Begin april sloeg de paniek even toe bij de kringcoördinatoren van de Lijst Pim Fortuyn. Hun belangrijkste taak was het verzamelen van minimaal 30 steunhandtekeningen in elk van de 19 kieskringen. Zonder deze handtekeningen kon de partij niet mee doen aan de verkiezingen volgens de kieswet. Minimaal had de partij dus 570 (19 x 30) van deze handtekeningen nodig. Deze klus was al bijna geklaard, maar omdat er enkele dagen voor de deadline veranderingen op de kandidatenlijst waren aangebracht (de in opspraak geraakte politieman Kievits was door een andere kandidaat vervangen) werden alle ingeleverde formulieren ongeldig. Iedere handtekeningzetter moest opnieuw naar het gemeentehuis. 
Bij het extreem-rechtse Polinco verscheen daarom ook de oproep om de Lijst Pim Fortuyn actief te gaan steunen met een handtekening. Polinco is een plek op internet waar rechts-extremisten “Politiek Incorrect” met elkaar discussieren over de multiculturele samenleving, criminaliteit en alles wat los en vast zit.
De oproepen hadden succes want in alle kieskringen kreeg men de lijst vol. Ook een aantal Polinco’s zetten hun krabbel. Rob Juurlink (1978) uit Nijverdal bijvoorbeeld. Op internet noemt hij zich ssnake en maakte hij vorig jaar een moskeedatabase in samenwerking met Polinco.
Juurlink beweert dat deze adressenlijst van moskeeën niet bedoelt is om aan te zetten tot geweld. Toch maakt hij reclame voor zijn database op Polinco en op het Nederlandse deel van de site van de Amerikaanse neo-nazi’s van Stormfront. Hij noemt de islam het grootste gevaar voor de Nederlandse samenleving. Wat de rechts-extremisten dan wél zouden moeten doen met het adres van de moskee in hun buurt houdt Juurlink in het midden.
Henk van Rossum (1955) uit Cuijk is een andere Fortuyn-steuner die op Polinco actief is. In 1999 maakte hij het discussiedeel van de website van de Socialistische Partij (SP) nog onveilig met zijn tirades tegen vluchtelingen die profiteurs en criminelen zouden zijn en die alleen voor de sociale voorzieningen naar Nederland komen.
In Rotterdam zegt een Polinco-racist die zich van het pseudoniem “volisvol” bedient een krabbel voor de Lijst Fortuyn gezet te hebben. Landelijk zouden volgens hun eigen opgave zeker 10 mensen van Polinco hun steunhandtekening voor Fortuyn gezet hebben.
Ook de Haarlemse kringcoördinator Bram van Tongeren (1950) mengt zich af en toe in de discussies op Polinco. Van Tongeren is een vreemde eend in de bijt. In 1998 werd hij als SP’er in de Haarlemse gemeenteraad gekozen, maar keerde de partij vrijwel direct de rug toe omdat het communisten zouden zijn. Hij doopt zijn eenmansfractie vervolgens Realisten 2000 en sluit zich later ook aan bij Leefbaar Nederland (LN).
Als de doorgewinterde rechts-extremist ir. P.M. Vrijlandt zich in september 2001 met een rechtszaak tegen zijn royement door LN verzet, staat Bram van Tongeren hem bij. Helemaal vreemd wordt het wanneer Pim Fortuyn lijsttrekker van LN wordt. Van Tongeren vindt Fortuyn te extreem en stelt vast dat LN een nare rechtse club geworden is en keert de partij de rug toe. Hoe hij nu dan toch de kringcoördinator voor de Lijst Fortuyn in Haarlem kan worden is een raadsel.
Een andere rechts-extremist die in 2001 uit Leefbaar Nederland gegooid werd is dhr. J.H. Boiten (1956) uit Lelystad. In de jaren tachtig was Boiten actief bij de Centrumpartij (CP). Zo was hij in 1986 bijvoorbeeld de lijsttrekker in Den Haag en kandidaat bij de Tweede Kamerverkiezingen. Na wat omzwervingen via de Nederlands Middenstands Partij en de autopartij Nederland Mobiel duikt Boiten in 2001 op bij Leefbaar Nederland. Omdat hij opvalt met zijn racistische epistels over asielzoekers komt ook zijn CP-verleden snel boven drijven en wordt hij geroyeerd. Dat was hem enkele maanden daarvoor ook al overkomen bij Nederland Mobiel waar voorzitter Loekie Voskamp hem uit de partij gooide wegens zijn extreem-rechtse verleden. Het is dan ook opmerkelijk dat mevrouw Voskamp (1933) zelf ook een van de Fortuyn-steuners is. Samen met haar man Gerrit zet ze nu haar handtekening. Gerrit Voskamp heeft het overigens ook niet zo op immigranten. In november 2001 verklaarde hij nog dat hij lid van Leefbaar Nederland is wegens de ‘ongelimiteerde instroom van immigranten’.
Een andere oud-CP’er die nu de Lijst Fortuyn steunt is Mario Neef (1963) uit Rotterdam. Begin jaren tachtig was hij voorzitter van de CP-jongerenvereniging De Jongen Geuzen en lid van het hoofdbestuur van de CP. In 1983 is hij betrokken bij een aanval door CP-skins op een bijeenkomst van de linkse partij PPR in Rotterdam. Eerder was hij lid van de radicale Nederlande Volksunie (NVU) en haar jongerenorganisatie JFN, maar hier wordt hij in 1984 geroyeerd vanwege zijn lidmaatschap van de concurrerende CP.
In 1994 wordt Neef medewerker van de Utrechtse gemeenteraadsfractie van de CentrumDemocraten (CD). Na een ruzie stapt hij met de Utrechtse CD’ers in 1995 over naar het Nederlands Blok van Wim Vreeswijk. Hier wordt hij secretaris van het dagelijks bestuur en redacteur van het partijblad. Ook richt hij weer een Jongen Geuzen op als jongerenclub van de partij. Neef staat enkele keren kandidaat voor het Nederlands Blok en is tot ongeveer 1998 bij deze extreem-rechtse partij actief.
Ook in 1998 waren G.F.J. Pennings (1946) en M.A. van Dalen (1950) uit Helmond politiek actief. Ze staan dan beiden kandidaat voor de CD van Hans Janmaat bij de gemeenteraadsverkiezingen in hun woonplaats. Nu geven ze hun steun aan de Lijst Pim Fortuyn.
Dat doet ook een van de meest spraakmakende figuren die er binnen de CD rond gelopen heeft, Henny Selhorst (1951) uit Arnhem. Selhorst wordt in 1994 gekozen tot gemeenteraadslid van Janmaats partij in Arnhem. Net als veel andere CD-raadsleden weet hij maar weinig te presteren. Buiten de raad valt zijn gedrag echter veel meer op: hij komt meermalen in opspraak wegens zijn handel in harddrugs. In 1996 wordt hij hier dan ook voor veroordeeld tot anderhalf jaar celstraf.
Kennelijk was dit voor de CD niet zo’n probleem want in 1998 is Selhorst opnieuw de lijsttrekker in Arnhem, maar hij wordt niet herkozen. In dat jaar zijn er ook Tweede Kamerverkiezingen waar de CD aan mee doet. Selhorst is in zijn kieskring verantwoordelijk voor het verzamelen van de steunhandtekeningen. Hierbij weet hij wonderwel zijn beide omstreden werkzaamheden te combineren. Hij biedt drugsverslaafden in Nijmegen een portie heroïne aan als zij hun handtekening voor de CD zetten. Selhorst wordt hierbij opnieuw gearresteerd en beland weer voor een paar maanden in de cel. In 1999 is hij toch weer kandidaat bij laatste verkiezingen waar de CD aan mee gedaan heeft, die voor het Europese Parlement.
Twee andere oudgedienden uit het fascistische milieu zijn P.J. Schapendonk uit Almere en Kobus Kortmann (1936) uit Helmond. Schapendonk stond in 1985 op de verzendlijst van de zwarte weduwe Rost van Tonningen en in 1995 prijkte zijn naam op de ledenlijst van de radicale CP’86. Hij zet nu dus een steunhandtekening voor de Lijst Pim Fortuyn, dit deed hij in 1991 ook al eens, maar dan voor de CP’86. Kortmann was bij veel meer verschillende clubjes actief. In 1975 ondertekend hij een felicitatielijst om de fascistische Vlaamse organisatie Were-Di met haar twintigjarige jubileum te feliciteren en is hij de voorzitter van de Club van 25. Deze club was een soort Raad van Toezicht van de Nederlandse Volksunie (NVU). Begin jaren tachtig was Kortmann lijsttrekker bij de Tweede Kamerverkiezingen van het christelijk-rechtse partijtje Samen Overleven of Sterven (SOS). In 1982 wordt hij de secretaris van de uiterst rechtse Conservatieve Volkspartij waarvoor hij dan ook de lijsttrekker in Helmond is. Twintig jaar later duikt zijn naam dus ineens op bij de Lijst Pim Fortuyn.
Van veel recentere datum stammen de activiteiten van drs. Bob Otten (1933) uit Mijnsheerenland. Hij is in 1999 en 2000 actief bij de opvolger van de al eerder genoemde partij CP’86, de Nieuwe Nationale Partij (NNP). Otten schrijft een artikel in het partijblad Barricade en is spreker op partijbijeenkomsten. Al eerder doken enkele NNP’ers op bij Leefbaar Nederland en deelden zij voor de deur van het congres waar Fortuyn tot lijsttrekker verkozen werd folders uit om hem te steunen. Otten steunt Fortuyn nu ook daadwerkelijk met zijn handtekening.
In Friesland krijgt de Lijst Fortuyn steun vanuit het Kollumse verzet van de afgelopen jaren tegen het asielzoekerscentrum. Hilly Veenstra-Scheper (1951) en haar man Hans Veenstra (1950) tekenen voor Pim Fortuyn. Mevrouw Veenstra werd in 2000 nog beboet voor haar discriminerende uitspraken als woordvoerster van het Kollumse protest. Zij noemde asielzoekerscentra “broeinesten voor mensensmokkel, drugshandel en andere criminele activiteiten”. Zij is ook actief in de discussies op Polinco.
In de periode voor de verkiezingen steunden enkele rechts-extremisten Pim Fortuyn ook via ingezonden brieven en op internet. In het Nederlandse-discussiedeel van het fascistische Stormfront zien verschillende deelnemers Fortuyn als het beste alternatief.
Peter Jonkers (1937) uit Breda spreekt steunende woorden op de site van de Lijst Fortuyn. Jonkers was eerder dit jaar nog kandidaat voor Leefbaar Breda en wilde ook voor Leefbaar Nederland de Kamer in. In de periode 1994-1998 was hij actief bij de CD en ook bestuurslid van de Brabantse CD vereniging.
Leon Nelen (1962) uit Kruisland steunt Fortuyn in zijn pogingen het verbod op discriminatie af te schaffen, zegt hij in het Algemeen Dagblad van 16 februari. Nelen schrijft vanaf de jaren tachtig veel van dit soort artikelen, ook in extreem-rechtse bladen zoals StaVast en Burgerpost. Hij komt voort uit de rechtervleugel van de VVD en zette in 1989 een steunhandtekening voor de extreem-rechtse partij Realisten Nederland.
Marcel Bas (1970) uit Voorschoten betuigt zijn steun op de site van het uiterst rechtse blad Heemland. Bas is vooral actief in de voormalige pro-apartheidhoek en bij het OSL. Hij was ook een tijdje actief bij een fascistische studentenclub en bij Heemland.
Pim Fortuyn is de hoop van extreem-rechts in Nederland. Men hoopt dat hij nu eindelijk eens voor de doorbraak gaat zorgen die zij zelf nooit hebben kunnen waarmaken. Door zijn anti-islamretoriek en zijn wens de grenzen dicht te gooien sluit hij goed aan bij de speerpunten van de Centrumdemocraten, de NNP en nog radicalere figuren. Vanwege Fortuyn’s homoseksualiteit is er af en toe wel wat twijfel, maar bij gebrek aan beter zal zeer waarschijnlijk een groot deel van het extreem-rechtse kiezerspubliek op 15 mei op hem stemmen. Ook steunt een groep bekende rechts-extremisten de verkiezingsdeelname nu met hun handtekening. Hoe groot hun invloed in de partij zal worden en in hoeverre ze het beleid van de komende jaren zullen bepalen is nog even afwachten, maar dat ze aanwezig zijn in de jonge partij is een feit.
