Het is goed gebruik bij extreemrechtse organisaties om met enige regelmaat te scheuren. Zo vond er onlangs weer een scheuring plaats binnen de Nationale Alliantie. Een actieve groep leden uit Zeeland nam de benen en richtte vervolgens een nieuwe club op, de “Dietse Kameraden”.
Het eerste dat opvalt aan de Dietse Kameraden is het familiale karakter. Het bestuur bestaat uit drie personen: De Zeeuws-Vlaamse broers Wijnand de Putter (Wijnand Jan, 1970) en Marcel de Putter (Levinus Adriaan, 1980) en Magda Jansen van Rosendaal (Magdalena Neeltje, 1972), de vrouw van Wijnand de Putter. Ook in dat opzicht zetten de Kameraden een goede traditie voort: Janmaat leidde de Centrumdemocraten met zijn vriendin (later vrouw) Wil Schuurman en NVU-voorzitter Constant Kusters zette dit voorjaar bijvoorbeeld zijn vriendin (en moeder van zijn kind) op diverse kandidatenlijsten. In het slagveld van onderlinge ruzies en afrekeningen blijkt het in het extreemrechtse partijenlandschap vaak verstandig om alleen je eigen familie te vertrouwen. Of dat in dit geval ook zo is, is maar de vraag. De familie de Putter zorgt namelijk regelmatig voor verrassingen.
De eerste periode van hun extreemrechtse interesse leek het in het geval van de Putter-broers te gaan om typische keyboard warriors. Op internet werden door Marcel allerhande nazistische haatteksten neergezet, maar straatactivisme of lidmaatschap van een organisatie leek niet direct aan de orde. Alleen voor een skinheadconcert of gabberfeest was Marcel de deur nog wel uit te krijgen.
De zichtbare politieke activiteit van de familie begon in 2002, daags na de moord op Pim Fortuyn. Die activiteit liet direct de radicale interesse zien: Marcel de Putter maakte de lange reis van Zeeland naar Harderwijk om mee te lopen in een omstreden demonstratie van de Nederlandse Volksunie. Deze partij dwong deze demonstratie bij de rechter af, na een eerder verbod. In het onrustige Nederland van vlak na de moord op Fortuyn, zag de burgemeester van Harderwijk (waar Fortuyns moordenaar woonde) de demonstranten liever gaan dan komen. En zo ook de Harderwijkers. De demonstranten werden massaal uitgejouwd en –gescholden.
Dat bracht Marcel de Putter echter allesbehalve tot inkeer. Hij en broer Wijnand kozen vervolgens voor een iets gematigder partij dan de NVU: De Nieuwe Nationale Partij (NNP). Binnen die partij maken ze een bliksemcarrière. In maart 2003 liepen ze voor het eerst mee in een demonstratie van deze partij. Drie maanden later werd er in huize De Putter een regionale bijeenkomst gehouden, waar Wijnand tot afdelingsvoorzitter van Zeeland werd benoemd.
In die tijd bleek de politieke dubbelhartigheid van de twee al. Officieel waren ze namelijk lid van de NNP, een extreemrechtse partij met de nadruk op zogenaamd ‘Volksnationalisme’. Kort en bondig wilde deze partij een blank Nederland, van vreemde smetten vrij. In privé- en vriendenkring werd door de broers De Putter echter openlijk gedweept met het nazisme en daarbij behorende parafernalia. Dat is een dubbelhartige houding die de broers tot op de dag van vandaag handhaven.
De twee broers werden, na het verkrijgen van deze kaderfuncties bij de NNP, snel bekende gezichten binnen extreemrechts. Enerzijds omdat ze vaak aanwezig waren bij extreemrechtse acties. Daarnaast is het huis van Wijnand de Putter en Magda Jansen van Rosendaal in Sluiskil een soort zoete inval voor extreemrechtse bijeenkomsten van allerlei aard.
Om met de acties te beginnen: De tweede NNP-actie waarbij Marcel de Putter zijn gezicht liet zien was een poging tot demonstratie in Amsterdam in de zomer van 2003. De NNP wilde die dag samen met Nieuw Rechts van Michiel Smit demonstreren en riep op om te verzamelen op een station in Amsterdam-Oost. Marcel de Putter kwam daar als eerste aan. Hij werd niet herkend door een groep antifascisten die zich daar op dat moment ook verzamelde voor een tegendemonstratie. De Putter liep vervolgens rustig het station uit. Om onduidelijke reden verspreidde hij vervolgens per GSM het onzinverhaal dat de tegendemonstranten bewapend zouden zijn met honden en kettingen, waardoor andere demonstranten van de NNP en Nieuw Rechts niet meer naar het station durfden te komen. Daarmee was de extreemrechtse actie kinderlijk eenvoudig voorkomen.
Twee maanden daarna deden de twee partijen opnieuw een poging om in Amsterdam te demonstreren. Ditmaal waren beide broers De Putter aanwezig, maar kwamen ze Amsterdam niet eens in. Omdat er relletjes waren uitgebroken op de verzamelplek moesten de rechtsextremisten de stad op last van de politie verlaten.
Deze gezamenlijke activiteiten van de NNP en Nieuw Rechts waren aanleiding om fusiebesprekingen te beginnen. Na enkele besprekingen mislukte dit echter dramatisch: beide partijen gingen apart verder. De onderhandelingen en gezamenlijke acties zorgden echter voor zoveel ruzie dat de NNP vervolgens instortte. Ook de broers De Putter verlieten de NNP en stapten over naar de van de NNP afgescheurde Nationale Alliantie (NA).
Ook bij deze partij werden zij actief, richtten een eigen Zeeuwse afdeling op, waarvan Wijnand weer voorzitter werd. In 2005 trad Wijnand de Putter zelfs toe tot het landelijke hoofdbestuur van de partij. Broer Marcel was secretaris, vicevoorzitter en actieleider van de Zeeuwse kring.
Ook voor de NA werd er meegelopen in demonstraties en gefolderd in de eigen regio. Bij de NA werden de broers echter vooral bekend dankzij het eerder genoemde openstellen van het huis van Wijnand de Putter. In de tuin werd vanaf de zomer van 2004 de ene na de andere bier- en vleesovergoten partijbijeenkomst georganiseerd.
De actieve en solidaire opstelling van de broers De Putter leek een lange samenwerking tussen NA en hen te garanderen. Partijprominent Virginia Kapic, altijd goed voor ontsporende ruzies, wist die trend echter ruw te onderbreken. Een fikse discussie op het partijforum tussen enkele leden, waaronder Marcel de Putter, werd door Kapic in haar functie als forumbeheerder beëindigd op een typische manier: ze gooide alle discussianten definitief van het forum af. Voor de broers De Putter was dat reden om de NA in april 2006 te verlaten. Vervolgens besloten ze de “Dietse Kameraden” op te richten. Wederom een volksnationalistische organisatie, maar een die uitgesprokener is dan de NA over het nationaalsocialisme. In negatieve zin dan. Bij een uitleg over de organisatie op de internetsite is te lezen:
Tijdens aktiviteiten is het verboden Nationaal Socialistische symbolen te dragen. Het Keltenkruis is toegestaan.
Dat is in lijn met de gebruikelijke presentatie van de broers De Putter. Ook bij de NA oriënteerden de broers De Putter zich vooral op conservatieve en volksnationalistische thema’s. Het bloed kruipt echter waar het niet gaan kan en de broers gaven achter de schermen met enige regelmaat blijk van hun nazistische voorkeuren. Iets waar bij de NA overigens alle ruimte en begrip voor bestond. Deze ‘gematigde’ publieke presentatie en een verborgen nazisympathie zet zich voor na de overstap naar de Dietse Kameraden.
Wijnand de Putter pleitte in zijn NA-tijd bijvoorbeeld voor eerherstel van NSB-leider Anton Mussert. Ook Marcel laat zich af en toe op internet gaan. Zo postte hij in 2001 al teksten als “zyklon makes our wishes true”. Maar naast dergelijke onthullende internetpostingen zijn Marcel en Wijnand ook actief bij de neonazistische organisatie Blood & Honour. In 2003 dook Marcel daar voor het eerst zichtbaar op als lid van de beveiliging bij een B&H-concert, een functie die hij in de jaren daarna vaker zou vervullen.
Afgelopen zomer kon Blood & Honour Nederland een bijeenkomst organiseren op het terrein van Wijnand de Putter. Ter verhoging van de sfeer werden spandoeken van B&H opgehangen naast een hakenkruisvlag. Verder werd een groepsfoto gemaakt waar de aanwezigen de Hitlergroet brachten. Nadat deze foto naar buiten was gekomen, werd hij onder andere getoond in een uitzending van Omroep Zeeland over een door De Putter georganiseerde demonstratie. Wijnand de Putter reageerde als door en wesp gestoken:
U liet een foto zien met een groep mensen met de rechterarm omhoog en met een hakenkruis aan de boom. Deze foto dateert van vorig jaar en is genomen tijdens een braai.
De groepering die deze braai organiseerde heeft mij benaderd voor de lokatie, niet meer en niet minder.
Zeer spijtig dat u dit in uw uitzending moest tonen, doordat dit een zeer negatief beeld opwekt, dit heb ik ook verteld heb na afloop van ons vraaggesprek. Helaas kon ik niet afreizen naar de studio anders had ik het geheel uit de wereld kunnen helpen.
Een even typische als veelzeggende reactie. De Putter doet of hij als onschuldige zaalverhuurder opereerde, maar vergeet te vermelden dat hijzelf en broer Marcel in Blood & Honour-shirt ook op de foto staan met de rechterarm omhoog. En dat ook zijn vrouw, kind en hond op de groepsfoto staan vastgelegd.
Gezien de woonlocatie (Zeeuws Vlaanderen) is het voorspelbaar dat de De Putters hun blik ook op België richten. Vanaf het begin van hun politieke activiteiten in 2002 bezoeken ze regelmatig de IJzerbedevaart (later IJzerwake). In 2005 mag Wijnand de Putter zelfs de NA-vlag dragen bij de “vlaggenparade”, een jaar later doet Marcel de Putter dit zelfde met de vlag van de net opgerichte “Dietse Kameraden”.
Ook Antwerpen wordt met enige regelmaat bezocht om bevriende organisaties en politiek gelijkgestemden tegen te komen.