden is Cornelis (Kees) van Asperen (1953). Vanaf 2001 is hij een aantal jaren actief op extreemrechtse internetfora. Op het extreemrechtse forum Polinco noemt hij de Holocaust een mythe. Hij wil dan een actie op poten zetten om allerlei zaken als “Shoah” aan te gaan duiden om het begrip zo uit te hollen. Ook ziet hij een “zionistisch dubbelspel” bij veel joden. Hij had enige tijd een virtueel partijtje opgericht dat “Sociaal Autarkistisch Meritocratische Partij” moest heten. Inmiddels heeft hij dat omgedoopt tot NedSam en op de website daarvan roept hij joodse Nederlanders op hun “valse identiteit” van het Jodendom op te geven. Want om rust en vrede te vinden moet “de Jood” die hier in Nederland woont het Nederlanderschap als zijn ziel herkennen en zijn joodse achtergrond als fantoom zien. Kees van Asperen is via het internet ook verbonden aan de Vereniging van Nederlandse Nationalisten van oud-CP’86 man Ronald van der Wal.
Vanwege het veranderde politieke landschap waant Vreeswijk zich nu salonfähig. Niets is echter minder waar. Niet alleen zijn kandidatenlijst toont aan dat de PVU een doorstart van het Nederlands Blok is. Ook het bezoek van Vreeswijk aan Filip de Winter van het Vlaams Belang om advies voor zijn campagne in te winnen plaatst de PVU in de extreemrechtse hoek. De verkiezingsfolders voor het Utrechtse publiek worden door deze Vlaamse rechtsextremisten gedrukt en zelfs voor het hosten van de website van de PVU wordt gebruik gemaakt van de diensten van de ‘internetstrategen’ van het Vlaams Belang.
Terug naar boven #boven
Partij Vrij Groningen
De Partij vrij Groningen (PVG) richt zich qua naam en logo op de PVV stemmers. Ook in het verkiezingsprogramma herkennen we deze koers. Milieumaatregelen zijn zinloos en te duur, de partij wil dan ook flink snijden in subsidies op dit terrein. Er mogen geen islamitische scholen in Groningen komen. Ook moeten er coffeeshop verdwijnen en staat de PVG voor een repressief veiligheidsbeleid. Het kraken van leegstaande woningen is uit den boze en de partij wil een “zorgelijke demografische ontwikkeling” in Groningen stoppen en koppelt dit aan criminaliteit en verloedering. 
Lijsttrekker Matthijs Jansen (1979) is dan ook actief geweest bij de PVV van Geert Wilders. In 2006 was hij campagnemedewerker van de Tweede Kamerfractie. Hij hielp de partij bij de landelijke verkiezingsdeelname van 2006 in Groningen. Daar maakte hij echter een controversiële keuze in door een oproep te plaatsen op het extreemrechtse Polincoforum. Hij wilde zo Polincomensen oproepen de PVV actief te ondersteunen bij de verkiezingen. Jansen verklaarde achteraf niet van het extreemrechtse karakter van Polinco geweten te hebben. Het zegt wellicht iets over zijn politieke normen en waarden dat hij het racistische taalgebruik op Polinco niet als een obstakel herkende. In 2002 was Matthijs Jansen nog als handtekeningzetter in de weer bij de LPF die toen aan de verkiezingen mee deed. 
Ondersteuners
Als een partij geen zittende raadsleden in een gemeente heeft moet er een aantal handtekeningen verzameld worden om mee te kunnen doen aan de verkiezingen. De meeste van deze handtekeningzetters voor de PVG zijn onbekenden. Althans in de zin van de extreemrechtse politiek. Er zit een enkele LPF’er tussen. Ook Jan van Aartsen (1950) uit Groningen tekent. Hij stond in 2002 kandidaat voor de LPF bij de landelijke verkiezingen. Hij vond toen dat Nederland stampvol was en het asielzoekerprobleem ons boven het hoofd aan het groeien was. De immigratie moest dan ook stopgezet worden evenals de ontwikkelingshulp. Jan van Aartsen is dan de voorzitter van de Groningse LPF afdeling. Op een bijeenkomst van deze partij kwam hij in contact met mensen van Polinco. Dit beviel hem dermate goed dat hij deelnemers van Polinco voor de LPF wilde werven. In 2003 is Jan van Aartsen betrokken bij het mislukte verkiezingsavontuur van Emile Ratelband en in 2006 steunt hij de PVV van Wilders bij de verkiezingsdeelname in Groningen.
Terug naar boven #boven
Partij Vrij Almelo
In de herfst van vorig jaar werden enkele mensen uit Almelo uit Trots op Nederland van Rita Verdonk gewipt vanwege hun extreemrechtse verleden. Ze duiken nu op met de Partij Vrij Almelo (PVA) die zich qua naam en logo op de PVV-stemmers richt. In het verkiezingsprogramma vinden we ook zinnen die we van Wilders zo goed kennen, zoals het afschaffen van “linkse hobby’s”. Men kijkt met een sombere bril naar de integratie, maar ondanks hun traditioneel extreemrechtse achtergrond komt het verkiezingsprogramma milder over dan dat van de PVV. Zo keert de PVA zich niet tegen de komst van nieuwe immigranten en valt men de islam niet aan. 
De lijsttrekker van de Partij Vrij Almelo is Harry de Olde (1947). Hij werd vorig jaar korte tijd penningmeester van de afdeling Almelo van Trots op Nederland. Ook zou hij kandidaat gaan worden. Toen zijn extreemrechtse verleden bekend werd was het spel snel uit. Want Harry de Olde loopt al lang rond in de rechtse hoeken van het politieke speelveld. In de jaren zeventig was hij verkiezingskandidaat voor de rechtse Boerenpartij. In 1982 was hij de lijsttrekker in Almelo voor de Boerenpartijafsplitsing “Binding Rechts”. In 1986 helpt hij de Centrumpartij bij hun verkiezingsdeelname en in 1994 doet hij hetzelfde voor de CD van Hans Janmaat. Tien jaar later weet hij het tot penningmeester van de LPF in Almelo te schoppen. In 2006 blijkt dat hij zich tot de partij Nieuw Rechts van Michiel Smit bekeerd heeft. Hij staat dan opnieuw kandidaat in Almelo. In 2007 helpt hij Nieuw Rechts bij de Provinciale Verkiezingen. Maar Nieuw Rechts werd opgeheven en Harry de Olde was toe aan zijn zoveelste politieke avontuur.
Op de tweede plek van de kandidatenlijst van de PVA staat Gerwin Kamphuis (1971). Hij heeft ook bemoeienis gehad met een project van Michiel Smit, al was dat voor Nieuw Rechts ontstaan was. Kamphuis was de regiocoördinator van de extreemrechtse LPF-afsplitsing Conservatieven.nl, van onder meer Winny de Jong en Michiel Smit, bij Tweede Kamerverkiezingen in januari 2003.
Een drietal PVA-kandidaten stond in 2006 kandidaat voor Nieuw Rechts toen die aan de gemeenteraadsverkiezingen in Almelo mee deed. Het gaat om Robert Snijder (1952), Sylvia Almoes (1987), en Michel Loohuis (1986). Daarmee is er dus een stevige vertegenwoordiging van mensen met een extreemrechts partijverleden bij de PVA actief. 
Ondersteuners
Dat beeld wordt versterkt als we naar de ondersteuners kijken. Als een partij geen zittende raadsleden in een gemeente heeft moet er een aantal handtekeningen verzameld worden om mee te kunnen doen aan de verkiezingen. Onder deze ondersteuners zien we enkele mensen die in 2003 voor de Conservatieven.nl getekend hebben. Ook enkele mensen die in 2006 of 2007 voor Nieuw Rechts tekenden.
Onder hen is de echtgenote van lijsttrekker Harry den Olde, Geertruida de Olde-Groothuijs (1945). Ook zij stond in 1982 kandidaat voor Binding Rechts in Almelo en steunde de Centrumpartij in 1986 bij de verkiezingen. In 2006 deed zij hetzelfde voor Nieuw Rechts.
Ronald Lubach (1966) was in 2004 de voorzitter van de LPF in Almelo. De afdeling organiseerde toen een bijeenkomst waarop de rechtsextremistische ideoloog Alfred Vierling spreker was. In 2006 is Ronald Lubach overgestapt naar Nieuw Rechts. Hij staat twee maal kandidaat bij verkiezingen. Hij wilde ook kandidaat voor Trots op Nederland worden, maar daar hadden Verdonk en de haren geen zin in. Ronald Lubach helpt de PVA met een ondersteunende handtekening.
Terug naar boven #boven
Lijst Pim Fortuyn
Er bestaan nog steeds lokale afdelingen van de Lijst Pim Fortuyn. De ontmanteling zet zich echter onverminderd voort. Alleen in Eindhoven is er nog echt sprake van een gewone LPF. In Spijkenisse en het Westland hebben de lokale LPF afdelingen zich omgedoopt tot Lokale Politieke Federaties, waardoor ze dezelfde afkorting kunnen blijven gebruiken. De LPF afdeling in Duiven is als Pro Duiven verder gegaan. In Harlingen, Leeuwarden en Barneveld doen groepjes LPF’ers mee als Nederlandse Klokkenluiders Partij. Deze Klokkenluiderspartij doet ook in Delft en de Haarlemmermeer mee, maar dan zonder voormalige LPF’ers. Daar krijgen ze dan weer steun van enkele verdwaalde PVV’ers. 
In Eindhoven heeft de LPF Marco Pastors (1965) als lijstduwer weten te strikken. In zijn woonplaats Rotterdam is hij de lijsttrekker van Leefbaar Rotterdam. Geert Wilders adviseert alle Rotterdammers op hem te stemmen.
Marco Pastors
Nederlandse Klokkenluiders Partij
De Barneveldse kandidatenlijst van de Nederlandse Klokkenluiders Partij bevat een opvallende naam. Op de vierde plek staat daar Pieter Storm (1934). In 1995 was hij kringlid van de CD van Hans Janmaat. Hij stond in 1995 kandidaat voor de CD bij de verkiezingen voor de Provinciale Staten in Gelderland, maar werd niet verkozen. Hij was uit zichzelf lid geworden van de CD uit onvrede met andere politieke partijen. In 2006 staat Pieter Storm kandidaat voor de LPF in Barneveld en steunt hij de Partij voor Nederland van Hilbrand Nawijn bij de landelijke verkiezingen. Nawijn trekt in die tijd op met Filip de Winter van het Vlaams Belang. 
In de Haarlemmermeer is Jan Ossewaarde (1928) ondersteuner voor de Nederlandse Klokkenluiders Partij. In 1982 was hij kandidaat voor de rechtse PvdA afsplitsing DS’70 bij de verkiezingen voor de Tweede Kamer. In de jaren negentig is hij actief in de lokale politiek. Vanaf 2003 is hij actief op een e-maillijst van rechtse LPF-aanhangers, daar keert hij zich tegen de islam en tegen Job Cohen. In 2005 bericht de lokale krant over zijn extreemrechtse spammailtjes waar iemand eens aangifte tegen gedaan had. Dat had echter geen juridische gevolgen voor Ossewaarde. In 2006 wil hij dat het extreemrechtse groepje Handhaving Waarden en Normen waarbij hij betrokken is met de PVV samen gaat werken. In de Haarlemmermeer doet momenteel nog een rechtse lijst mee aan de gemeenteraadsverkiezingen. Dit Forza! Haarlemmermeer kreeg in 2006 nog de steun van Jan Ossewaarde bij de verkiezingen.
Terug naar boven #boven
Forza!
In Haarlem en haar buurgemeente Haarlemmermeer doet het partijtje Forza! Nederland mee onder de namen Forza! Haarlem en Forza! Haarlemmermeer. Naast een knipoog naar de toenmalige partij Forza Italia van Silvio Berlusconi stond Forza bij de oprichting van de Nederlandse partij in 2004 nog voor “Fortuynistische Oproep tot een Realistische en Zakelijke Aanpak!”. Deze gekunstelde betekenis van de partijnaam lijkt de partij achter zich gelaten te hebben, maar de partij heeft haar wortels dus in de Fortuynstroming. Op de verkiezingsposters in Haarlem richt Forza! zich op de PVV-stemmer met de kreet “Geert stemt Forza!”. Verder is een aantal Haarlemse kandidaten uit Trots op Nederland gezet vanwege vermeende extreemrechtse contacten. 
In ieder geval zitten er diverse rechtse standpunten in het partijprogramma. Zo moet de subsidie van het antidiscriminatiebureau gestopt worden en mogen er geen minaretten gebouwd worden. Sowieso mag er geen moskee in een buurt komen die daartegen protesteert. Er moet meer cameratoezicht komen en gesneden worden in subsidies voor cultuur. In februari ontstaat er een relletje nadat de Hoofddorpse Courant schrijft dat kandidaten van Forza! Haarlemmermeer dingen roepen dat “wij minaretten plat zouden bulldozeren” en dat “als je niet van buitenlanders zou houden je dan op Forza! moet stemmen”. De partij doet aangifte van smaad en ontkent deze standpunten in te nemen. Verder stelt men: Forza! is tegen discriminatie en uitsluiting, maar heeft enkel en alleen andere opvattingen over hoe de integratie van minderheden zou moeten plaatsvinden. 
In Haarlem is Bert Gijrath (1945) de lijsttrekker. Hij werd in november 2009 uit Trots op Nederland gezet vanwege vermeende extreemrechtse contacten. Van Gijrath is iets dergelijks verder niet bekend. Hij was in de jaren negentig bij D66 en de Nederlandse Middenstands Partij actief. De kritiek van Trots op Nederland op hun Haarlemse afdeling spitste zich vooral toe op Willem Elsthout jr. (1989) uit Haarlem. Van hem zijn ook geen extreemrechtse activiteiten bekend, maar het feit dat hij de zoon van het voormalige CD-Tweede Kamerlid Wim Elsthout is, heeft zijn carrière bij Trots op Nederland geen goed gedaan. Het is dus niet echt slim om zijn vader en moeder een ondersteunende verklaring voor Forza! Haarlem te laten tekenen. Nieuwe partijen moeten een aantal ondersteuningsverklaringen laten tekenen om mee te kunnen doen. Vader Wim Elsthout (1963) en moeder Adèle Gilles (1965) tekenen nu dus een dergelijke verklaring.
Adèle Gilles is in 1986 betrokken bij de Centrumpartij en vanaf 1987 betrokken bij de Centrumdemocraten (CD) tot de ondergang van de partij in 1999. In 2006 staat ze kandidaat voor de geflopte CD-voortzetting Conservatieve Democraten. Daarvan is ze dan ook partijsecretaris. Wim Elsthout was de lijsttrekker van de Centrumpartij in Haarlem in 1986, maar liep toen al wat jaartjes rond binnen extreemrechts. Vanaf 1987 tot aan het verdwijnen van de CD is hij een van de belangrijke figuren binnen de partij. Zo was hij Tweede Kamerlid naast Hans Janmaat. In 2004 probeert hij actief te worden bij Nieuw Rechts en in 2006 is hij voorzitter van de Conservatieve Democraten met welke partij hij in Amsterdam aan de verkiezingen mee doet. In januari 2009 verklaart Elsthout zich solidair met Geert Wilders, door deel te nemen aan een PVV manifestatie bij de rechtbank waar de PVV leider voor moet komen.
Wim Elsthout in actie voor Geert Wilders, 20 januari 2010 in Amsterdam
In Haarlemmermeer is Paul Meijer (1967) de lijsttrekker van Forza! Haarlemmermeer. Hij komt oorspronkelijk uit de LPF en zat in het lokale bestuur van die partij. Hij doet in 2006 ook al met Forza! mee aan de raadsverkiezingen in Haarlemmermeer, maar behaalt geen zetels. Paul Meijer is tevens voorzitter van Forza! Nederland en heeft bemoeienis gehad met Nieuw Rechts van Michiel Smit. Zo richtten de twee partijtjes in 2004 een “Comité Abou NEE NEE” op, dat zich tegen de Vlaamse moslimleider Abou Jahjah keerde. In datzelfde jaar organiseert Forza! met Nieuw Rechts een manifestatie in Amsterdam nadat Theo van Gogh vermoord is. Paul Meijer spreekt hier dan de aanwezigen toe.
In 2006 staat Meijer kandidaat voor de Tweede Kamerverkiezingen voor de mislukte Partij voor Nederland van Hilbrand Nawijn. Nawijn veroorzaakte in 2005 verontwaardiging in Fortuynistische kringen door Vlaams Belang voorman Filip de Winter in het huis van Pim Fortuyn te ontvangen voor een samenwerkingsproject. Voor Paul Meijer was dit kennelijk geen reden om Nawijn rechts te laten liggen.
Vanaf eind 2007 tracht Paul Meijer bij Trots op Nederland in het gevlei te komen. Hij richt een lokale website op en bezoekt in 2008 een TON feest in Amsterdam. Maar Trots op Nederland doet zonder Paul Meijer mee in de Haarlemmermeer.
Paul Meijer spreekt voor Nieuw Rechts en Forza! in november 2004
Tot slot staat in Haarlem Simon Knol (1990) uit Heemstede kandidaat. Op internet profileert hij zich als PVV aanhanger en begin 2009 stond hij op de uitgelekte uitnodigingslijst van een PVV bijeenkomst.
Terug naar boven #boven
Liberaal Sociaal Democraten
Een jaar geleden splitst een groepje raadsleden van Leefbaar Rotterdam zich af en richt een nieuwe partij op met de neutraal klinkende naam Liberaal Sociaal Democraten (LSD). De partij situeert zichzelf “rechts van het midden” en wil ook rechtse allochtonen aan gaan spreken. De PVV en Trots op Nederland vinden ze dan ook veel te rechts. Daarmee stelt de LSD zich gematigder op dan de moederpartij Leefbaar Rotterdam.
De LSD doet alleen in Rotterdam mee en in enkele Rotterdamse deelraden. In de deelraad Prins Alexander is een groepje van vijf mensen betrokken die in 2006 nog voor de PVV van Geert Wilders tekenen.
Diana Burghout-Eimers (1963) is een van hen. Zij is de lijsttrekker van de LSD in Prins Alexander en de tiende kandidaat in de centrale stad. In 2006 was zij in de Rotterdamse kieskring verantwoordelijk voor het verzamelen van ondersteuningsverklaringen voor Geert Wilders. Zonder haar werk had de PVV dus niet mee kunnen doen in Rotterdam.
Het gezicht van de LSD wordt bepaald door Johan Soijer (1949) en Danny Sombeek (1948). Ze staan bovenaan de kandidatenlijsten in de stad en deelraden. Johan Soijer was raadslid van Leefbaar Rotterdam en stond in 2003 kandidaat bij de Tweede Kamerverkiezingen namens de Conservatieven.nl, een extreemrechtse afsplitsing van de LPF met Winny de Jong en Michiel Smit.
De wens van de LSD om rechtse allochtonen aan zich te binden is in ieder geval gelukt in de deelraad Feijenoord. Daar staat Bilal Akdag (1971) kandidaat. Hij kwam in 2000 in opspraak als ex-voorzitter van de Turkse vereniging Versaar. Die organisatie had banden met de extreemrechtse Turkse stroming Grijze Wolven. Bilal Akdag is in 2000 samen met allerlei figuren van de Grijze Wolven aanwezig op een bijeenkomst van Versaar. 
Terug naar boven #boven
Diversen
Centrumdemocraten
In Purmerend staat Walter Dedters (1942) kandidaat bij de Stadspartij. Hij steunde in 1998 de CD van Hans Janmaat bij de gemeenteraadsverkiezingen in Purmerend met een handtekening. 
In Heerhugowaard staan enkele voormalige CD’ers op de lijst van Burgerbelang. De belangrijkste persoon daarvan heeft echter al omstandig afstand genomen van dit verleden.
In Amsterdam is Henk Bakker jr. (1969) de lijsttrekker van Leefbaar Amsterdam. Samen met zijn inmiddels overleden vader bestuurde hij een tijdlang het partijtje Leefbaar Amsterdam ’92 (LA’92). Die partij viel vooral in de beginjaren op met zeer rechtse straattaal tegen asielzoekers. In de jaren voor haar ondergang is LA’92 verwikkeld in een strijd met de gemeente over haar subsidiegelden doordat de geldstromen niet verantwoord kunnen worden. In de afgelopen jaren was Henk Bakker jr. betrokken bij de LPF, bezocht hij een actie van de extreemrechtse actiegroep Taalverdediging op Schiphol, ondersteunde hij de extreemrechtse LPF-afsplitsing de Conservatieven.nl bij verkiezingsdeelname en raakte hij financieel aan de grond door een faillissement. Het nieuwe Leefbaar Amsterdam ziet echter toch een volksvertegenwoordiger in hem.
In Zoetermeer is Hilbrand Nawijn (1948) weer lijsttrekker van zijn persoonlijke partij, de Lijst Hilbrand Nawijn (LHN). De voormalige minister van de LPF deed in 2006 met de Partij voor Nederland vergeefs mee aan de Tweede Kamerverkiezingen. Nawijn werkt in die tijd samen met Filip de Winter van het Vlaams Belang. Ze gaan samen op een studiereis naar geestverwanten in Denemarken en Nawijn ontvangt De Winter in het huis van wijlen Pim Fortuyn. Dit tot afschuw van menig Fortuynist. Ze willen dan samen een denktank oprichten en de Vlaamse rechtsextremisten zouden het campagnemateriaal van Nawijn gefinancierd hebben. Veel recenter is de actie van Hilbrand Nawijn om de radicale actiegroep Vrienden van Pim Fortuyn / Beeld van Pim juridisch bij te staan in een aanklacht tegen Alexander Pechtold. Nawijn is advocaat van beroep en in november 2009 klagen zij de D66 leider aan omdat Pechtold Geert Wilders van de PVV ‘extreemrechts’ had genoemd.
Hilbrand Nawijn
Terug naar boven #boven
Nederlandse Volksunie – NVU
Bij deze gemeenteraadsverkiezingen doet de Nederlandse Volksunie (NVU) in vier gemeentes mee. Vooral in de regio Arnhem – Nijmegen heeft de partij groepjes aanhangers. Elf mensen hebben het aangedurfd om zich te kandideren voor de nationaalsocialistische partij. Op de vier lijsten in Arnhem, Nijmegen, Heerlen en Overbetuwe staan deze elf personen verschillende keren, in wisselende samenstelling.
In de afgelopen jaren is de partij niet ingrijpend van karakter veranderd. Men loopt enkele malen per jaar in een demonstratieve optocht door een stad en ziet aanhangers komen en gaan. Ongeacht het officiele thema ontaarden deze demonstraties telkens weer in een tijdelijke vrijhaven waarin het nationaalsocialisme wordt verheerlijkt. Ook is de soms kritiekloze benadering van slecht geinformeerde journalisten schokkend. Partijvoorman Constant Kusters mag regelmatig op komen draven op radio, televisie of in de krant. Menig journalist blijft hangen in een verbazing dat het nationaalsocialistische partijprogramma ook socialistische elementen kent. Inkoppertjes voor Kusters die weer kan pochen dat zijn NVU helemaal geen enge jodenhatende partij is, maar een uitgebalanceerde volkssocialistische partij.
Partijleider Constant Kusters (1970) uit Arnhem is zelf lijsttrekker in
Arnhem en Nijmegen. Hij loopt al ruim twintig jaar rond in de meest extreme vleugels van het Nederlandse rechtsextremisme. Van neonazistische clubs als de NVU, ANS en FAP tot de partijen CP’86, CD en het Duitse NPD. Kusters werkte zich met wat ellebogenwerk op tot voorzitter van de NVU, ten koste van Joop Glimmerveen. En zo zit hij nu bijna tien jaar op de voorzitterstroon en weet zich omringt door een groepje trouwe secondanten. Vooral op internet laat Kusters zijn ware gezicht zien. Zo keert hij zich op het extreemrechtse internetforum Stormfront tegen het “zionistische gekwijl” van de Partij voor de Vrijheid van Wilders. Hij vreest de lange arm van Israel en het zionisme wanneer Wilders het voor het zeggen krijgt. Ook vraagt hij zich daar af of een PVV Kamerlid geen joodse familie heeft. Want volgens Kusters zit er een groot verschil tussen Joden en blanken.
Een van de secondanten van Kusters is Christiaan Beumer (1968) uit Arnhem. Hij staat nu kandidaat in Arnhem en Nijmegen. Beumer was met Kusters in de jaren negentig actief bij de extreemrechtse partij CP’86 en daarna dus bij de NVU. Hij stond vaak kandidaat en bezoekt regelmatig demonstraties. Op Stormfront pocht Beumer over het feit dat hij al zolang skinhead is en op bezoek ging bij de zwarte weduwe Rost van Tonningen. Christiaan Beumer bezoekt bijeenkomsten van het Blood & Honour netwerk.
Michel Boerboom (1978) uit Driel staat kandidaat in Overbetuwe en Heerlen. Hij is nu elf jaar zeer actief bij de NVU. Zo is hij op vrijwel elke demonstratie aanwezig als hoofd van de ordedienst. Ook demonstraties van geestverwanten in Duitsland worden door hem bezocht. Boerboom is penningmeester van de NVU en stond al vaker kandidaat bij verkiezingen. Het afgelopen jaar raakte hij in opspraak omdat hij als dertiger een relatie leek te hebben met een minderjarig NVU-meisje, terwijl de partij juist zo fel tekeer gaat tegen pedofilie. Het maakte niets uit voor de positie van freefighter Boerboom.
In Heerlen is Ivo Pastoor (1987) uit Hoensbroek de lijsttrekker. Hij is voorzitter van de jeugdbeweging van de NVU de “Germaanse Jeugd in Nederland”. Hij loopt sinds 2003 bij de NVU rond. Ook Pastoor is een trouwe bezoeker van extreemrechtse demonstraties in Duitsland en Nederland. Op het Stormfrontforum heeft Pastoor zich de laatste jaren laten kennen. Zo juicht hij daar het in brand steken van moskeeën toe, wil hij Joden deporteren en een Joodse filmmaker die een film over Hitler maakt ophangen. Saddam Hoessein was een kameraad tegen de “zionistische overheersing” en het skinheadgeweld in Rusland kan ook al op zijn goedkeuring rekenen. Verder zijn Hitler en de weduwe Rost van Tonningen zijn grote voorbeelden. Het was dan ook vreemd om te zien dat hij, met zijn inmiddels opgeheven internetbedrijfje Gadget & Web Solutions, een link had naar een website waarop Filippijnse dames een Nederlandse partner aan de haak konden slaan. En wij maar denken dat die NVU’ers zo tegen “rassenvermenging” zijn.
De lijsttrekker in Overbetuwe is Frank Folkerts (1984) uit Nieuwegein. Hij duikt in 2009 bij de NVU op en is de kringleider in Utrecht en redactielid van het partijblad “Wij Europa”. In een artikel beweert Folkerts bij de politie ontslagen te zijn uit zijn baantje als arrestantenverzorger wegens het voorkeursbeleid. Dat heeft kennelijk zulk kwaad bloed gezet dat Folkerts zich tot de meest radicale partij in het spectrum bekeerd heeft.
Een andere nieuwkomer vinden we op de kandidatenlijst in Nijmegen. Het gaat hier om Vlaardinger Michael van der Hoorn (1972). Hij is kieskringleider voor de NVU in de regio Dordrecht en doet mee aan demonstraties.
Mike van Hoorn (rechts) op NVU-demonstratie in Amersfoort, februari 2009
Theo Siebenheller (1948) uit Arnhem staat kandidaat in Arnhem en Overbetuwe. Sinds 2002 is hij zichtbaar actief bij de NVU op demonstraties en bij verkiezingen. Hij had ook een persoonlijke band met de zwarte weduwe Rost van Tonningen.
Theo Siebenheller op demonstratie van de NVU
Vincent de Kam (1970) uit Gorinchem staat kandidaat in Nijmegen. Er waren kennelijk geen Nijmegenaren bereid om in hun eigen stad kandidaat te staan. Vincent de Kam loopt al zo’n acht jaar bij de NVU rond en stond vaker kandidaat. Ook zit hij al jaren in de redactie van het partijblad Wij Europa. Hij is een oudgediende binnen extreemrechts want halverwege de jaren negentig was hij betrokken bij het Nederlands Blok en de later verboden partij CP’86.
Daisy van der Kamp (1982) uit Arnhem is een van de twee vrouwen in het NVU gezelschap. Zij staat kandidaat in Overbetuwe en Arnhem. Ze steunt sinds 2006 de NVU bij verschillende verkiezingen.
In Heerlen staat een illuster echtpaar uit Huizen kandidaat. Het gaat om Olav Schollaardt (1969) en Monique Schollaardt-Willard (1977). Monique Willard laat zich de laatste jaren op internet zeer radicaal uit. Zo gebruikt ze een emailadres waar de kreet “white power” en het getal “88″ in verwerkt zit. Het getal 88 staat in deze kringen voor “Heil Hitler”, tweemaal de achtste letter van het alfabet levert namelijk HH op. Verder afficheert ze zich met clubs als het radicale Combat 18, de Nationaal Socialistische Aktie en Voorpost. Ze bezoekt zowel NVU- als Duitse demonstraties en organiseert met haar man regelmatig kameraadschapavonden bij hen thuis. Ze schept op dat ze een tatoeage van de WA heeft. Deze Weerbaarheidsafdeling (WA) was de knokploeg van de NSB.
Olav Schollaardt en Monique Willard op internet
Olav Schollaardt loopt sinds de jaren negentig rond binnen extreemrechts. Hij was toen lid van het JFN, het Nederlands Blok en de CP’86, maar ook actief bij een radicale actiegroep die FAP heette. Het Nederlandse FAP was door Constant Kusters opgericht als antwoord op het verbod in Duitsland op de nazistische partij FAP. Schollaardt is dus ook al jaren te vinden op nazidemonstraties in Duitsland en Nederland. Bij de NVU is hij inmiddels kringleider in het Gooi en Haarlem en penningmeester van de Germaanse Jeugd in Nederland (GJN). Net als zijn vrouw laat hij zich op internet radicaal uit. Hij noemt zich “mussert88″ op het Stormfrontforum en plaatst antisemitische plaatjes op Hyves.
Olav Schollaardt op NVU demonstratie in Amersfoort, 2009
Ondersteuners
Als een partij geen zittende raadsleden in een gemeente heeft moet er een aantal handtekeningen verzameld worden om mee te kunnen doen aan de verkiezingen. De belangrijke taak om dit te organiseren wordt in Nijmegen verzorgd door Henk Wijnhoven (1968) uit Nijmegen. Hij was in het verleden een zeer onplezierige “activist” van de kring Nijmegen van de CP’86. De Nijmegenaren vormden begin jaren negentig het ondergrondse Nijmeegs Bevrijdingsfront (NBF). Deze politieke vriendenclub was in 1992 en 1993 verantwoordelijk voor vernielingen, brandstichtingen en het plaatsen van nepbommen. Verder belde een NBF-lid de Marokkaanse familie van een misbruikt en vermoord kind op om hen te feliciteren met de dood van hun kind. Wijnhoven kreeg een celstraf hiervoor, maar leerde zijn streken niet af. Eind jaren negentig maakt hij zich schuldig aan een telefoonterreur naar leden van GroenLinks. In het proces dat hierom tegen hem gevoerd wordt komt naar voren dat de man sinds 1984 dertig antecedenten op het gebied van vermogens-, wet wapens en munitie- en geweldsdelicten op zijn naam heeft staan. Zo gaf hij in 1993 bijvoorbeeld pistoolmunitie aan Constant Kusters. Wijnhoven identificeert zich kennelijk zo met bajesklanten dat hij in 2006 bestuurslid wordt van de “Hulpgemeenschap Nationale Gevangenen” (HNG). Dit is een naar Duitse voorbeeld gemodelleerde NVU organisatie die extreemrechtse gevangenen moet ondersteunen. Henk Wijnhoven is verder een fanatieke demonstrant voor de NVU die ook in Duitsland op nazidemonstraties te vinden is.
Henk Wijnhoven (midden) op NVU demonstratie in Venlo op 26 september 2009
Meer dan honderd mensen steunen de NVU met een handtekening bij deze verkiezingen. Vooral in de kringen Arnhem en Nijmegen gaat het hier om mensen die dit al vaker gedaan hebben. Maurice Tijssen (1972) uit Nijmegen en Barbara Simone Bos uit Arnhem bijvoorbeeld. Zij steunden in de jaren negentig de later verboden extreemrechtse partij CP’86 met handtekeningen en deden dat ook diverse malen voor de NVU.
Een vijftal activisten van de NVU, die het vermelden waard zijn, tekent een ondersteuningsverklaring in hun woonplaats Arnhem.
Michiel Bos (1967) is sinds de jaren tachtig actief bij partijen als Neerlands Herstel, een nazistisch partijtje rondom de zwarte weduwe Rost van Tonningen, en later bij de CP’86. Hij volgt vanaf de jaren negentig in grote lijnen de politieke carrière van Constant Kusters.
Michiel Bos is in 2006 bestuurslid van de hierboven beschreven HNG en is op vrijwel elke NVU demonstratie aanwezig. Als NVU-Ombudsman post Bos berichten op het Stormfront-forum. Daar laat hij weten een tribunaal in te willen stellen dat volksverraders moet berechten.
Ook Jessica Milius (1979) is een fervente gebruikster van het
Stormfrontforum en op demonstraties aanwezig. Ze steunde de NVU al eerder bij verkiezingen. Op Stormfront meldt ze onlangs nog een verboden antisemitisch boek van de weduwe Rost van Tonningen aangeschaft te hebben.
In de jaren negentig was Lodewijk Faber (1972) actief bij de CP’86 met Kusters. Uit die periode heeft hij geweldsdelicten op zijn strafblad staan. Onder meer wegens de mishandeling van een gekleurde man en wegens verboden wapenbezit. De politie had een pistool met munitie en traangas bij hem gevonden. De laatste jaren is hij meer naar de achtergrond verdwenen.
Ronald Mus (1968) wordt sinds 2003 gespot op NVU demonstraties en activiteiten. Op het Stormfrontforum zegt hij dit te doen om zijn stem te laten horen “voor een beter blank Nederland” en roept hij “eigen volk eerst, houzee”.
Opmerkelijk is de handtekening van Michael Rensen (1984). Niet zozeer omdat de man niet actief is geweest, integendeel. Rensen loopt sinds 2007 op tal van demonstraties rond van de NVU, Jeugd Storm Nederland en de NSA (Nationale Socialistische Aktie). In 2008 werd hij op een NVU demonstratie in Zwolle gearresteerd wegens het gooien van glas en stenen. Ook heeft Rensen contacten binnen het Blood & Honour netwerk.
Hij zou na een financieel geschil uit de NVU vertrokken zijn en in de zomer van 2009 wordt hij op Stormfront afgebrand omdat hij half Tunesisch zou zijn. Maar kennelijk is hij weer terug bij de NVU of in ieder geval nuttig genoeg voor een handtekening.
Terug naar boven #boven
Partij voor de Vrijheid – PVV
Het lijkt in Nederland langzaamaan geaccepteerd te worden dat de Partij voor de Vrijheid van Geert Wilders gewoon een extreemrechtse partij is. Er is geen antisemitisme bij de partij te bespeuren. En men heeft de partijstructuur dusdanig ingericht dat het voor traditionele rechtsextremisten niet mogelijk is lid of kandidaat te worden. Toch blijft er voldoende over voor deze kwalificatie. De zondebokkerij richting de islam die als religie de schuld krijgt van wangedrag van allochtonen die toevallig ook moslim zijn is een belangrijk onderdeel van de partijretoriek. De vertegenwoordigers van de partij laten zich verder kennen met radicaal en kwetsend taalgebruik. De PVV koppelt de onveiligheidsgevoelens in Nederland onverbloemd aan de komst van de komst van een te hoog aantal vreemdelingen. De partij pleit dan ook voor een immigratiestop voor niet-westerse allochtonen en het stopzetten van gewone medische hulp voor illegalen. Ook wil de PVV het stemrecht voor de gemeenteraadsverkiezingen van buitenlanders die in Nederland wonen afnemen. Deze extreemrechtse standpunten hebben aantrekkingskracht op de traditionele extreemrechtse beweging in Nederland.
Er zijn enkele contacten aan te tonen tussen de PVV kandidaten en traditioneel extreemrechts.
Tweede Kamerlid Richard de Mos (1976) is de zevende PVV-kandidaat in zijn woonplaats Den Haag. In 2006 was hij korte tijd actief op het extreemrechtse internetforum Polinco, om daar reclame te maken voor de PVV.
Richard de Mos praat 20 januari 2010 met de PVV achterban in Amsterdam
Arnoud van Doorn (1966) uit Den Haag stond in 2006 kandidaat voor de Partij voor Nederland (PvN) van Hilbrand Nawijn bij de Tweede Kamerverkiezingen. Hij komt uit de LPF en staat op de zesde plek van de PVV-lijst in Den Haag. Hilbrand Nawijn riep in 2005 verontwaardiging op in Fortuynistische kringen nadat hij Vlaams Belang voorman Filip de Winter in het huis van Fortuyn ontving voor een samenwerkingsproject. Nawijn deed in 2005 meer projecten met het Vlaams Belang en de Belgen zouden ook zijn verkiezingscampagne in 2006 van de Partij voor Nederland gefinancierd hebben. De PvN-penningmeester Willem van der Velden ontkent dit echter. Het maakte voor Arnoud van Doorn allemaal niets uit en hij staat in 2006 gewoon kandidaat voor deze Partij voor Nederland. Hierna is hij enige tijd betrokken bij de gemeenteraadsfractie van Willem van der Velden in Den Haag. Het voormalige LPF raadslid Van der Velden heeft een carrière langs de rafelranden van de rechtse politiek. Met als dieptepunt een samenwerking met het voormalige kopstuk van de Centrumpartij, Rien Boiten.
De Haagse lijsttrekker Sietse Fritsma (1972) uit Den Haag dient in november 2007 een motie in als Tweede Kamerlid van de PVV. Hij wil een immigratiestop voor moslims. De motie wordt vervolgens geweigerd vanwege het discriminerende karakter ervan. Dat gebeurt niet vaak in de Tweede Kamer. Verder duidt hij Marokkanen aan als “kolonisten” waartegen het leger ingezet moet worden.
Er zijn drie partijen die zich sterk op de PVV richten
In verschillende steden doen lijsten mee van mensen die zich bij de PVV aan willen sluiten of daar op de een of andere manier bij betrokken zijn geweest.
In Bunschoten wil lijsttrekker Peter Koops (1966) van de Spakenburgse Vrijheids Partij zich later bij de PVV aan gaan sluiten.
Rinus Beusenberg (1955) uit Cruquius had in de gemeente Haarlemmermeer met de lokale rechtse partij Forza! Nederland het geluid van de PVV willen laten horen. Hij vond echter geen ingang bij de al bestaande partij Forza! Nu doet hij met Sociaal Rechts Haarlemmermeer mee.
In Den Helder doet de afgewezen PVV-kandidaat Paul Jansen (1954) uit Julianadorp mee met de Stadspartij Den Helder. Samen met enkele afgewezen TON’ers. Wout Jansen (1952) is de lijsttrekker van de Inwoners Partij Lelystad. Hij roept de PVV-stemmer op om op zijn partij te stemmen. In 2006 steunde hijzelf de PVV bij hun verkiezingsdeelname in de kieskring Flevoland.
In Westerveld staat Roeli Pit-Bosma (1951) uit Vledder kandidaat voor Gemeentebelangen. Zij steunde de PVV in 2006 met een handtekening die verkiezingsdeelname mogelijk maakte. Daarvoor kwam zij uit de LPF en was ze bij Forza! Nederland actief. Ze zegt een Wildersfan van het allereerste moment te zijn. In 2009 was zij nog vrijwilliger bij de PVV in haar regio.
Daan Sloos (1941) staat in Leiden op de eerste plek van Leefbaar Leiden. In 2006 ondersteunde hij de PVV bij de Tweede Kamerverkiezingen door een ondersteuningsverklaring te tekenen die deelname mogelijk maakte. Daarna zocht hij aansluiting bij Trots op Nederland, maar dat mislukte. Hij keerde weer terug bij de PVV en had in 2009 een gesprek over een mogelijk Kamerlidmaatschap. Sloos viel de afgelopen jaren op met rechtse uitspraken. Zo wilde hij dat Mohamed Rabbae als kandidaat-wethouder eerst een Leidse inburgeringcursus ging volgen en fatsoenlijk Nederlands leerde spreken. Sloos vond ook dat Leiden teveel asielzoekers opving en gaf hen de schuld van het vernielen van kransen op 4 mei.
In Delft heeft Martin Stoelinga (1943) een partij opgericht met een groepje mensen dat uit Leefbaar Delft komt. De nieuwe partij heet Onafhankelijk Delft. Hij richtte al in 2007 een vereniging op met de naam Partij voor de Vrijheid, afdeling Delft. Als Geert Wilders met Rita Verdonk samen zou gaan werken wilde hij onder die naam aan de verkiezingen mee gaan doen. Vandaar nu dus kennelijk een nieuwe partij. Martin Stoelinga heeft de afgelopen jaren als gemeenteraadslid voor de nodige onrust gezorgd in Delft. Hij deed uitspraken tegen asielzoekers en de islam. Zijn opponenten beschuldigden hem ervan extreemrechts te zijn. Hierna kwam het niet meer goed tussen Stoelinga en het college van B&W. Uiteindelijk werd Stoelinga veroordeeld wegens onterechte corruptiebeschuldigingen en het schenden van het ambtsgeheim. Hij laat het er vooralsnog niet bij zitten en eist in 2009 tonnen schadevergoeding van de gemeente Delft.
Op de vijfde plek van de kandidatenlijst van Onafhankelijk Delft staat Dick Koning (1931). Hij was in 2006 kandidaat voor de LPF in Delft en was betrokken bij de website van de PVV-Delft van Martin Stoelinga.
Taco Fortgens (1949) heeft in Alkmaar de PartijVoorBurgers opgericht en is de lijsttrekker. Hij was in 2002 actief bij Leefbaar Nederland en had toen een website waarop hij moslims uitschold voor geitenneukers. Hij plaatste er artikeltjes die tegen de multiculturele samenleving gekeerd waren. Ook organiseerde hij een samenkomen met Pim Fortuyn. Als de rechtbank in januari 2009 besluit Geert Wilders te vervolgen voor discriminatie is Taco Fortgens kwaad. Hij stuurt een scheldmail naar een antiracisme-organisatie die op de vervolging had aangedrongen. 
In Arnhem staat Arno Brouwer (1951) kandidaat voor Pro Arnhem. In 2006 maakte hij de verkiezingsdeelname voor de PVV mogelijk in zijn kieskring door een ondersteunende verklaring in te dienen. Hij was toen lid van de LPF en Leefbaar Rotterdam. In de jaren negentig is Arno Brouwer bekend met een anti-drugscomité en dito partijtje.
En dan is er natuurlijk nog Leefbaar Rotterdam. En delegatie van toonaangevende figuren binnen Leefbaar Rotterdam komt op 20 januari naar Amsterdam om daar met de PVV te demonstreren tegen de start van het discriminatieproces tegen Geert Wilders (zie foto). Lokaal wordt Leefbaar Rotterdam door haar politieke tegenstanders ook als PVV-partij benoemd. Het taalgebruik van de Rotterdammers zou de laatste jaren weer geradicaliseerd zijn na een periode van normalisering. Geert Wilders geeft de Rotterdammers het advies op lijsttrekker Marco Pastors (1965) van Leefbaar Rotterdam te stemmen. Ronald Sorensen (1947) staat op de tweede plek van Leefbaar Rotterdam. Hij gaf in 2009 al aan graag senator voor de PVV te willen worden. In januari doet hij met een delegatie van Leefbaar Rotterdam mee met het protest van de PVV tegen het proces tegen Geert Wilders. 
Daar is ook Dries Mosch (1948) bij aanwezig. Hij is vanaf 2002 bij Leefbaar Rotterdam actief en bezoekt in januari 2005 een Vlaams Belang bijeenkomst in Antwerpen. Daar was toen een groepje Rotterdammers naar afgereisd. Dries Mosch heeft wel meer opmerkelijke connecties. Zo is hij de eigenaar van het clubhuis dat de Rotterdamse Hells Angels van hem huren en is hij ooit eens veroordeeld vanwege het neerschieten van een inbreker. In 2008 bezoekt Mosch een presentatie van Trots op Nederland in Amsterdam.
Terug naar boven #boven
